We kijken in de portemonnee van bekende figuren en voeren een open gesprek over wat geld écht betekent. Deze week: Wouter Torfs, tot drie jaar geleden de CEO van Schoenen Torfs en vandaag de voorzitter van het Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW).
Wouter Torfs begon zijn carrière als advocaat, maar zijn leven nam al snel een andere wending toen hij in het familiebedrijf stapte dat werd opgericht door zijn grootouders. Niet veel later werd hij de CEO van Schoenen Torfs. “In mijn carrière als CEO was het uitbouwen van een rendabel bedrijf met een gezonde ebitda een prioriteit. Maar ik heb geleerd dat winstmaximalisatie als doel op zich zinloos is. Voor mij is winst vooral een gevolg van het feit dat je het goed voorhebt met je klanten, je medewerkers, je aandeelhouders en de samenleving.”
Geeft u geld aan bedelaars?
WOUTER TORFS. “Regelmatig. En als ik het niet doe, kijk ik hen minstens aan. Dat heb ik geleerd tijdens mijn vrijwilligerswerk bij de nachtopvang van het CAW. Daar zie je mensen die uitgeput, hongerig of onder invloed onderdak zoeken. Daardoor heeft armoede voor mij een gezicht gekregen. Een bedelaar is iemand van vlees en bloed bij wie het op een bepaald moment fout is gelopen. Die ervaring maakt mij nederiger en dankbaarder voor de kansen die ik zelf heb gekregen. Niet iedereen krijgt dezelfde start in de samenleving.”
Wat hebt u als kind geleerd over geldzaken?
TORFS. “Mijn grootouders begonnen met één schoenwinkel in Lier. Ze werkten dag en nacht, spaarden elke euro en investeerden voortdurend opnieuw. Van mijn grootmoeder en mijn vader kreeg ik mee dat geld geen vies woord is, maar iets waarvoor je verantwoordelijkheid draagt. Het was nooit iets om van te genieten of plezier uit te halen. Je moest er zorg voor dragen. Dat zat heel diep. Daardoor was het thuis ondenkbaar een dure sportauto te kopen.”
Hoe groot is de impact van Schoenen Torfs op uw persoonlijke vermogen?
TORFS. “Schoenen Torfs is niet alleen van mij. Ik ben een aandeelhouder en met 6,25 procent zelfs eerder een kleine. Dat plaatst alles meteen in perspectief.”
Wat is het geheim om veel geld te verdienen?
TORFS. “Mijn grootmoeder zei vaak: ‘Manneke, het eerste miljoen is het moeilijkste.’ Dat is altijd blijven hangen. Een goed idee hebben is niet genoeg. Je moet hard werken, de juiste mensen aantrekken, wat geluk hebben en op het juiste moment in de juiste markt stappen. Sommige mensen hebben daar een neus voor, maar het blijft een kwestie van bloed, zweet en tranen.”
Wat is uw beste financiële beslissing?
TORFS. “Hard werken in mijn eigen bedrijf en dat samen met een team doen groeien. Zo hield ik mijn lot altijd in eigen handen. De op één na beste beslissing was de tandartspraktijk van mijn vrouw. Dat werd een drukke praktijk met een mooie omzet. Die heeft ze voor de helft verkocht aan een collega om samen een groep uit te bouwen van elf praktijken. Die groep is onlangs verkocht. Dat was een heel goede investering. Investeren in je eigen business werkt het best.”
Hebt u een grote spaarbuffer?
TORFS. “We houden op onze spaarrekening een buffer aan van 60.000 à 70.000 euro. Alles daarboven gaat naar beleggingsportefeuilles die ik laat beheren door private banken.”
Kunt u goed tegen de ups en downs van de beurs?
TORFS. “Ik hang niet bij elke dip aan de telefoon met mijn private banker. Onlangs heb ik wel gebeld, omdat ik een groot bedrag in één keer wilde beleggen. Omdat ik veel lees over een mogelijke beursbubbel, heb ik mijn private banker gevraagd om dat kapitaal eerst zes maanden defensief in obligaties te beleggen. Misschien mis ik daardoor wat rendement, maar dat risico neem ik heel bewust.”
