Sport staat de jongste jaren model voor vele begrippen uit het management. Van teamwork tot coaching, van scorecards tot leiderschap op het veld. Maar de sportorganisaties zelf zijn zelden een stichtend voorbeeld van goed management. Net zoals paarden hinniken, lijken bijna alle internationale sportfederaties een donker, corrupt randje te hebben. De Internationale Atletiekfederatie bijvoorbeeld heeft net een nieuwe voorzitter verkozen. Sebastian Coe is een man met een merkwaardig divers palmares. Van wereldrecordhouder en olympisch kampioen tot volksvertegenwoordiger, van ambassadeur voor Nike tot voorzitter van de Internationale Atletiekfederatie.
De man heeft een contract met Nike om u tegen te zeggen. Wat de Britten een zescijfercontract noemen. Dat is dus minstens 150.000 dollar per jaar. Wat verklaart zo’n man zonder blikken en blozen? Dat hij dat contract niet zal stopzetten. Hij ziet geen belangenconflict. Vergelijk even: ik ben apotheker, maar ik produceer ook pillen; als een patiënt komt, zal ik hem steeds de beste pillen bezorgen, zelden de mijne. Zou u dat geloven? Uiteraard niet. Wel, ik geloof Sebastian Coe niet.
Wat zal Seb (voor de vrienden) doen als zich het volgende dilemma voordoet? Een drastische maatregel zal worden ingevoerd vanaf 1 maart of vanaf 1 april. Als die vanaf 1 maart wordt ingevoerd, zal adidas enorm bevoordeeld zijn. Als die vanaf 1 april wordt ingevoerd, profiteert Nike. De atletiek is het best gediend met 1 maart. Wat zal Seb doen? Het lijkt wel de titel van een zesstuiversroman.
Maar ik ga de pret vergallen. Ik zal zeggen wat Seb zal doen. Als hij een correct man is, zal hij eerst voor zichzelf uitleggen dat het een complex probleem is. Vervolgens zal hij voor zichzelf uitleggen dat die datum, na al die jaren, wel erg arbitrair is. Vervolgens zal hij voor zichzelf uitleggen dat het toch vreemd is dat adidas plots bevoordeeld wordt. Dat is niet eerlijk, zeker als je ziet wat Nike allemaal gedaan heeft voor de atletiek. Dan zal hij een paar mensen raadplegen. Die zullen allemaal begrijpen dat het complex is. Dan zal hij op zoek gaan naar een compromis. Na veel discussie zal er een datum uit de bus komen die hoe dan ook gunstig zal zijn voor Nike. Coe zal pleiten voor 1 mei. Dat is een minder willekeurige datum, en na een open proces tot stand gekomen, en dat geeft iedereen de kans zich voor te bereiden op de nieuwe regel (na bijvoorbeeld zeven jaar alarmsignalen, hij kan dat dan even vergeten te vermelden). Als Seb een minder correct man is, zal hij eenvoudigweg meedelen dat het 1 april wordt. Wie niet akkoord gaat, mag ontslag nemen, of trachten hem weg te stemmen. Hij zal geen stage moeten lopen bij Sepp Blatter om dit te leren.
En ja, ik weet het, het is rond dat contract allemaal veel complexer dan ik het hier voorstel. En ja ik weet het, de meningen verschillen. En ja, zijn contract met Nike dateert al van 1978. En ja, misschien zal hij onder druk toch het contract moeten laten vallen. Het is net omdat ik dat allemaal weet, dat ik zonder meer zeg: zo iemand kan nooit alleen de atletiek dienen. Die man zal nog andere heren dienen. En omdat het allemaal zo complex is, stel ik dan meteen voor het oude Vlaamse spreekwoord ‘niemand kan twee heren dienen’ gewoonweg te schrappen. Dan wordt het op slag veel eenvoudiger. Of het spreekwoord aan te passen. Niemand, behalve Sebastian Coe, kan twee heren dienen. Ook voor zogenaamd onafhankelijke bestuurders kan desgewenst de Coe-uitzondering gelden. Zij kunnen nooit een belangenconflict hebben. En bij uitbreiding geldt dan de uitzondering voor iedereen die eerlijk meent dat hij een uitzondering is. Iedereen dus.
Ik zocht vroeger voor mijn lessen naar heldere voorbeelden van ‘zelfdienende vertekening’, van het feit dat we gewoonweg zonder kritische zin geloven wat in ons kraam past en dat we wel erg kritisch zijn als iets niet in ons kraam past. Sebastian Coe, dank voor dit voorbeeld. Dat Ivo Vandamme dit niet meer mag meemaken. Had hij langer geleefd, dan was hij, en misschien niet jij olympisch kampioen geworden. En dan was niet jij, maar een andere atleet voorzitter geworden van een misdadige organisatie. Neen, ik heb niet gekeken naar de wereldkampioenschappen atletiek. Want de Belgen hebben toch geen potten gebroken.
De auteur is professor-emeritus aan de Vlerick Business School.
MARC BUELENS
Ik stel voor het Vlaamse spreekwoord ‘niemand kan twee heren dienen’ te schrappen. Of het aan te passen. Niemand, behalve Sebastian Coe, kan twee heren dienen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier