Zes tips voor een mooi tweede verblijf: zo vermijdt u een miskoop

Te veel Belgen kopen een optrekje in het buitenland in een emotionele opwelling. Ze zijn op vakantie in het Zuiden, zien plots hun droomplek om te overwinteren en tekenen ter plekke een document. De droom kan dan snel een nachtmerrie worden. Maar niet al u deze tips volgt.

1 Denk niet dat het elders ongeveer hetzelfde is als hier

We reizen almaar meer, waardoor de zuiderse landen steeds vertrouwder aanvoelen. Velen beschouwen het Zuiden als hun tweede thuis. Dat wekt vaak de indruk dat het daar juridisch en fiscaal ongeveer op België lijkt. Niet dus. De fiscaliteit is daar doorgaans heel anders dan hier. Denk ook niet dat gebruikelijke constructies voor belastingen of erfenissen zomaar overal gangbaar zijn.

Ook de rol van de notaris kan helemaal anders zijn. Dat is het geval in Spanje en Portugal, waar flink wat Belgen een tweede verblijf kopen. Die rol kan louter formalistisch, of louter instrumenteel zijn. En zo zijn er nog wel wat addertjes onder het gras te vinden. Besef dat zodra u het Belgische grondgebied verlaat, de juridische en fiscale situatie helemaal kan veranderen.

2 Koop nooit in een emotionele opwelling

Een tweede verblijf is een van de grootste aankopen in een mensenleven. Toch komt die er niet zelden in een opwelling. Mensen laten zich verleiden tot het tekenen van een overeenkomst omdat ze de droomplek voor hun oude dag hebben gevonden.

Een eerste aanblik of een foto mag nooit volstaan. Neem de beslissing niet impulsief. Er zijn permanent duizenden panden te koop in het Zuiden. Denk er liever meer dan één keer over na en laat u begeleiden door specialisten van het land, het liefst iemand die uw taal spreekt en een lange staat van dienst kan voorleggen. Een of twee vertrouwenspersonen (een vastgoedmakelaar of een advocaat) zijn geen overbodige luxe.

3 Verzuip niet in de administratieve mallemolen

Velen mispakken zich aan de administratieve rompslomp van een tweede verblijf in het buitenland. Een Belg is wel wat gewoon, maar de administratieve last in het buitenland is niet kleiner.

Het overgrote deel van de aankopen gebeurt in West-Europa, waar overal een uitgebreide en complexe wetgeving geldt. Die wordt ook nog eens bewaakt door een legioen ambtenaren. De ambtenarij in Frankrijk, Italië en Spanje lacht er niet mee. De formaliteiten moeten correct worden vervuld of de verkoop gaat niet door. In Spanje kunt u niks doen zonder N.I.E-nummer: geen bankrekening openen, geen elektriciteitsaansluiting aanvragen, geen auto en al zeker geen tweede verblijf kopen.

Informeer u vooraf, zodat u niet in tijdsnood geraakt en niet in uw appartement of villa kunt intrekken omdat administratief niet alles in orde is.

4 Weet wat gebeurt in de regio

Denk nooit te snel dat u een fantastisch koopje zult doen. Als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het meestal niet waar. Dat geldt ook voor vastgoed in het buitenland. Een superkoopje moet een alarmsignaal doen afgaan. De makelaar zal meestal een drogreden geven waarom de prijs lager is dan elders. Ga op onderzoek uit. Het kan om de eerste fase van een groots project gaan, waardoor uw zicht op zee na enkele jaren een zicht op andere appartementen wordt. Of misschien is uw appartementsblok om andere redenen weinig gewild.

Als u wel tegen een lage prijs koopt en het pand blijft voor de rest grotendeels leeg staan, dan komt een groot deel van de algemene kosten op uw schouders terecht en wordt de aankoopprijs veel minder aantrekkelijk.

5 Koop niet louter als belegging

De lage rente heeft vastgoed in de kijker gezet als een veilig en robuust beleggingsalternatief. Maar zeker in het buitenland hebben de makelaars de neiging de geschatte rendementen heel optimistisch voor te stellen. Rendementen van 5 procent en meer in tijden van lage rentes zijn onrealistisch. Men ‘vergeet’ doorgaans een aantal kosten te verrekenen. Vaak rekent men de verwachte meerwaarde mee in het rendement.

U koopt het beste iets waar u regelmatig naartoe wil trekken. Want ook over het aantal weken dat u kunt verhuren zullen de makelaars zich doorgaans te optimistisch uitspreken.

6 Aankoop niet aangeven helpt niet

In de internationale fiscaliteit is het afgelopen decennium enorm veel veranderd. De meeste landen wisselen gegevens uit. Veel Belgen hebben dan ook al een bericht gekregen dat ze vergeten zijn hun buitenlands onroerend goed aan te geven.

De meeste landen waar de Belgen een tweede verblijf kopen, menen het ook met de antiwitwasbepalingen. Daarop wordt doorgaans streng toegekeken en heel wat advocaten vragen standaard een formulier waarmee uw bank bevestigt dat u een betrouwbare klant bent. Grijs of zwart geld gebruiken voor buitenlands onroerend goed is echt van een ander tijdperk en helemaal niet verstandig. Ooit komt iemand erachter, en dan hebt u een groot probleem.