Een werkgever kan zijn werknemers een bijkomend inkomen uitkeren onder de vorm van een loonbonus. Wanneer is dit het geval?
Een loonbonus – ook een niet-recurrente resultaatsgebonden voordeel genoemd – is een voordeel verbonden aan de collectieve resultaten van een onderneming of aan een welomschreven groep van werknemers, gebaseerd op objectieve criteria.
Objectief doel
Er moet dus een vooraf objectief vastgesteld doel worden behaald waarbij het niet zeker is dat het ook zal worden bereikt. Denk bijvoorbeeld aan een verhoging van de omzet met 10 procent, een toename van het klantenbestand met 100,… Deze voordelen moeten worden ingevoerd door een collectieve arbeidsovereenkomst. Naast werknemers uit de privésector, komen ook werknemers van autonome overheidsbedrijven – bv. de NMBS, de Post – in aanmerking voor deze loonbonus.
In geld te betalen
De bonus moet in ‘geld’ worden uitbetaald en dus niet via voordelen in natura zoals een laptop of smart Phone. Je werkgever betaalt een bijzondere sociale zekerheidsbijdrage van 33 procent op de loonbonus. Als werknemer betaal je geen belastingen op de loonbonus, maar wel een RSZ-bijdrage van 13,07 procent, voor zover de toegekende loonbonus bepaalde grenzen niet overschrijdt.
Het bedrag dat maximaal van sociale werkgeversbijdragen wordt vrijgesteld mag maximaal 3169 euro bedragen. Om vrijgesteld te kunnen worden van belasting, mag de loonbonus niet meer bedragen dan 2755 euro per jaar (3169 euro – 13,07%). De maximum bedragen worden elk jaar geïndexeerd.
