‘Het richtpunt voor de S&P500-index is 3000 punten’

Begin februari stonden de aandelenmarkten even in rep en roer. De Dow-Jonesindex dook op maandag 5 februari zelfs meer dan 1000 punten naar beneden, wat neerkwam op een dagverlies van 4,6 procent. Het was de inleiding tot een week waarin de beurzen flink in het rood gingen. Maar de week daarna tekenden ze bijna elke dag weer een fraaie winst op. We waren niet verrast dat er zich een correctie voordeed, wel stemden de heftigheid – en zelfs de brutaliteit – ervan tot nadenken voor later.

Opwaarts potentieel

Ons basisscenario blijft dat het een eerste, ernstige waarschuwing was, al staan we nog niet aan het begin van een algemene beurscrash. De eerstvolgende dagen en weken kunnen nog hobbelig zijn, maar we zien de westerse aandelenmarkten op relatief korte termijn toch de opwaartse tendens hervatten. Een gezonde, tussentijdse terugval was absoluut noodzakelijk, zeker voor Wall Street. Maar het fundamentele plaatje is nog te gunstig om geen nieuwe records in het vooruitzicht te stellen.

Wall Street blijft het richtpunt. Vandaar dat we voor de Standard&Poor’s500-index als mikpunt 3000 punten aanhouden voor 2018. Dat betekent dat we voor de Amerikaanse beurs nog 10 tot maximaal 15 procent stijgingspotentieel zien dit jaar. Het grootste risico voor dat positieve scenario is dat de rente de opmars van het jaarbegin onverminderd blijft doorzetten. Maar in één adem zeggen we erbij dat naarmate het jaar vordert, het almaar gevaarlijker wordt. Dit jaar verwachten we nog de zwaarste correctie in jaren, of toch het begin ervan.

Vergelijkbare prestatie

Voor de Europese beurzen zien we een vergelijkbare stijging van mogelijk 10 procent, wat zowel de Eurostoxx50-index als de ruimere Stoxx600-index zou terugbrengen naar het hoogste niveau van de afgelopen vijf jaar. Concreet betekent dat voor de Eurostoxx50-index een klim richting 3800 punten en richting 400 à 420 punten voor de Stoxx600-index, waar die in 2000 ook al stond.

Die beide Europese pieken noteren uit het voorjaar van 2015. De afgelopen vijf jaar is dat zowat de enige periode dat de Europese beurzen duidelijk beter hebben gepresteerd dan de Amerikaanse collega’s. Tegen de algemene mening van strategen in hebben de Europese aandelenmarkten Wall Street absoluut niet kunnen volgen, laat staan verslaan.

Het Europese gemis

Ook voor dit jaar is de overheersende opinie dat de Europese beurzen een deel van hun achterstand op de Amerikaanse aandelenmarkten kunnen inlopen. Eind vorig jaar dachten we daar ook zo over, maar nu zouden we het veeleer houden bij een vergelijkbare prestatie.

De hoofdoorzaak waarom we zo blijven achterliggen op Wall Street, is het gebrek aan Europese groeimastodonten. Het zijn in de eerste plaats waarden als de FAANG-aandelen (Facebook, Amazon, Apple, Netflix en Google (Alphabet) die de Amerikaanse indexen zo fors hoger stuwen. Niet Pfizer, Wal-Mart, Procter& Gamble en al zeker niet General Electric. Maar dat soort grote, bepalende groeibedrijven hebben we niet of nauwelijks in Europa. En dat gaat helaas niet een-twee-drie veranderen.