Geld van staatsbon ging vooral naar termijnrekeningen van de banken
De 21,9 miljard euro die de Belg had belegd in de populaire eenjarige staatsbon die in september verviel, is grotendeels teruggevloeid naar de banken. De deposito’s op termijnrekeningen namen in september met 18,2 miljard euro toe, en er werden voor 5 miljard euro aan kasbons gekocht. Dat blijkt uit cijfers van de Nationale Bank.
Een nettorendement van 2,81 procent dankzij de verlaagde roerende voorheffing had in september 2023 massaal de particuliere belegger naar de staatsbon gelokt. Een jaar later kwam dat bedrag van bijna 22 miljard euro opnieuw vrij, wat de banken aanzette tot de nodige commerciële acties om het geld aan te trekken.
Slechts 400 miljoen werd herbelegd in de nieuwe op 16 september 2024 uitgegeven staatsbon. Uit cijfers van de Nationale Bank blijkt dat tussen augustus en september voor 18,2 miljard euro naar deposito’s met een vaste looptijd, zeg maar termijnrekeningen, ging. En er vloeide 5 miljard euro naar kasbons. De beste brutotarieven bedroegen ongeveer 4 % voor de termijndeposito’s en 3,1 % voor de kasbons.
Een kanttekening: de aanlokkelijke tarieven die de banken voorlegden, trokken ook deposito’s aan die al op een gereglementeerde spaarrekening of zichtrekening geparkeerd stonden, aldus de NBB. Dat blijkt uit het feit dat de tegoeden op spaarrekeningen in september daalden met 4,4 miljard euro en op zichtrekeningen met 2,8 miljard euro.
In één jaar tijd stegen de deposito’s met vaste looptijd van 11 procent tot 15 procent van de totale spaardeposito’s van Belgische gezinnen (+22,3 miljard euro). Die stijgende tendens werd twee jaar geleden ingezet.
De concurrentie tussen de banken is, onder invloed van de populaire staatsbon, vooral zichtbaar in het verloop van de rentevoet op termijnrekeningen, aldus de NBB. In september steeg de gewogen gemiddelde rente op termijnrekeningen met 0,34 procentpunt tot 3,5 procent bruto. Bij de spaarboekjes was er geen zichtbaar gevolg en bleef de rente stabiel op ongeveer 1 procent. Omdat de rente op termijnrekeningen hoger is dan die op spaarboekjes kost deze evolutie de banken meer geld. Dat manifesteert zich in de resultaten van die banken via dalende netto rente-inkomsten.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier