‘Uitblinkers zullen de Europese aandelenmarkten voorlopig wellicht niet zijn’

‘Ruim een jaar kon de Europese eenheidsmunt uitblinken door rooskleurige perspectieven. Voorbarig optimisme, want het populisme en euroscepticisme zijn lang niet overwonnen.’ Dat zegt Danny Reweghs, directeur strategie Inside Beleggen.

De Europese financiële markten stonden de afgelopen week nog maar eens in rep en roer. Voor de zoveelste keer de afgelopen tien jaar. We zagen hetzelfde al enkele jaren geleden: de euro verloor stevig terrein ten opzichte van de dollar en andere munten, de spread – het woord uit het financiële vakjargon voor renteverschil is helemaal terug – tussen de Duitse Bund en de Zuid-Europese overheidsobligaties liep op. De politieke crisis in het favoriete vakantieland van vele Belgen – Italië – maakte economen en beleggers opnieuw ongerust.

Tot daar het moment de gloire van de euro. Ruim een jaar kon de Europese eenheidsmunt uitblinken door eindelijk rooskleurige perspectieven. In alle landen was er economische groei en politieke stabiliteit. Voorbarig optimisme, want het populisme en euroscepticisme zijn lang niet overwonnen.

Dat blijkt duidelijk in Italië, de derde grootste economie van Europa en een van de stichtende landen van de Europese Unie. President Sergio Mattarella wist nog wel de benoeming van de eurosceptische Paolo Savona als nieuwe minister van Financiën te verhinderen. Maar afgelopen vrijdag moest hij toch instemmen met een ‘avontuurlijke’ regering van de populistische Vijfsterrenbeweging (M5S) met de anti-migratiepartij Lega. Een regering die niet meer wil gehoorzamen aan de besparingspolitiek van de EU en het streven naar een begrotingsevenwicht.

Commedia dell’arte

Ook voor dit jaar overheerste de opinie dat de Europese beurzen een deel van hun achterstand op de Amerikaanse aandelenmarkten zouden inlopen. We waren daar maanden geleden al niet meer van overtuigd. Europa heeft een gebrek aan groeimastodonten, een groot manco tegenover Wall Street. De FAANG-aandelen (Facebook, Amazon, Apple, Netflix en Google) hebben de Amerikaanse indexen fors hoger gestuwd de jongste jaren. Dat soort grote, bepalende groeibedrijven hebben we niet of nauwelijks in Europa. Dat zal helaas ook niet meteen veranderen.

Daar komt nog eens politieke instabiliteit en een ernstig handelsconflict bovenop. Want Donald Trump laat zijn importheffingen (25 procent op staal en 10 procent op aluminium) niet alleen gelden voor de ‘vijand’ (China), maar ook voor de ‘vrienden’ (EU, Canada en Mexico). Maar dat wil niet zeggen dat we het nu allemaal somber moeten inzien. Vergeet ook niet voor vele Europese ondernemingen de snelle opmars van de dollar ten opzichte van de euro een zegen is.

Uitblinkers zullen de Europese aandelenmarkten voorlopig wellicht niet zijn. De Italiaanse en de Amerikaanse politieke commedia dell’arte heeft onze inschatting dat de Eurostoxx50- en de Stoxx600-index dit jaar toch nog eens terugkeren naar de hoogste niveaus van de afgelopen vijf jaar jaar onzekerder gemaakt. Maar onmogelijk is het niet. Concreet betekent dat voor de Eurostoxx50-index een klim richting 3800 punten en richting 400 à 420 punten voor de Stoxx600-index, waar die al in 2000 stond.