De bankgift blijft de populairste manier van successieplanning omdat het niets kost. Maar kan je aan een bankgift allerlei voorwaarden verbinden zoals bij een notariële schenking? Wat zijn de beperkingen?
De populaire bankgift
De bankgift is een heel populaire manier om een schenking te doen, waarbij men geld of effecten overschrijft van de ene rekening naar de andere. Je betaalt dan immers geen schenkbelasting en ook geen erfbelasting als de schenker nog 3 jaar in leven blijft. Om een bewijs te creëren van deze bankgift wordt er in de praktijk gewerkt met twee klassieke, aangetekende brieven of met een document dat na de schenking ondertekend wordt door de schenker en de begiftigde. Maar kan je in dit bewijsdocument ook allerlei voorwaarden opnemen?
Voorwaarden zijn mogelijk
Wie schenkt, verbindt daar toch graag een aantal voorwaarden aan. Denken we maar aan een zogenaamd beding van terugkeer, zodat de schenking belastingvrij terugkeert als de begiftigde voor de schenker zou overlijden. Of denken we maar aan een verbod om het geschonkene in te brengen in de huwgemeenschap, zodat bij een mogelijke echtscheiding de schoonzoon niet met een deel van schenking kan gaan lopen. De meeste voorwaarden kan je in het bewijs van de bankgift zetten. Het is dus niet nodig om naar een notaris te stappen als je voorwaarden aan een bankgift wilt koppelen, zoals wel eens gedacht wordt.
Toch beperkingen
Maar toch zijn er een aantal beperkingen. Wie een bankgift doet, kan bijvoorbeeld geen schenking doen met voorbehoud van vruchtgebruik op een sluitende manier. Hetzelfde geldt trouwens ook als je een zogenaamde restschenking – ook doorschuifschenking genoemd- wilt doen. Hierbij schenk je dan bijvoorbeeld in eerste instantie aan je kinderen en waarbij het na hun overlijden fiscaal vriendelijk wordt ‘doorgeschoven’ naar de kleinkinderen. In dergelijke gevallen zal je wel naar een notaris moeten stappen.
