Apriori

Betaalbare gastronomie aan de kerk van Haaltert.

Het restaurant Apriori is centraal gelegen aan het dorpsplein van Haaltert tussen de Sint-Gorikskerk en het park de Warande. Binnen ontvouwt zich een keurige eetzaal met zandkleurig gesponst pleisterwerk tegen de muur, roomwitte plafonds, Louis XVI-stoelen en gedrapeerde tafels. Achteraan is er een tuin met terras, waar bij mooi weer ook gegeten kan worden.

De kordate Carla Wauters bewaakt de tafels en de bescheiden Kristof Coppens heeft zijn plaats aan het fornuis. Kristof ging in de leer in de beste Vlaamse restaurants ( Apicius, Boeverie en Hof ter Eycken). Hij doet geen toegevingen en kiest voor een arbeidsintensieve, seizoensgebonden keuken. Er is een beknopte spijskaart met een achttal verfijnde voor- en hoofdgerechten en de prestigemenu’s Brief aan de Fijnproever (1400 frank) en Culinair Gedicht (1800 frank). Het dagelijks variërend lunchmenu (in de week ook ‘s avonds opgediend) en de zondagslunch (beide slechts 990 frank) zijn voor de liefhebber van inventieve, Franse gastronomie, een gouden zaak!

Wij kozen het lunchmenu. En omdat Kristof en Carla beiden oenologie studeerden, namen wij daar het wijnarrangement bij (500 frank). Op tafel kwamen zelfgebakken broodjes en een karaf met ijswater. Carla proclameert de bereidingen met heldere stem: “Taartje van Canadese rijst met aceto balsamico en kreeftenschaar en een koffiekopje gevuld met velouté van selder als hapjes.” Nadat ze het glas heeft gevuld met een rijke rode Banyuls, Domaine de la Rectorie verschijnt er een ontroerend mooie compositie van in maanzaad gewentelde cilinder van ganzenlever, vliesdun koekje, gekarameliseerde appel, confituur van rode vruchten en sprieten van gefrituurde deegwaren. Dit voorgerecht was behalve mooi ook smakelijk. Toch was er een probleem: te veel verlammend zoet in spijs en drank maakten het moeilijk voor de tweede bereiding. Eigenlijk was het wenselijk geweest om voor- en hoofdgerecht in omgekeerde volgorde op tafel te brengen. De tweede wijn, een Château Grossombre 1996 uit Bordeaux, had moeite om uit de schaduw van zijn voorganger te komen. De wijn begeleidde krokant gebakken zwezerik, bestrooid met gebakken pijnpitten en gedroogde plakjes wortel, opgediend met saus van graanmosterd, met aan spies geregen aardappelen in veldkleed en met malse Mechelse asperges, voor de gelegenheid bestrooid met bloemen van viooltjes. Er volgde een mooi en fris nagerecht van amandelkrokantjes, fruit in gelei en ijs geparfumeerd met koffie- en amaretto. Wij gingen voldaan terug de straat op.

pieter van doveren