Een nieuw tijdperk breekt aan voor de financiële markten. Spaarders en beleggers zullen niet meer op automatische piloot kunnen navigeren, zoals ze dat de afgelopen jaren wel konden. Dat nieuwe tijdperk vergt een nieuwe blik en een andere aanpak.
2022 zal de geschiedenisboeken ingaan als het jaar waarin de verschuiving naar een nieuw regime voor de financiële markten en investeerders is ingezet. In de dertien jaar voordien floreerden die bij gratie van twee belangrijke krachten: de lage rente en de liquiditeiten die de centrale banken in het financiële systeem pompten. Ze stuwden de waarde van alle financiële activa de hoogte in.
Tussen 2009 en 2021 volstond het voor beleggers een breed gespreide aandelenindex te kopen om slapend rijk te worden. Die luxe lijkt voorbij. De boosdoeners zijn de oprukkende inflatie en rente. Die zullen in de toekomst structureel hoger liggen en waarschijnlijk ook veel volatieler zijn dan in de jaren voordien. Dat zegt Lesley-Ann Morgan, het hoofd strategie van het multi-assetteam van de vermogensbeheerder Schroders. In dat nieuwe regime zullen beleggers hun portefeuillesamenstelling en beleggingskeuzes drastisch moeten aanpassen.
Verschillende trends leidden tot die regimeverschuiving. “De centrale banken zullen zich veel meer op inflatie richten dan op groei”, zegt de Schroders-stratege. “Bovendien zullen sommige centrale banken de energietransitie willen steunen, wat gunstig zal uitdraaien voor bepaalde delen van de financiële markten”, vervolledigt Vincent Juvyns, strateeg bij JP Morgan Asset Management.
Ook de bedrijven hebben andere prioriteiten. “Zij zullen meer investeren in technologie om hun productiviteit op te krikken”, zegt Lesley-Ann Morgan. “En ze zullen gaan van just-in-time naar just-in-case om hun toeleveringsketens bestendiger te maken. Dat zal de globalisering zoals we die kenden een andere vorm geven”, treedt Vincent Juvyns haar bij.
Als het tij keert
Een eerste slachtoffer van die ontwikkelingen is de ongedifferentieerde beleggingsaanpak die de afgelopen jaren zo goed gewerkt heeft. Het kaf zal veel meer van het koren gescheiden moeten worden, zowel op de schuld- als op de kapitaalmarkten. “Voor schuldpapier zal een goede kredietanalyse nodig zijn van de bedrijven waarvan je de obligaties aanhoudt. Vroeg of laat zullen die zich tegen hogere rentes moeten herfinancieren en dan is het belangrijk dat hun financiële fundamenten gezond zijn”, weet Lesley-Ann Morgan.
Hetzelfde geldt voor aandelen. In een omgeving van hogere rentes wordt de waardering veel belangrijker. Onder de nulrente ging de waarde exponentieel omhoog van bedrijven die zwaar verlieslatend waren en waarvan de winsten vooral in de toekomst lagen, terwijl de beurskoersen van bedrijven die hoge winsten en kasstromen genereerden ter plaatse bleven trappelen. Die tendens zal omkeren.
Hoewel de rente niet allesbepalend zal zijn op de aandelenmarkten. “Het wordt lastig, want vanuit het oogpunt van de rente zullen zogenaamde groei- en kwaliteitsaandelen minder interessant zijn dan waarde- en dividendaandelen”, voorspelt Morgan. “Dat kan op korte termijn op de koersen van bijvoorbeeld technologiebedrijven wegen. Maar die krijgen dan weer wel wind in de rug via bedrijven die in technologie investeren om hun kosten te drukken en via de energietransitie, waarin technologie heel belangrijk zal zijn.”
Ook in de techsector zullen beleggers het kaf van het koren moeten scheiden, zonder dat ze de hele sector hoeven af te schrijven. “Het probleem van de lage rente van de afgelopen jaren was dat er weinig onderscheid werd gemaakt naar winstgevendheid bij bedrijven. Dat zal veranderen met de hogere rentes, maar er zullen in de techsector nog genoeg bedrijven overblijven waarvoor de rente geen bedreiging is”, zegt Vincent Juvyns. “Voor de goede projecten zal er nog altijd kapitaal zijn.”
“We gaan naar een omgeving waarin één enkele factor, de rente, niet langer allesbepalend is. De beleggers zullen voortdurend veranderende ontwikkelingen in rekening moeten brengen en begrijpen welke impact die kunnen hebben op verschillende bedrijven en sectoren. Beheerders en investeerders die zo’n puzzel goed kunnen leggen, zullen meerwaarde kunnen scheppen en zich onderscheiden van het marktgemiddelde”, voegt Lesley-Ann Morgan eraan toe. “Portefeuilles zullen ook vaker moeten worden aangepast aan die ontwikkelingen.” De hogere rente en inflatie doen in essentie de maskers afvallen. “Als het tij keert, ontdek je wie naakt zwemt.”
Schommelingen
Een ander slachtoffer van het nieuwe regime is de verhouding tussen aandelen en obligaties. Die is al twintig jaar omgekeerd: als de aandelenkoersen daalden, stegen de koersen van obligaties en omgekeerd. In 2022 sneuvelde die correlatie. De obligatiekoersen gingen samen met de aandelenkoersen de dieperik in.
“Het is belangrijk te begrijpen waarom het nieuwe regime dat verband heeft omgedraaid. Voordien gold dat verrassende cijfers over de economische groei goed waren voor aandelen maar slecht voor obligaties, waardoor je dat negatieve verband tussen de twee had. De verrassing in 2022 kwam echter van de hoge inflatie, en die is slecht voor beide beleggingsklassen”, legt Lesley-Ann Morgan uit.
Daarmee bieden obligaties niet meer de troef van diversificatie van vroeger. “Obligaties zullen meer omwille van hun rendement in portefeuilles worden opgenomen dan omwille van de spreiding”, zegt Lesley-Ann Morgan. “Met de huidige rentestanden zijn obligaties en cash opnieuw interessant, omdat ze weer wat rendement opleveren”, treedt Vincent Juvyns bij.
In het nieuwe regime zal de inflatie meer schommelen en verrassen dan de afgelopen jaren. Beleggers kunnen hun portefeuilles daar deels tegen wapenen met activaklassen die zich minder door de inflatie laten leiden, zoals grondstoffen. “Een aantal van die nieuwe trends zijn gunstig voor grondstoffen, zoals het dichter bij huis halen van de industriële productie of de energietransitie”, zegt Lesley-Ann Morgan. “Er zijn steeds meer argumenten om grondstoffen deel te laten uitmaken van het keuzepalet om portefeuilles samen te stellen.”
Het nadeel aan beleggen in grondstoffen is dat het heel specifieke markten zijn, geen voer voor particuliere beleggers om er alleen aan te beginnen. Dat doen ze het best via beleggingsfondsen die daarin gespecialiseerd zijn.
Ook TINA – there is nog alternative – is begraven. “De voorbije tien jaar waren er weinig alternatieven voor aandelen. Nu bieden andere activa zoals obligaties, vastgoed en infrastructuur een meerwaarde en diversificatie voor portefeuilles”, zegt Vincent Juvyns. Hij verwacht ook dat inflatie veel meer op en neer zal gaan, maar de economische groei daarom niet. “De economische cycli hoeven daarom niet heel volatiel te zijn. Als je kijkt naar wat de jongste jaren allemaal is gepasseerd: de pandemie, de oorlog in Oekraïne. Niettemin blijft de economie bestendig.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier