Gaëtan Hannecart (CEO vastgoedontwikkelaar Matexi): ‘De sector zal het moeilijk krijgen’

In 75 jaar evolueerde Matexi van een lokale handelaar in gronden tot een specialist in woningcomplexen op verouderde sites in steden. “We staan klaar om onze rol als grootste woningontwikkelaar in België te versterken”, zegt CEO Gaëtan Hannecart.

Dit jaar bestaat Matexi, de grootste Belgische woningvastgoedontwikkelaar, 75 jaar. Gaëtan Hannecart leidt het bedrijf al 25 jaar. Sinds 2016 is hij aandeelhouder met zijn echtgenote Bénédicte en haar broer Bruno, beiden van de stichtersfamilie Vande Vyvere. Hannecart bouwde de groep uit van een typische verkavelaar tot een ontwikkelingsbedrijf van nieuwe buurten in een stadsomgeving. De CEO werd in februari getroffen door het coronavirus. “Het was behoorlijk vermoeiend”, getuigt hij. “Ik houd er nog meer waardering aan over voor alle hulpverleners die zich zijn blijven inzetten voor onze gezondheid én de economie.”

Hoe worstelt Matexi zich door de coronacrisis?

GAËTAN HANNECART. “Bij de uitbraak van de pandemie formuleerden we twee doelstellingen. De veiligheid van ons personeel, medewerkers en klanten was prioritair. Maar we wilden ook zo veel mogelijk onze business laten draaien. Op onze werven in Polen werkten onderaannemers voort, net zoals in Luxemburg, tot de overheid dat onmogelijk maakte. De reacties in België verschilden sterk. Kleine aannemers bleven meer aan de slag. Anderen reageerden wat overdreven door alles stil te leggen, wat niet werd gevraagd. Dat heeft andere bedrijven in problemen gebracht.

“Enkele factoren blokkeerden onze werven. Door de sluiting van de toonzalen van keukens en badkamers konden onze klanten bijvoorbeeld geen keuze maken. Het stilvallen van de notariaten en de architecten leidde tot het uitstel van transacties. Er was dus niet enkel een probleem van de stopzetting van bepaalde bedrijven. De hele waardeketen werd enkele maanden gestremd, doordat er enkele onderdelen vast zaten.

“Midden juni zijn we weer beginnen te versnellen met onze opleveringen en verkopen. In de verkoop is nog niet alle achterstand weggewerkt. De bouwwerven hebben die inhaalbeweging wel gemaakt, met dank aan onze aannemers.”

Hoe verwerkt de sector de schok?

HANNECART. “Ik krijg veel telefoontjes van aannemers die op zoek zijn naar een opdracht, terwijl we enkele jaren geleden nog moeite moesten doen om de werven op te starten. Maar ik vrees dat er orderboekjes leeglopen. De sector zal het moeilijk krijgen. Omdat het vertrouwen van de consumenten blijft dalen, nemen ze niet de sprong om een woning aan te schaffen. Wie vreest voor zijn baan, wil geen risico nemen. De koopkracht is al een probleem in deze tijden, en de zware belasting via de btw en de registratierechten maakt het nog moeilijker. Nochtans is er behoefte aan bijkomende wooneenheden, door de demografische groei, het toenemend aantal singles dat een woning zoekt en de nood aan meer duurzame en energiezuinige nieuwbouw.”

De Vlaamse overheid lijkt eerder te mikken op de renovatie van bestaande woningen om de vergroening van het woonarsenaal te bespoedigen.

HANNECART. “Een vergroening van het woningbestand via bestaande panden klinkt goed, maar is een uiterst slecht idee. Nieuwbouw wordt belast tegen 21 procent. De particulier die renoveert of in de stad een gebouw sloopt en er een huis heropbouwt, betaalt 6 procent. Onze klanten betalen 21 procent btw op hun keuken, en particulieren 6 procent. Dat is economische onzin.

“Die fiscale discriminatie stuwt de prijs van bestaand vastgoed omhoog en beperkt de toevoer van energiezuinige nieuwbouw. Nieuwbouw beantwoordt aan alle energienormen, in tegenstelling tot te renoveren woningen. Renovatie is ook altijd duurder dan nieuwbouw, minder functioneel en minder kwaliteitsvol.”

Jaagt de prijs van de woningen jonge gezinnen naar de huurmarkt?

HANNECART. “Tot voor kort was meer dan drie kwart van de gezinnen eigenaar van hun woning, maar het ziet ernaar uit dat de huurmarkt weer een derde van het woningarsenaal zal uitmaken, zoals vroeger. Op zich is daar niets mis mee, want huurders zijn mobieler dan eigenaars. Bovendien past een grotere huurmarkt perfect in de vraag van beleggers, als alternatief voor spaarboekjes en volatiele beurzen. Die investeerders dragen hun steentje bij om gezinnen kwaliteitsvol te laten wonen.”

