‘De stap van sparen naar beleggen is groter dan die zou moeten zijn’

Van zodra mensen met hun spaargeld iets anders willen doen dan het op een rekening aan te houden, komen er allerlei kosten en belastingen bij. Journalist Ilse De Witte vraagt zich af of dat niet anders kan.

Het valt op. Wie op zoek is naar goedkope manieren om zijn geld te beleggen, komt bijna zonder uitzondering in het buitenland terecht. Zo riskeren we een hele generatie beginnende beleggers naar het buitenland te jagen. Is er in België dan zo weinig creativiteit? Natuurlijk is die er wel, want er zitten regelmatig Belgische oprichters achter die buitenlandse initiatieven.

Het is dat we geen aanhangers zijn van complottheorieën, anders zouden we er een complot in kunnen zien. Een complot waarbij de Belgische wetgever, de toezichthouder en de lobby van de grote banken er alles aan doen om de kleine spaarders zo weinig mogelijk rendement te laten verdienen op hun spaargeld. Door alle bijkomende kosten en belastingen is de stap van sparen naar beleggen veel groter dan die zou moeten zijn.

Door nieuwe spelers met nieuwe producten en diensten een kans te geven, nemen toezichthouders altijd een risico. Na de enorme ravage die de bankencrisis in 2008 in ons land aanrichtte, zou het begrijpelijk zijn dat een toezichthouder bang wordt van zijn eigen schaduw. Maar laat ons alstublieft niet vergeten dat de grootste problemen in 2008 bij de grootste banken van ons land zaten.

Laat ons nakijken waarom de toegangsdrempel tot de Belgische markt zo hoog is en hoe we de weg versperren voor innovatie. We moeten erover waken dat we de spelregels niet te veel op de maat van de grote en traditionele banken maken. Als de concurrentie niet voluit kan spelen, betalen de kleine spaarders en beleggers het gelag.

Twintig jaar geleden is met de opkomst van de internetbanken een democratisering van beleggen op gang gekomen. Zij hanteerden veel lagere tarieven om op de beurs te handelen. Door de technologische vooruitgang en de mogelijkheden om beleggen te automatiseren te omarmen, zou een verdere democratisering mogelijk moeten zijn.

Lees ook: