Nieuwe verzekering voor bouwprofessionals beschermt u beter

Architecten, (onder)aannemers, ingenieurs en studiebureaus moeten al langer hun tienjarige aansprakelijkheid voor bepaalde bouwopdrachten verzekeren. Vanaf 1 juli 2019 geldt een bijkomende verzekeringsverplichting voor alle intellectuele dienstverleners in de bouwsector.

Sinds 1 juli 2018 verplicht de wet Peeters-Borsus bepaalde bouwprofessionals hun tienjarige aansprakelijkheid voor fouten te verzekeren bij specifieke opdrachten. De verplichting geldt voor nieuwbouw- en renovatiewerken van woningen in België. De verzekering is enerzijds vereist voor aannemers die onroerende ruwbouwwerken (water- en winddicht) uitvoeren waarvoor de tussenkomst van een architect wettelijk verplicht is en waarvoor een stedenbouwkundige vergunning werd afgeleverd na 30 juni 2018.

Naast de algemene aannemer dienen ook de (onder)aannemers voor de funderingen, de dakstructuur, de gevelwerken en het buitenschrijnwerk zich te verzekeren. De verplichting geldt evenzeer voor architecten en stabiliteitsingenieurs. Aannemers voor de binnenafwerking, sanitaire installaties en verwarming, schilders, vloerleggers en binnenschrijnwerkers, bouwpromotoren, interieurarchitecten en veiligheidscoördinatoren vallen niet onder de toepassing van de wet.

Toch is de wet Peeters-Borsus niet altijd even duidelijk. Volgens Protect, een Belgische aanbieder van verzekeringsoplossingen voor bouwprofessionals, vormen bijvoorbeeld studiebureaus en ingenieurs een twijfelgeval. “Er was eerder ook onzekerheid rond loodgieters en elektriciens”, zegt CEO Rebecca Ramboer. “Maar een antwoord op een parlementaire vraag maakte onlangs duidelijk dat zij geen zo’n polis dienen af te sluiten om hun tienjarige aansprakelijkheid bij fouten te verzekeren.”

Het toepassingsgebied beperkt zich tot opdrachten voor nieuwbouw- en renovatiewerken aan gebouwen in België die voor meer dan de helft bestemd zijn voor bewoning. Denk aan eengezinswoningen, appartementsgebouwen, lofts en gemengde projecten waarbij de oppervlakte voor bewoning meer dan 50 procent bedraagt. Rusthuizen, ziekenhuizen, instellingen, kloosters, hotels, studentenkamers en kamers voor seizoenarbeiders vallen buiten de verzekeringsplicht. Assistentiewoningen vormen een grijze zone.

Stabiliteit en soliditeit

De te verzekeren aansprakelijkheid heeft betrekking op ernstige gebreken die de stabiliteit of de soliditeit van de woning aantasten. Ook problemen met de waterdichtheid, die een gevaar voor de stabiliteit of de stevigheid vormen, vallen eronder. Dat kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld onaangepaste funderingen of een onvoldoende verankerd dakgebinte. Architecten en ingenieurs zijn verantwoordelijk voor ontwerpfouten, maar ook voor schade als gevolg van een gebrekkige uitvoering die zij hadden kunnen of moeten identificeren.

De verplichte aansprakelijkheidsverzekering dekt zowel de materiële schade (de heropbouw) als de immateriële gevolgschade (bijvoorbeeld het onderbrengen van het gezin in een andere woning). De wet Peeters-Borsus voorziet ook in specifieke gevallen die kunnen worden uitgesloten uit de waarborg. Denk aan esthetische schade, schade die opzettelijk werd veroorzaakt, zichtbare schade of een gebrek dat al bekend was bij de voorlopige oplevering, en zuiver immateriële schade.

“De bouwprofessionals dienen de verzekering af te sluiten voor de aanvang van de onroerende werken”, zegt Rebecca Ramboer van Protect. “De polis moet een waarborg bieden voor de volledige duur van de tienjarige aansprakelijkheid. Die moet minstens 500.000 euro bedragen per schadegeval, maar door de indexering bedraagt de grens al meer dan 600.000 euro. In principe wordt de schadevergoeding rechtstreeks uitgekeerd aan de schadelijder, tenzij de aansprakelijke die al heeft betaald.”

Nog beter beschermd

Vanaf 1 juli 2019 bent u als bouwheer nog beter beschermd. De nieuwe wet Peeters-Ducarme legt een bijkomende verzekeringsplicht op voor intellectuele dienstverleners in de bouwsector. Die heeft betrekking op hun burgerlijke aansprakelijkheid inzake beroepsfouten (buiten de tienjarige aansprakelijkheid, die deels in de wet Peeters-Borsus is voorzien). De plicht geldt voor architecten, interieurarchitecten, ingenieurs, projectmanagers, landmeters-experts, studiebureaus, auditeurs en energieverslaggevers.

“De wet Peeters-Ducarme is van toepassing op alle intellectuele prestaties met betrekking tot alle onroerende werken in België”, weet Rebecca Ramboer. “Ze is dus niet beperkt tot louter de woningbouw: ook andere gebouwen, tunnels, wegen, huizen en zelfs kunstwerken vallen eronder. De nieuwe wet slaat ook op werken zonder een verplichte tussenkomst van een architect.

“De schade die binnen de polis moet worden gedekt, kan bijvoorbeeld voortvloeien uit een fout in de opmeting van een bouwterrein door de landmeter-expert, of uit een vergissing in een afgeleverd energieprestatiecertificaat. Ook wanneer een studiebureau door een verkeerde berekening een te lichte of te zware verwarmingsinstallatie heeft voorgesteld, kan de verzekering tussenkomen voor zover de vordering geen betrekking heeft op het financiële of economische nadeel.”

Minimumwaarborgen

De wettelijke minimumwaarborgen zijn duidelijk omschreven in de nieuwe wet. Per schadegeval bedragen ze 1,5 miljoen euro voor schade ingevolge lichamelijke letsels, 500.000 euro voor gemengde materiële en immateriële schade, en 10.000 euro voor schade aan toevertrouwde voorwerpen. Alle bedragen worden geïndexeerd, waardoor ze al respectievelijk zo’n 1,8 miljoen, 630.000 en 12.500 euro bedragen. Er geldt ook een jaarlijkse waarborglimiet voor alle schadegevallen samen.

“De verplichte verzekeringspolis in het kader van de wet Peeters-Ducarme is geen langdurig contract zoals dat voor de tienjarige woningbouw”, merkt Rebecca Ramboer op. “De intellectuele dienstverlener dient de verzekering dus jaarlijks of per project te hernieuwen. Dat kan individueel, maar de wet voorziet ook de mogelijkheid van een globale polis die meerdere betrokken intellectuele dienstverleners samen verzekert voor eenzelfde werf.”