Als je een woning of appartement verhuurt waarin je huurder zijn hoofdverblijfplaats heeft, mag je de huurwaarborg niet op je eigen rekening laten storten. Wat riskeer je als je dat toch doet?
Het gebeurt nog al te vaak dat verhuurders aan hun huurder vragen om de huurwaarborg op hun rekening te storten of om die zelfs cash aan hen te betalen. Wat gebeurt er dan?
Geblokkeerde rekening
Bij een woninghuur kan de huurwaarborg op drie manieren worden gegeven. Veelal wordt deze gestort op een geïndividualiseerde rekening bij een financiële instelling op naam van de huurder. De wet laat ook toe te werken met een bankwaarborg of een waarborg via het OCMW (meer daarover lees je hier).
Liet je de waarborg toch op jouw rekening storten of deze cash aan jou betalen, dan kan je huurder vragen dat je dit onmiddellijk rechtzet. Hij kan eisen dat het bedrag alsnog wordt gestort op een geïndividualiseerde rekening op zijn naam bij een financiële instelling.
Intresten
Daarnaast kan je huurder vragen dat je intresten betaalt op het bedrag van de huurwaarborg. De intrest die je daarbij verschuldigd bent is de gemiddelde rentevoet van de financiële markt. Je bent deze intrest verschuldigd vanaf het moment dat de waarborg aan jou werd overhandigd of gestort werd op jouw rekening. De rente wordt gekapitaliseerd.
Vanaf de dag dat je huurder je in gebreke stelt om de huurwaarborg op een geïndividualiseerde rekening op zijn naam te zetten, ben je hogere intresten verschuldigd. Vanaf dat moment geldt de wettelijke rentevoet.
Soms kan het wel
Verhuur je een onroerend goed buiten de woninghuurwet om (zo bijvoorbeeld een handelshuur, de verhuur van een vakantieverblijf, de verhuur van een studentenkamer, …) dan mag je de huurwaarborg wel op je eigen rekening laten storten. De voorgaande regels gelden dan niet.
