‘Voor financiële instellingen is het vijf voor twaalf om zich niet buitenspel te laten zetten door de crypto-entrepreneurs’

‘Voor financiële instellingen is het vijf voor twaalf om zich niet buitenspel te laten zetten door de groeiende populatie van crypto-entrepreneurs en -beleggers.’ Dat zegt Pedro Matthynssens, CEO van Vanbreda Risk & Benefits en voormalig managing director en partner van Boston Consulting Group.

Uit een Brits onderzoek blijkt dat de helft van de twintigers cryptomunten heeft. De totale waarde van de cryptovaluta in de wereld is opgelopen tot 1,27 biljoen euro. Dat is bijna drie keer zoveel als het bruto binnenlands product van België in 2020. Wie denkt dat hij die geest weer in de fles krijgt, denkt maar beter twee keer na.

Cryptomunten en de zogenoemde fiatmunten, zoals de euro en de dollar, verschillen als dag en nacht. Wiskunde, computerwetenschappen en helaas ook speculatie bepalen de waarde van cryptomunten, terwijl centrale banken beslissen hoeveel ons geld vandaag en morgen waard is. Cryptomunten bewegen zich op het wereldwijde web, terwijl ons geld zich in een allegaartje van bancaire computersystemen bevindt. Er zijn onderlinge protocollen afgesproken en er bestaan instellingen zoals SWIFT om transfers van geld tussen banken mogelijk te maken. Dat is best duur, en ook traag, inefficiënt en weinig transparant.

Het revolutionaire van cryptomunten is niet hun speculatieve karakter, maar de achterliggende blockchaintechnologie. Die is nog verre van volmaakt, maar heeft wel het potentieel om onze financiële diensten op hun kop te zetten. En dat wordt met de dag duidelijker dankzij het fenomeen van decentrale financiën, met een trendy afkorting ‘DeFi’ genoemd.

DeFi heeft de wind in de rug sinds de geniale Canadees-Russische computerprogrammeur Vitalik Buterin op 19-jarige leeftijd bedacht hoe je met blockchain van het hele internet een virtuele computermachine kunt maken om cryptovermogens te beheren. Daarnaast had hij het al even briljante idee dat concept te gebruiken voor het oplijsten van cryptovermogens en slimme contracten. Een slim contract is een computercode die bewerkingen doet met cryptorekeningen onder bepaalde voorwaarden. Vitalik richtte vervolgens een stichting op die hij ‘ethereum’ noemde. Alle computercode van ethereum is publiek gemaakt.

Sinds vorig jaar worden de toepassingen rond decentrale financiën door ontwikkelaars met een rotvaart opgestapeld. Enkele voorbeelden. Stablecoins, zoals DAI, zijn cryptomunten waarvan de waarde gekoppeld is aan een fiatmunt. DEX’en, net als Uniswap, zijn beurzen waarop u cryptomunten kosteloos kunt omzetten. Syntetix is een beurs voor cryptoderivaten, en Nexus Mutual en Opyn zijn cryptoverzekeraars. Maar er zijn ook geldmarkten zoals Compound, die toelaten om uw cryptomunten aan anderen te lenen tegen 6 procent intrest. Jongeren die ik ken, beschouwen dat laatste als hun passieve inkomen. Ongelooflijk toch?

Wanneer DeFi een impact krijgt op onze eerder traditionele, centrale financiële diensten, is koffiedik kijken. Wat de impact zal zijn, is ook nog gissen. Maar dat zowat de helft van de jongeren om allerlei redenen experimenteert met die groeiende, parallelle financiële wereld, is wel duidelijk. De centrale en de commerciële banken zien de bui al een tijd hangen. Behalve de jonge generatie kunnen natuurlijk nog anderen baat hebben van radicaal alternatieve financiële diensten. Denk maar aan de 1,7 miljard mensen in ontwikkelingslanden die nog altijd geen toegang hebben tot reguliere banken. Of de kmo’s in welvarende landen die zich meer en meer in de steek gelaten voelen door de traditionele banken.

Voor financiële instellingen is het vijf voor twaalf om zich niet buitenspel te laten zetten door de groeiende populatie van crypto-entrepreneurs en -beleggers. Een pittige opdracht. De mogelijkheden van het wereldwijde web zijn eindeloos, wat maakt dat het speelveld voor financiële diensten in cryptomunten wagenwijd open ligt. De hamvraag is dus: hoever reikt de adem van Vitalik Buterin eer onze banken buiten adem raken?