Glencore is opnieuw op het expansiepad

Het gaat stukken beter met Glencore. De grondstoffengroep heeft haar schulden fors afgebouwd, keert opnieuw een dividend uit en heeft grote expansieplannen.

Glencore kwam pas in 2011 naar de beurs op het hoogtepunt van de grondstoffencyclus. Dat was een tweesnijdend zwaard. Enerzijds kreeg de groep met een introductieprijs van 5,3 Britse pond een hoge marktwaarde toebedeeld, die het kon gebruiken om overnamedeals te doen. Dat was de bedoeling van de beursintroductie. Anderzijds werd Glencore als beursgenoteerd bedrijf overgeleverd aan de grillen van de markt, waar het als private groep van afgeschermd was.

Het voordeel werd aangewend om een jaar na de beursintroductie sectorgenoot en concurrent Xstrata over te nemen en tot het vierde grootste grondstoffenconglomeraat ter wereld uit te groeien. Glencore is naast een producent van grondstoffen (energie, landbouw, metalen) ook actief in het verhandelen van grondstoffen. Het nadeel werd duidelijk toen de markt keerde. Door de lagere grondstoffenprijzen namen de kasstromen af. Als gevolg van de hoge schuld kwam op een gegeven moment zelfs het voortbestaan van het bedrijf in het gedrang. Glencore evolueerde in minder dan drie jaar van een winnaar naar een bedrijf in overlevingsmodus. Op het dieptepunt van eind 2015 noteerde het aandeel 85 procent onder de introductiekoers.

We zijn intussen bijna twee jaar later en Glencore heeft een indrukwekkende remonte neergezet. De groepsschuld piekte op 34 miljard dollar. In de loop van 2016 werd die afgebouwd tot 15,5 miljard dollar of minder dan de helft. Dat gebeurde door het dividend af te schaffen en activa te verkopen. Daarnaast werd voor 2,5 miljard dollar aan nieuwe aandelen uitgegeven. Glencore sloot ook hedging-overeenkomsten waarbij een deel van de toekomstige productie al op voorhand werd verkocht.

De grondstoffenreus verkeert in een veel betere positie dan anderhalf jaar geleden. In 2017 is er opnieuw ruimte voor een dividend. Gespreid over mei en september keert het bedrijf 1 miljard dollar uit. Glencore realiseerde in 2016 een aangepaste nettowinst van bijna 2 miljard dollar, 48 procent meer dan een jaar eerder. De groep liet zich de voorbije maanden opmerken door haar expansieplannen. Samen met het staatsinvesteringsfonds van Qatar, een belangrijke aandeelhouder van Glencore, kocht het bedrijf een vijfde van de Russische olieproducent Rosneft. Glencore liet ook zijn interesse blijken in de Amerikaanse granenhandelaar Bunge, een van de vier dominante spelers in de markt. Glencore beschikt voor de grondstoffenhandel niet over eigen infrastructuur. Bunge heeft die wel, zowel in de Verenigde Staten als in Zuid-Amerika, en zou daardoor een uitstekende aanvulling zijn. Tot een overeenkomst kwam het vooralsnog niet. Glencore is ook een van de weinige bedrijven die nog in het potentieel van steenkool gelooft en er blijft in investeren. Als grootste exporteur van steenkool voor elektriciteitscentrales zette Glencore daarom zijn zinnen op de Australische Coal&Allied-activa van Rio Tinto. Maar Rio gaf de voorkeur aan het bod van het Chinese Yancoal.

Conclusie

Het gaat operationeel opnieuw een stuk beter met Glencore. Dat uit zich onder meer in een verdere afbouw van de schulden en een herneming van het dividend. De afhankelijkheid van de volatiele grondstoffenprijzen blijft hoog, maar Glencore kijkt opnieuw naar de toekomst met nieuwe overnamedeals. Het aandeel is ondanks het sterke koersherstel aan één keer de boekwaarde nog altijd niet duur.

Advies : koopwaardig

Risico: gemiddeld

Rating: 1B

Munt: Brits pond

Markt: Londen

Beurskapitalisatie: 42,8 miljard pond

K/w 2016: 30

Verwachte k/w 2017: 37,5

Koersverschil 12 maanden: +81 %

Koersverschil sinds jaarbegin: +8 %

Dividendrendement: 1,8 %