Verwacht wordt dat de Europese Centrale Bank (ECB) een nieuwe rentedaling zal aankondigen, de eerste in 10 maanden. Hoofdredacteur Johan Van Overtveldt van Trends legt uit.
Wat mogen we straks verwachten?
Johan Van Overtveldt: Het meest waarschijnlijke scenario is een daling van de basisrentevoet van de ECB met 25 basispunten tot 0,50 procent. Waarom? Omdat de inflatie verder daalt in de eurozone. In maart bedroeg op jaarbasis de inflatie nog slechts 1,7 procent. Verder ook omdat de euro-economie toch erg zwak blijft en zelfs duidelijke tekenen van verdere verzwakking vertoont. In landen als Griekenland, Spanje en Portugal begint de werkloosheid hallucinante vormen aan te nemen. Tijdens de vorige bestuursvergadering van de ECB stelde voorzitter Mario Draghi dat de ECB nauwlettend zou toekijken op een mogelijke verdere verslechtering van de economische vooruitzichten. Al deze elementen samen maken dat de ECB allicht opteert voor een rentedaling, al is natuurlijk niks absoluut zeker op voorhand.
Van waar toch nog die twijfel?
Van Overtveldt: Draghi en andere topmensen van de ECB lieten de voorbije weken min of meer expliciet verstaan niet echt te geloven in de effectiviteit van een nieuwe rentedaling. Ik denk dat die twijfel terecht is, vooral voor wat betreft de impact op de reële economie van bedrijfsinvesteringen en jobcreatie. Een kwartje minder of meer basisrente gaat hier echt nauwelijks enig verschil uitmaken. Bovendien is in de zware crisislanden van de eurozone de doorstroming van de monetaire impulsen naar de rest van de economie compleet verstoord, wat alles te maken heeft met de chaotische toestanden in de bankensector aldaar. Wat de banken in het algemeen betreft, zal zelfs een kleine rentedaling wel een effect hebben op de rendabiliteit van de banken omdat hun funding-kosten daardoor zullen dalen.
Maar als er dan toch zoveel twijfel is over de effectiviteit van een rentedaling, waarom zou de ECB ze dan uberhaupt toch doorvoeren?
Van Overtveldt: Twee elementen spelen hier. Ten eerste, zoals net aangegeven, het helpen van de bankrendabiliteit. Vele Europese banken zitten nog altijd in alles behalve goede papieren. Ten tweede, een centrale bank werkt nooit in een politiek vacuüm. De druk vanuit de politiek op de ECB om iets te doen, ook al is het dan maar symbolisch, is groot. Ondanks veel retoriek tot het tegendeel is men daar ook bij de ECB gevoelig aan.
