Allemaal beestjes

Normaal vinden wij een zoo maar zo zo. Maar die van Hannover wist ons warm te maken. Ze is het perfecte excuus voor volwassenen die nog eens kind willen zijn.

Eerlijk is eerlijk, we vinden een zoo vooral fijn voor modale gezinnen met modale kinderen, die op modale zaterdagen hun modale loon willen uitgeven. De Zoo van Hannover, met zijn 22 hectare niet eens de grootste van Duitsland, begreep een tiental jaren geleden dat ze voor wat extra piment moest zorgen en katte zijn dierentuin om tot een ‘Erlebnis Zoo’. Dat is mooi Duits voor een zoo waar je als bezoeker niet afzijdig blijft, maar actief aan het leven van de dieren deelneemt.

Frau Doktor Simone Hagenmeyer – goed voor een doctoraat in Engelse literatuur, de Duitsers dwepen met titulatuur – leidt ons met overtuiging Afrika binnen. Met een bootje varen we langs antilopen, nijlpaarden, giraffen en zebra’s. Alleen water scheidt ons van de dieren, geen prikkeldraden, geen muren. We zijn echt in Afrika. Enkele maanden geleden ontsnapte hier een aap, maar volgens de lokale pers kwam het beest spontaan terug naar de zoo.

Deze zoo is een heerlijk eenvoudige manier om aan de zakelijke ratrace te ontsnappen: op amper een kilometer van het immense congrescentrum van Hannover, bekend van onder andere Cebitt, en binnen een straal van 10 kilometer van kleppers als TUI, Sennheiser, Konica, Volkswagen en Johnson Control, kan je kommerloos ontspannen verwonderd door een zoo slenteren.

Als je face to face staat met een antilope, vergeet je snel de stress van je vergadering van deze ochtend. “Voor zakenmensen is de afterworksafari een ideaal product. In de late namiddag kan je dan met collega’s een gegidste rondleiding door onze avontuurlijke zoo krijgen. Daarna kan je in een van onze interne afspanningen in Amerikaanse of Indiase sfeer een feestje bouwen”, zegt Hagenmeyer.

Nanuq de ijsbeer

Van Afrika naar het Noord-Amerikaanse Yukon, het is een tripje van niemendal, meters van elkaar verwijderd. “De hele wereld in een zoo”, orakelt Hagenmeyer. We kunnen haar niet tegenspreken. In Yukon lopen goudzoekers rond, knagen prairiehonden op een stuk hout en waggelen zalig lompe pinguïns het water in. Kariboes en elanden puffen in de warme zomerzon. De wereld wordt hier met Duitse gründlichkeit nagebouwd. Het is fake, maar goed gedaan. Zo wordt artificieel toch echt en dus echt mooi. Het zeewater heeft zelfs golfslag.

In de half onder het water staande Yukon Queen-boot kunnen we Sprinter en Nanuq gadeslaan terwijl ze kleine visjes gevoederd krijgen. Sprinter en Nanuq zijn de twee ijsberen van de Erlebnis Zoo en zonder twijfel de publiekslievelingen bij groot en klein. We staan achter dik glas en kunnen de ijsberen bijna letterlijk strelen en diep in de ogen kijken terwijl ze half speels rond hun as tollen op, boven en in het zeewater.

Wie de zoo als incentive bezoekt, kan de timing van de voedersessies van de ijsberen vooraf bespreken. Een klein detail, maar absoluut een meerwaarde voor wie als zakelijke bezoeker van de zoo wil genieten zonder concessies te moeten doen: niet aanschuiven, de beste plaatsen en perfecte timing van de voedersessies.

Nedersaksische keuken

Vanuit Noord-Amerika slenteren we Azië binnen. We groeten beleefd een koppel tijgers. Twee jaar geleden kreeg de zoo zowaar vijf olifantenbaby’s. Goed voor een Duits record. We horen van Hagenmeyer dat je door de hele zoo kunt wandelen lang het 5 kilometer lange ‘ontdekkingspad’. Dat is goed voor meer dan 230 diersoorten en 3400 dieren. Het pad loopt ook langs Gasthof Meyer, daar zijn we weer in Duitsland. We moeten bekomen van die wereldreis en doen dat in een landhof, geflankeerd door koeien en schapen. Rijk voedsel, de haute cuisine moeten we elders zoeken, maar toch genieten we van asperges bij onze schnitzel, een specialiteit uit Nedersaksen. We ronden af met een witbier in de biergarten van de zoo.

AART DE ZITTER