‘Willen millennials écht niets liever dan onzeker werk en een microwoning?’

Nederlands blogger Kevin Levie vindt het niet toevallig dat ‘jongeren opvattingen worden toegeschreven die mooi aansluiten bij de belangen van grote bedrijven’.

Onlangs verenigden 150 Nederlandse bezorgers van Deliveroo zich in een ‘Riders Union’. De maaltijddienst wil – net als UberEats overigens – in Nederland alleen nog werken met zelfstandigen. Voor bezorgers betekent dat: stukloon per bezorgde maaltijd, onverzekerd rondrijden op je eigen fiets, en geen doorbetaling bij ziekte. Voor Deliveroo betekent het een besparing van duizenden euro’s per bezorger per jaar.

De reactie van Deliveroo op de bezorgers die duidelijk de boodschap geven in dienst te willen treden: de meeste (grotendeels jonge) bezorgers willen helemaal niét in dienst, ze zijn net blij met de flexibiliteit die wij hen bieden.

Ook andere bedrijven proberen hetzelfde verhaal te vertellen. Terwijl chauffeurs voor Uber veelal onder het minimumloon blijken te verdienen, werft Uber wel chauffeurs met: ‘Geld verdienen is nu makkelijk te combineren met alle andere belangrijke dingen in het leven’.

Er is intussen voor iedere niche wel een gig economy platform – met als dieptepunt Amazon’s Mechanical Turk – waar slechtbetaald, onzeker werk wordt gepresenteerd als het summum van vrijheid en autonomie. Uit studies zou blijken dat vooral millennials helemaal niet meer zitten te wachten op een vast contract. Handig toch?

Dat met name jongeren opvattingen worden toegeschreven die mooi aansluiten bij de belangen van grote bedrijven, is geen toeval. Er is een hele industrie ontstaan van trendwatchers die verklaren dat millennials onafhankelijkheid belangrijker vinden dan zekerheid, ervaringen belangrijker vinden dan bezit, en graag spullen delen. Dat verhaal komt mooi van pas als je geld probeert te verdienen.

Laten we even kijken naar de woningmarkt. Omdat jonge stedelingen graag ‘de stad als verlengstuk van hun woonkamer’ gebruiken en we het delen van spullen steeds gewoner vinden, hebben we blijkbaar ook minder ruimte nodig.

Met die onderbouwing worden inmiddels in de grote steden ‘co-living spaces’, ‘friends-appartementen’ en micro-woningen van dertig vierkante meter gebouwd. Dat daar veel vraag naar is, heeft blijkbaar niets te maken met woningnood en hoge huren, maar komt omdat millennials simpelweg niets liever willen dan hun wasmachine delen met honderd anderen. We stellen nu eenmaal ‘andere eisen aan de woning en woonomgeving dan de generatie(s) ervoor’: Vice schreef er een prachtig stuk over.

Vandaag wordt het enige wat steeds meer mensen nog kunnen krijgen – een flexcontract en een kippenhok, als je geluk hebt – gepresenteerd als de ultieme droom.

Acties zoals die van de bezorgers van Deliveroo verdienen onze steun. Voor je het weet gaan we in de nieuwe norm geloven.

Een andere versie van deze tekst verscheen oorspronkelijk op de blog van Kevin Levie.