Aast paars op een vermogensbelasting?

Daan Killemaes
Daan Killemaes Hoofdeconoom Trends

U kent het deuntje, en dit is de Verhofstadt-versie: “Drie koningen, drie koningen, geef mij een nieuwe hoed, mijn oude is versleten, mijn burger mag het niet weten, mijn ministers hebben het geld op de rooster geteld.”

De staatskas is leeg, maar de burger mag het niet weten. De regering kraakte daarom het pensioenfonds van Belgacom en telde de opbrengst van 5 miljard euro schaamteloos tweemaal mee. Het geld werd bij de lopende inkomsten geteld om een begrotingstekort van ongeveer 1,5 % te dichten en het werd ook nog eens in het Zilverfonds gestort om de staatsschuld af te bouwen. Dat kan uiteraard niet. Het is het één of het ander en in een modelstaat geen van de twee. Want de actuele waarde van de Belgacom-operatie bedraagt precies 0 euro. Tegenover de inkomsten staan immers evenveel verplichtingen. Een regering die het ernstig meent, boekt in 2003 de inkomsten van het pensioenfonds die dienen om de verplichtingen van 2003 te betalen. Wie het anders voorstelt, zaait bewust verwarring.

Europa was daarom nog mild toen het oordeelde dat de regering deze miljarden volledig op de rekening van 2003 moet boeken. Geen nood: wat geschuif met de NMBS-dotatie en de opmerking van Europa is niet meer relevant. Waarom kan deze regering niet gewoon toegeven dat er een begrotingstekort is? Dat is in moeilijke economische tijden geen schande. Frankrijk of Duitsland hebben er geen moeite mee het tekort te laten oplopen, dwars tegen de regels van Stabiliteitspact in. Maar hier mag de burger het niet weten, de goednieuwsshow moet doorgaan. De waarheid is echter dat dit land een begrotingsoverschot nodig heeft om de combinatie van hoge staatsschuld en vergrijzing de baas te kunnen.

Maar wie zichzelf wijsmaakt dat er niks aan de hand is, loopt glimlachend naar de afgrond. De cijfers voor 2004 al eens bekeken? De Europese Commissie verwacht voor dit jaar een tekort van 0,4 %, met inbegrip van een deel van de opbrengst van het Belgacom-pensioenfonds. Dat betekent dus eigenlijk een tekort van ruim 1 %, op voorwaarde dan nog dat de opbrengst van de fiscale amnestie niet tegenvalt. Die amnestie is voor de rode regeringspartners trouwens alleen verteerbaar omdat zij het geld mogen uitgeven. De overheidsuitgaven ontsporen, met als gevolg dat het primair saldo (het begrotingsoverschot vóór rentelasten) in sneltreinvaart daalt. Dit jaar verwacht de Europese Commissie nog een primair overschot van 4,6 %. Vorig jaar was dat nog 5,8 %, in 2001 nog 7,1 %.

De rentelasten dalen onvoldoende snel om deze afkalving op te vangen. De voorbije jaren is de daling van de rentelasten bijna volledig gespendeerd aan hogere uitgaven. Premier Guy Verhofstadt (VLD) miste daarom een historische kans om de overheidsfinanciën eindelijk leefbaar te maken. Gevolg: de fiscale druk moet vandaag onverminderd hoog blijven en zelfs dan loopt het tekort op. Reken niet op hoogconjunctuur om de paarse noden te lijmen, verwacht wel nog meer plakwerk om de lijken in de kast te houden. Welk pensioenfonds kan nog gekraakt worden? Welke belasting valt nog te verzinnen? Geef mij een nieuwe hoed, geef mij een vermogensbelasting.

Daan Killemaes

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content