Alban Chambon

Pieter van Doveren

06-09-2007, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:53

Privacy gekoppeld aan lekker eten in het restaurant van het Brusselse belle-époquehotel Métropole.

Voor hotelgasten die van nostalgie houden, heeft Brussel twee belle-époquehotels. Deze grandes dames zijn hotel Astoria in de Koningstraat en Hotel Métropole aan het De Brouckèreplein. Beide paleishotels beschikken over een restaurant. Hotel Astoria ontvangt menig regeringsleider in zijn restaurant Le Palais Royal, en Hotel Métropole nodigt hotelgasten en zakenlieden uit om aan te schuiven in zijn restaurant Alban Chambon. De tafels staan er ver van elkaar, wat de privacy bevordert.

Hotel Métropole werd in 1895 gebouwd door de gebroeders Wielemans, brouwers uit Vorst. De stijl is eclectisch: de hoofdingang is in renaissancestijl, de receptie is in empirestijl en diverse kamers zijn in art-decostijl. Eerder dit jaar opende Le Jardin Indien, een nieuwe ontbijtzaal met een exotisch decor dat een ode brengt aan India. Deze zaal – mét daglicht en uitzicht op het De Brouckèreplein – ligt op de tussenverdieping.

De eetzaal van het restaurant Alban Chambon bereik je via de receptie of de taverne en de bar. De inrichting is in Italiaanse barok. Geornamenteerde plafonds, koninklijke luchters, een schouw in gebeeldhouwd marmer, grote spiegels en andere historische smuk dwingen eerbied af voor het verleden. Met wat geluk hoor je in de eetzaal op de achtergrond de tonen van de pianist in de bar.

Chef-kok is sinds bijna twee decennia Dominique Michou. Deze Fransman gaat er prat op dat hij de enige ter wereld is die de titel draagt van zowel Meesterkok van België als Meesterkok van Frankrijk. Zijn bereidingen zijn zoals de omgeving: klassiek maar aangepast aan het hedendaagse comfort en rijk van decoratie. De in zwart en wit geklede zaalbrigade boezemt ontzag in. Helaas verloopt de dienst niet altijd op wieltjes.

Wij werden ontvangen door een stugge ober met het postuur van een sumoworstelaar en kregen een Nederlandse spijskaart. Toen wij vroegen wat de dagprijs was van de zeetong, antwoordde de ober “van Bretagne”. Om te ontsnappen aan de gekruide prijzen etaleert het restaurant ‘s middags en ‘s avonds een suggestiemenu van drie gangen voor 39 euro (55 euro voor vier gangen). Wil je bij dit menu de door de sommelier gekozen wijnen, dan betaal je 10 euro voor twee glazen, 17 euro voor drie glazen en 25 euro voor vier glazen.

Wij aten à la carte en begonnen met een salade van lichtgerookte en een beetje taaie kreeft met gebakken ganzenlever, vergezeld van in wijn gestoofde peren (36 euro) en een lekkere carpaccio en tartaar van rundvlees met kweekkaviaar (34 euro). Als hoofdgerecht kwam een smakelijke bereiding met rode tonijn, garnalen, fondue van wortels en rieslingsaus (40 euro). Aan de andere kant van de tafel verscheen Bretoense zeetong (55 euro!). ” Sole fish,” zei de ober, die liep alsof hij buikkrampen had. De superverse zeetong van groot formaat was op de gril gequadrilleerd (van ruitmotief voorzien) en werd in de eetzaal voorzichtig en vakkundig van de graat gehaald. Het succulente visvlees werd begeleid door mousselinesaus en kasteelaardappelen en het geheel was ambrozijn. Als frisse afsluiter was er gelei van rosé champagne en rood fruit, siroop van basilicum vergezeld van de bijbehorende granité (14 euro).