Affaire-Modrikamen is symptomatisch

Het waren zware beschuldigingen van Rudy Aernoudt en zakenadvocaat Mischaël Modrikamen aan het adres van ons politiek bestel.

Er zou een complot bestaan om de prille PersonenPartij/Parti Populaire (PP) waarvan beiden oprichter zijn, monddood te maken. Zeker vanwege een ‘flamboyante’ advocaat is dat een merkwaardige uitspraak, waar niet lichtzinnig overheen mag worden gegaan.

Wanneer een eminente professor en een geprezen zakenadvocaat publiekelijk hun fundamentele wantrouwen uiten en gewagen van politieke manipulatie van ons rechtssysteem, dan zijn er slechts twee mogelijkheden: ofwel is dit signaal terecht, en dan is dit land aan het afglijden naar het niveau van een bananenrepubliek; ofwel voeren hier prominenten een wansmakelijk toneelstuk op. De conclusie kan alleen maar zijn dat deze affaire grondig uitgebeend zou moeten worden.

Het kan zijn dat Modrikamen en Aernoudt geheel terecht de alarmbel trekken. Tenzij de zakenadvocaat zou opteren voor de tactiek van de aanval als de beste verdediging. Ziet hij soms zijn verhoopte parlementaire onschendbaarheid vervliegen?

De cruciale vraag in het mogelijke witwasdossier Modrikamen/Donaldson is: waar kwamen de miljoenen van Ridfell Investment, Uruguay, oorspronkelijk vandaan? De advocaat moet het antwoord kennen. Al de rest lijkt diversie en spuien van mist.
Hoe dan ook werden de eerste aanzetten voor de nieuwe rechts-populistische politieke formatie Parti Populaire pas gegeven in september 2009. Dat is zowat één jaar nadat het Brussels parket zich vragen was beginnen te stellen bij het faillissement van de kledingketen Donaldson, waarvan Modrikamen voorzitter was.

Volgens onze informatie werd in oktober 2008 een vooronderzoek opgestart nadat een op handen zijnde verkoop van Donaldson door de procureur des Konings werd afgeblokt. Omdat de Belgische vertegenwoordiger van de kandidaat-koper, Key Winner Industrial Limited uit Hongkong, eind jaren negentig veroordeeld was voor een frauduleus faillissement.

Want waarom moest de kledingketen zo nodig van de hand worden gedaan, terwijl “investeerders uit Uruguay”, maar ook uit Vlaanderen, nog maar pas warm waren gemaakt voor een relance van het ooit succesvolle kledingmerk? We stellen vast dat vanuit het advocatenkantoor Modrikamen druk werd uitgeoefend op journalisten om over de zaak-Donaldson niet te publiceren. Er kan nochtans geen twijfel bestaan dat advocaat Modrikamen de elementaire regels kent die de persvrijheid en het recht van antwoord garanderen.

Intimidaties, grove scheldkanonnades (ook door ministeriële excellenties) en vooraf dreigen met rechtszaken, het wordt allemaal een beproefde tactiek. Ook in andere gevoelige affaires, zoals de onbeantwoorde vragen over FBB-transfers (het forfaitaire deel van buitenlandse belasting) aan het einde van de jaren negentig door Belgische banken, de verkoop van Belgolaise-bank in het Fortis-dossier, en de Belgische betrokkenheid bij dubieuze mijncontracten in Congo.

Trends-jouranlist Erik Bruyland