Niet iedereen kan dat betalen. Kan de bouw van sociale woningen dat verhelpen?

HANNECART. “Sociale woningen zijn een aberratie. De overheid kan haar beperkte middelen beter investeren in infrastructuur. Laat de privésector investeren in woningen en de overheid zich concentreren op de sociale begeleiding, bijvoorbeeld via huursubsidies. Die zorgen ervoor dat iedereen kan wonen op een geschikte plek in de nabijheid van werk, scholen en andere voorzieningen, eerder dan te moeten wonen in een sociaal getto. Huursubsidies bevorderen de sociale mix, en daar wordt iedereen beter van.”

Na uw aantreden als CEO in 1995 schakelde u over van individuele woningbouw naar grotere projecten. Waarom?

HANNECART. ” Planet, people and profit. Ik heb vanaf de start in een breder perspectief een oplossing willen aanbieden voor een betere waterhuishouding, meer energiezuinigheid, aandacht voor groen, een zachte mobiliteit, sociale inclusie en veiligheid. Matexi draagt zo niet alleen bij tot de vergroening van het woningarsenaal, maar tot de verfraaiing van hele buurten. Een mooi voorbeeld is het Groen Kwartier in Antwerpen, ooit een militair hospitaal in een verkommerende buurt. Nu is er een autovrije, groene parksite van 7 hectare met restaurants, buurtwinkels en een hotel. Dat project heeft de waarde van de omliggende woningen doen stijgen.”

U rekent op een rendement op eigen vermogen van 8 en 10 procent, terwijl heel wat concurrenten streven naar 15 procent.

HANNECART. “Rendement mag geen doel zijn, maar een middel om iets te realiseren. Tegenover een hoger rendement staan dikwijls meer risico, een hogere financiële hefboom en een kortetermijnvisie. Wij willen niet op korte termijn scoren door een hoog risico te nemen. Onze projecten zijn relatief groot en lopen over 5 tot 25 jaar. Dat geeft een zekere stabiliteit en een permanente inkomstenstroom. Werken op lange termijn leidt ook tot vertrouwen bij de bankiers en de medewerkers.”

Zal de crisis ook kansen creëren voor Matexi, omdat heel wat spelers grote risico’s hebben genomen en ze noodgedwongen projecten moeten verkopen?

HANNECART. “Er zullen zich ongetwijfeld mooie kansen voordoen, zoals in elke crisis. We staan klaar om onze rol als grootste woningontwikkelaar in België te versterken. Ook in 2010-2012, in de nasleep van de bankencrisis, hebben we geïnvesteerd. We hebben met die investeringen na 2014 onze omzet verdubbeld naar 400 miljoen euro. Nu beleven we weer een consolidatiefase, waarin we stabiliseren en kijken naar nieuwe kansen.”

Nadat u samen met uw echtgenote en haar broer aandeelhouder was geworden, is Matexi grondig geprofessionaliseerd.

HANNECART. “Een bedrijf kan ten dienste staan van een familie. Daar is niets verkeerd mee. De aandeelhouders van Matexi hebben beslist dat de familie ten dienste staat van het bedrijf. Dat betekent dat het bestuur gebeurt in functie van de bedrijfsdoelstellingen. Om dat te garanderen telt het bestuur onafhankelijke leden, zoals voorzitter Jo Van Biesbroeck (ex-AB InBev, Telenet en Etex), Sonja Rottiers (CEO Lloyd’s Brussel), Bernard Delvaux (Sonaca), Karel Van Eetvelt (ex-Unizo en CEO RSC Anderlecht) en Walter de Boer (CEO van de Nederlandse vastgoedontwikkelaar BPD).”

Zijn de zes kinderen van u en medeaandeelhouder Bruno Vande Vyvere mogelijke opvolgers?

HANNECART. “Er zijn wereldwijd 7 miljard mogelijke opvolgers. We toetsen onze keuze af op competentie, integriteit en gedrevenheid, niet op hun familiale achtergrond.”

België heeft al meer dan 400 dagen geen regering. In hoeverre is dat een probleem?

HANNECART. “Het gebrek aan een regering is even problematisch als een cargoschip boordevol explosieve goederen, dat zonder een kapitein op de brug de Schelde opvaart. Kortom, onverantwoord. Ons land heeft nood aan een sterke economie, met als basis gezonde ondernemingen, om zijn sociale en ecologische ambities te bereiken. Welke kleur die regering heeft, is voor mij niet belangrijk. Zolang ze maar capabel is en een coherente, ambitieuze visie uitstippelt, en ondergeschikt is aan macht en eigenbelangen. Vandaag ontbreekt dat allemaal, terwijl de nood zeer hoog is.”