Een erfenis “stilzwijgend” aanvaarden, zonder dat je het zelfs wilt, gebeurt vlugger dan je denkt. Wat mag je doen en wat zeker niet?
Opletten voor stilzwijgende aanvaarding
Als je overweegt om een nalatenschap te verwerpen, is het belangrijk dat je daarvoor geen daden stelt waaruit een stilzwijgende aanvaarding van de nalatenschap blijkt. Daden van beschikking houden meestal een (stilzwijgende) aanvaarding in. Dat zal bijvoorbeeld het geval zijn als je goederen uit de nalatenschap meeneemt, gebruikt of verkoopt.
Een belangrijke uitzondering op dit principe is wel als het om goederen gaat die onderhevig zijn aan een zeer snelle waardevermindering of buitensporige kosten met zich meebrengen om ze te bewaren. Bederfbare goederen mag je zelfs zonder meer weggooien.
Daden van bewaring
Daden van bewaring of daden van toezicht houden geen stilzwijgende aanvaarding in. Denken we bijvoorbeeld aan het uitvoeren van dringende herstellingswerkzaamheden of het langsgaan om te controleren of er geen schade is.
Daden van beheer
Bij daden van beheer moet je een onderscheid maken tussen daden van voorlopig beheer (bijvoorbeeld een dringende schuld van de nalatenschap betalen, huurgeld uit de nalatenschap innen of bepaalde abonnementen opzeggen, …) en daden van gewoon beheer (een niet-dringende schuld betalen of een onroerend goed verhuren).
Uit daden van voorlopig beheer wordt meestal geen stilzwijgende aanvaarding afgeleid, uit daden van gewoon beheer wel. Bij discussies heeft de rechtbank het laatste woord en wat de ene rechter wel als een aanvaarding ziet, is er voor een andere rechter mogelijk geen. Hier is het dus opletten geblazen…