‘Mijn grootouders hebben alles geschonken aan hun kinderen toen ze 50 à 55 jaar waren. Daarna leefden ze uit de hand van hun kinderen, wat geen probleem was’
Hoe open bent u tegenover uw kinderen over de omvang van uw vermogen?
TORFS. “Je overlaadt een dertien- of veertienjarige niet met miljoenen. Nu zijn ze volwassenen met stevige waarden en we hebben veel vertrouwen in hen. Zij mogen alles weten. Dat is ook organisch gegroeid en heeft te maken met onze successieplanning. Ons vermogen zit in een maatschap. De naakte eigendom van de deelbewijzen hebben we geschonken. Het vruchtgebruik hebben we gehouden. Dan moet je natuurlijk kleur bekennen.”
Hebt u lang gewacht met uw successieplanning?
TORFS. “Nee. Mijn grootouders hebben alles geschonken aan hun kinderen toen ze 50 à 55 jaar waren. Ze gaven alle aandelen weg. Daarna leefden ze uit de hand van hun kinderen, wat geen probleem was. Mijn ouders hebben bijna hetzelfde gedaan. Mijn vader leeft nog, hij is 95. Als hij geld nodig heeft, vraagt hij het gewoon. Dat is het voorbeeld dat ik heb gekregen: op tijd regelen en op tijd doorgeven.”
Aan welke aankoop hebt u het meeste plezier beleefd?
TORFS. “Ik heb van mijn ouders een appartement aan zee geërfd, in Sint-Idesbald. We hebben het volledig gerenoveerd, bijna voor de prijs van een nieuw appartement. Ik vind de Belgische kust fantastisch. En acht jaar geleden hebben we een camper gekocht. Daar hebben we al veel plezier mee gehad. Volgende zomer willen we ermee naar Scandinavië. Dat is slow travelling, dicht bij de natuur. Zalig.”
Wat is uw droomaankoop?
TORFS. “We hebben deze zomer een droomaankoop overwogen. Een schoolvriend was overleden. Hij en zijn vrouw hadden een prachtig domein in Umbrië, 16 hectare met olijfbomen. De vraagprijs was 1,3 miljoen euro. We zijn gaan kijken en hadden zin om dat samen met mijn nicht te kopen. Maar als je zoiets koopt, kies je ervoor daar te gaan wonen. Daar zijn we op dit moment niet klaar voor. Ons leven is hier. De kleine kindjes zijn hier. Mijn vader leeft nog. Ik ben hier nog actief. Dat was te vroeg. En ik merk dat als je zo concreet door een droom gaat, die droom daarna deels is afgesloten.”
Geld is al wat telt is de wekelijkse podcast van journalist Sven Vonck. Elke donderdag vindt u een nieuwe aflevering in uw podcastapp:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Drie dilemma’s over geld
Belastingen optimaal minimaliseren of met plezier wat meer belastingen betalen?
“Met plezier wat meer belastingen betalen? Dat klinkt masochistisch. Maar optimaliseren tot er zo weinig mogelijk of niets overblijft, strookt niet met mijn waarden. Agressieve optimalisatie past niet bij mij, al vind ik dat de overheid beter moet tonen dat ze ons belastinggeld goed besteedt.”
Investeren in vastgoed of in aandelen?
“Doseren is de gulden regel. Vastgoed geeft stabiliteit en zekerheid. De beurs gaat op en neer, maar is liquide. Ik heb gekozen om te doseren. Maar mispak je niet aan vastgoed. Vroeger zei men dat dat de beste investering was. Maar dat is niet altijd zo. Locaties veranderen, waardes evolueren. Er bestaat geen honderd procent zekerheid.”
Een dikke BMW of een wereldreis?
“Een wereldreis. Voor 2027 hebben we een reis naar Colombia gepland, waar een van mijn vroegere medewerksters een B&B begonnen is. En ik wil graag nog naar India reizen. Zolang we dat kunnen, blijven we dat zeker doen.”
