Ook een positieve nalatenschap verwerpen kan fiscaal interessant zijn

Wie denkt aan het verwerpen van een nalatenschap, denkt in de eerste plaats aan een erfenis waarvan de schulden groter zijn dan het actief. Maar het kan fiscaal ook interessant zijn een positieve nalatenschap te verwerpen.

Als je bijvoorbeeld erft van je ouders, moet je de nalatenschap volledig aanvaarden of die volledig verwerpen. Je kan de erfenis sinds 2013 wel weigeren, zodat die automatisch terechtkomt bij je kinderen via de zogenoemde erfenissprong. In principe levert dat een besparing aan erfbelasting op, doordat een generatie wordt overgeslagen. Nog interessanter zou het zijn dat je een stukje van de erfenis zou kunnen verwerpen, zodat een deel naar jou als erfgenaam gaat en een stuk naar je kinderen. Maar een deel van de erfenis verwerpen kan niet: het is alles of niets. Toch kan er een uitweg zijn.

Een uitweg

Tegenwoordig zit in de meeste vermogens een tak21- of tak23-verzekering. Eigenlijk zijn dat beleggingen die in een verzekeringskleedje gestoken zijn. Bij het overlijden van de ouders zijn de begunstigden van zo’n verzekering in de meeste gevallen de kinderen. Maar het kapitaal van een tak21 of tak23 valt buiten de nalatenschap van de overledene. De kinderen krijgen dat kapitaal rechtstreeks als begunstigde van de verzekering en niet in hun hoedanigheid van erfgenaam, al is op dat kapitaal wel erfbelasting verschuldigd.

Daardoor is het perfect mogelijk dat de kinderen – of een van de kinderen – de nalatenschap van de ouder verwerpen, waardoor die toevalt aan hun eigen kinderen. Er wordt dus een deel van de erfbelasting bespaard, maar de kleinkinderen ontvangen toch hun deel van de tak21 of de tak23. Ideaal dus voor wie al een stukje wil doorschuiven naar de volgende generatie.