ANTWERPEN IN EUROPESE CONTEXT

Belgisch brandpunt.

Nergens in Europa is het belang van chemie voor de economie zo groot als in België. De veelarmige sector levert een ruime bijdrage aan de industriële productie van België: volgens Fedichem gaat het om 21%. In de Europese Unie is België de vijfde chemische producent, vóór Nederland, maar na Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië en Italië. De industrie met als zwaartepunt de driehoek tussen Antwerpen, Geel en Gent zorgde in 1998 voor 9% van de Europese productie.

Het hart van de Belgische chemische nijverheid ligt in Antwerpen. Sinds de jaren zestig levert het Antwerpse havengebied de belangrijkste bijdrage aan de Belgische chemie. Grote multinationals als BASF, Bayer, Borealis, Degussa… ze hebben er allemaal hun stek. Al geruime tijd geldt het havengebied als de tweede belangrijkste chemiecluster in de wereld.

De EU-landen nemen samen 31% van de jaarlijks wereldwijde chemieomzet voor hun rekening. Dat is meer dan de Verenigde Staten met 28%, Japan met 15% en de overige Aziatische landen met 12%. Europa behoudt voorlopig de titel van belangrijkste chemische regio. Toch voorspelde Bryan Sanderson – voorzitter van de Europese chemiefederatie Cefic – dat het Europese landschap de komende jaren grondig zal wijzigen (zie Trends, 4 februari 1999).

De chemische sector zweet een cyclische griep uit na het uitzonderlijk goed 1997. De positieve resultaten realiseerden de Europese chemieconcerns hoofdzakelijk dankzij een stijgende export. Een relatief sterke dollar maakte de producten van de Europese producenten goedkoper op de wereldmarkt. De Aziatische crisis verhinderde dat deze exporttoename uitgroeide tot een duurzame tendens. Malcolm Mitchell, hoofdeconoom van de Europese chemiefederatie, rekende uit dat in 1998 de groei 1,25% lager uitviel als gevolg van de crisis in het Verre Oosten. De impact van goedkope Aziatische import en de teruglopende vraag bij de Aziatische afnemers blijft beperkt omdat de Europese chemie hoofdzakelijk draait op export binnen de Europese Unie. “Daarom verwacht ik dat de Europese chemieproducenten zich volgend jaar vooral op de eigen markt moeten richten,” vertelt hij. “De komst van de euro is daarbij een positieve stimulans.”

Dat neemt niet weg dat een terugval van het consumentenvertrouwen en de kettingreactie als gevolg van een mogelijke devaluatie van de Chinese munt de marges nog zouden verkleinen. Voor 1999 voorziet Cefic een bescheiden groei van 2%.

Roeland Byl