Kobaltprijs blijft onder druk

De prijs van een pond kobalt daalde in het eerste kwartaal opnieuw met 30 procent. Dat brengt de correctie sinds begin vorig jaar op 70 procent.

Ook de prijzen van andere materialen voor batterijen en opslagsystemen, zoals lithium en hoogwaardig nikkel, zijn sterk gedaald. In het voorjaar van 2018 klom de kobaltprijs naar meer dan 42 dollar per pond (bijna 100.000 dollar per ton), het hoogste niveau in tien jaar. Intussen kost een pond kobalt nog maar 13 dollar per pond of bijna 30.000 dollar per ton. In de chemische sector wordt het metaal gebruikt als grondstof voor herlaadbare batterijen voor consumentenelektronica en elektrische voertuigen. Daarnaast wordt kobalt ook gebruikt als onderdeel voor hittebestendige legeringen.

De correctie heeft verschillende oorzaken. Een eerste is dat de verkoop van elektrische voertuigen niet zo’n hoge vlucht neemt als werd voorspeld. China is met een globaal marktaandeel van 65 procent de grootste afnemer van kobalt, omdat het land ook de grootste batterijfabrieken huisvest. Maar in de periode van stijgende prijzen (2016-2018) werd ook druk gespeculeerd met kobalt. De waarde van de kobaltvoorraden nam samen met de prijs toe en die werden gebruikt als onderpand voor kredieten. Toen de prijs begon te dalen, kwam een omgekeerde dynamiek op gang. Marktpartijen die liquiditeiten nodig hadden, moesten kobalt verkopen.

Instapmoment

Van een hype bij kobalt en andere batterijgrondstoffen is intussen geen sprake meer. Dat is goed nieuws voor beleggers die willen instappen voor de lange termijn. Het potentieel is nog aanwezig. Dit jaar zullen naar schatting 2 miljoen elektrische en hybride voertuigen worden verkocht. Volgens schattingen zal dat cijfer tegen 2025 oplopen naar 15 miljoen en in 2030 moeten jaarlijks 100 miljoen stuks de deur uit. De hoeveelheid gebruikte kobalt per batterij neemt wel af, maar door de groeiende vraag naar batterijen zal de kobaltconsumptie in die periode wel bijna verviervoudigen. De marktonderzoeker CRU Group ziet de kobaltconsumptie toenemen van 105.000 ton per jaar naar 190.000 ton in 2025. Tegen het einde van het komende decennium is een verdubbeling mogelijk. Aan de aanbodzijde is de concentratie van de productie in de Democratische Republiek Congo een probleem. Ongeveer 70 procent van alle onbewerkte kobalt komt uit Congo, waar politieke instabiliteit heerst en rechtszekerheid een loos begrip is. Cobalt27 is een manier om op een stijging van de kobaltprijs in te spelen.