Fiscale advocaten vrezen kapitaalvlucht: ‘Mensen met cryptomunten niet meer welkom bij Belgische banken’

© Getty Images
Ilse De Witte
Ilse De Witte Redacteur bij Trends

Wie enkele duizenden euro’s aan cryptomunten heeft, kan die nog ongemerkt omzetten naar euro’s op een Belgische rekening. Wanneer het om grotere transacties gaat, willen de Belgische banken cryptobeleggers vaak niet meer als klant hebben, waarschuwen fiscale advocaten.

“Er zijn klanten met cryptomunten die geen bank meer vinden. Voor anderen is het echt zoeken naar een bank die bereid is ze als klant te aanvaarden”, signaleert Dave van Moppes, fiscaal advocaat bij Tuerlinckx Tax Lawyers.

Bij de grootbanken en traditionele banken is er geen beginnen aan, ook al omdat vaak de gespecialiseerde kennis ontbreekt. “Enkele private banken hebben wel voldoende knowhow opgebouwd en doen de moeite om de antiwitwaswetgeving correct toe te passen”, zegt Dave van Moppes, die dagelijks bezig is met dossiers voor cryptobeleggers.

Voor cryptomunten gelden dezelfde spelregels als voor geld dat uit het buitenland komt: de klanten moeten de oorsprong van het geld kunnen bewijzen, de transacties documenteren en bewijzen voorleggen dat het geld een normaal belastingregime heeft doorlopen. Bovendien is regelgeving in de maak, waardoor de cryptoplatformen automatisch gegevens moeten doorspelen over de gebruikers aan de Belgische fiscus, net zoals buitenlandse banken dat vandaag al doen.

“Soms is zelfs een map van 40 cm dik met alle mogelijke documentatie nog niet voldoende om een bank te overtuigen”, zegt Van Moppes. De banken gebruiken soms gekke argumenten om transacties als ‘verdacht’ te oormerken. “Zo vond een bank het verdacht dat een klant via verschillende platformen als Binance, Coinbase en Kraken handelde. Niet elke munt wordt verhandeld op elk platform. Het is alsof een aandelenbelegger enkel op Euronext Brussel, maar niet op de New York Stock Exchange zou mogen handelen. Soms raakt een platform in opspraak of wordt het gehackt. Het is een vorm van risicospreiding.” Een andere bank viel over de hardware wallet, “nochtans de veiligste manier om cryptomunten te bewaren”. Nog een andere bank had een probleem met één bepaalde munt of coin, omdat er berichten over verschenen dat het om een piramidespel zou gaan.

Het probleem is volgens Van Moppes de juridische onzekerheid, omdat de Belgische wetgever tot nu toe heeft nagelaten een duidelijk kader te schetsen. “Daarom hebben wij zelf de analyse gemaakt hoe het Wetboek van de Inkomstenbelasting, dat dateert van 1992 toen er nog geen cryptomunten waren, moet worden toegepast.” Hij schreef er samen met collega’s Jan Van Hemelen en Baptistin Alaime het boek Cryptomunten cryptisch belast over, dat op 2 mei verschijnt bij uitgeverij Ertsberg.

1. Meerwaarde

Voor een aandelenbelegger is de meerwaarde belastingvrij, tenminste als de verkoop van die aandelen – met winst dus – binnen het normaal beheer van een privévermogen past. “Dat is het heilige huisje in België”, meent Van Moppes. Over dat normaal beheer wordt bij aandelen meestal niet zo moeilijk gedaan, maar het is voor interpretatie vatbaar. Voor de ene is het normaal elke dag een transactie te doen. Voor de andere is een transactie per jaar normaal.”

“Vaak zie je dat de fiscus de meerwaarde van complexere financiële instrumenten probeert te herdefiniëren naar diverse inkomsten”, zegt de fiscaal advocaat. Alsof het om speculatie of een beroepsactiviteit gaat. Er is dan een belastingtarief van 33 procent van toepassing op de gerealiseerde meerwaarde. “Ik heb ook al kennisgemaakt met een boel jonge mensen, studenten, die een kredietkaart hebben bij crypto.com. Zij realiseren, of consumeren beter gezegd, de winsten op hun coins zonder dat ze een bank moeten passeren. Ze denken dat daar geen belasting op verschuldigd is, maar de fiscus zal het daar niet altijd mee eens zijn.”

2. Inkomsten

Er zijn ook manieren om inkomsten uit cryptomunten te halen zoals ze het staken of vasthouden van coins tegen een vergoeding. “Wij denken dat er 30 procent belasting op verschuldigd is, zoals bij andere roerende inkomsten”, zegt Van Moppes, “maar zekerheid hebben beleggers niet. Voor sommige beleggers hebben we een ruling kunnen afsluiten, waarbij er afspraken gemaakt worden met de fiscus over het belastingtarief. Voor andere lukt dat niet.”

“Kleine bedragen van enkele duizenden euro’s blijven onder de radar, maar bij klanten die miljoenen of tientallen miljoenen euro’s verdiend hebben met cryptobeleggingen gaan bij de banken alle alarmbellen af”, zegt de advocaat. Van Moppes voegt er veiligheidshalve nog aan toe dat hij enkel de succesverhalen ziet. Mensen die zware verliezen leden op hun beleggingen komen natuurlijk niet in de knoei bij de bank of de belastingdienst.

3. Beter in het buitenland

Volgens fiscaal advocaten is het in veel van onze buurlanden beter geregeld en loopt België achterop. Soms verkassen Belgische cryptomiljonairs naar warmere oorden zoals Portugal om geen problemen te krijgen, of ze verhuizen enkel hun geld naar een land als Zwitserland waar veel grote private banken gevestigd zijn en een stabiel regelgevend kader voor cryptomunten bestaat.

“Ook daar moeten zij een hele procedure doorlopen, omdat die banken allerlei controles voor onder meer de antiwitwaswetgeving moeten doen. Maar die buitenlandse banken zijn wél bereid om dat geval per geval te bekijken”, weet van Moppes.

Banken blokkeren steeds meer rekeningen

Ombudsfin is de ombudsman voor financiële diensten, die probeert te bemiddelen in geschillen tussen de consumenten en de banken. De dienst merkt op dat er almaar meer klachten komen over het blokkeren van rekeningen.

In 2021 ontving Ombudsfin 189 klachten over het blokkeren van rekeningen en het beëindigen van de klantenrelatie, tegenover 107 in 2020. In het jaarverslag van 2019 kwam dat probleem nog niet eens ter sprake.

1. Kan een bank zomaar rekeningen blokkeren?

Ja, als die mogelijkheid in de algemene voorwaarden staat. Het gebeurt dat een klant maandenlang zijn rekening niet kan gebruiken, als het puur om een blokkering gaat. De bank is ook niet altijd verplicht een uitleg voor de blokkering te geven. Wanneer ze witwassen, geldezels of terrorismefinanciering vermoedt, is ze zelfs gebonden aan een geheimhoudingsplicht. De bank zal dan een melding maken aan de Cel voor Financiële Informatieverwerking (CFI) en de relatie met de klant onmiddellijk opschorten of stopzetten.

2. Moet er altijd een vermoeden van strafbare feiten zijn?

Nee, Ombudsfin merkt dat banken steeds vaker zakelijke relaties met klanten of zelfs categorieën van klanten beëindigen om bepaalde risico’s af te bouwen. De banken lijken daarbij meer “een strategie van ontwijken van risico dan van beheren van risico” te hanteren. Mensen die in landen buiten de Europese Unie wonen, in Thailand bijvoorbeeld, zijn daar vaak de dupe van, of mensen die veel cash- of internationale betalingen doen. Nochtans vragen zowel de Belgische als de Europese en internationale toezichthouders om geval per geval te beoordelen.

3. Wat kan de klant doen?

Niet veel. Ombudsfin kan een bank niet dwingen een relatie met een klant in stand te houden en meldt dat banken “vrijwel nooit bereid zijn terug te komen op hun beslissing om de relatie te beëindigen”. De ombudsman kan er enkel voor zorgen dat de opzeggingstermijn (meestal twee maanden) en andere formaliteiten, zoals een opzegbrief door de bank, gerespecteerd worden.

4. Welke transacties krijgen de stempel verdacht te zijn?

“De banken zijn jammer genoeg heel terughoudend om de exacte redenen van hun beslissing aan hun klanten mee te delen”, reageert ombudsman Jean Cattaruzza op onze vraag. “Antiwitwaswetgeving verplicht ze om zeer voorzichtig te zijn.”

Cattaruzza: “Wij vinden dat de banken veel meer transparant zouden moeten zijn en hun klanten op voorhand moeten verwittigen van de soort transacties die voor problemen kunnen zorgen. Duidelijke richtlijnen zouden welkom zijn.”

Hij bevestigt wel onze vermoedens dat transacties uit het buitenland, van cryptoplatformen, met grote bedragen en veel cash alarmbellen doen afgaan. “Wat cryptomunten betreft, hebben wij enkele dossiers gehad waar die reden tussen de lijnen te lezen was.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content