Gabriel Resources

Impasse blijft duren

0,85 CAD – 3D↓

We schreven enkele weken geleden dat er cruciale weken in aantocht waren voor het zilver- en goudproject Rosia Montana in de Roemeense Karpaten (10,1 miljoen ounce goud en 47,6 miljoen ounce zilver). In september werd in het Roemeense parlement een speciaal comité opgericht, met vertegenwoordigers uit de Kamer en de Senaat, dat zich over een snelle goedkeuring voor het project moest buigen. Eerder dit jaar had de partij van premier Victor Ponta een economisch relanceplan voor het Balkanland voorgesteld. Roemenië kampt met een hoge werkloosheid en het aantrekken van buitenlandse investeringen werd als een prioriteit beschouwd. In het plan leek ook een belangrijke rol weggelegd voor de mijnbouw. Op het eerste gezicht niets dan goed nieuws dus voor het Canadese mijnbedrijf Gabriel Resources (GBU), de hoofdaandeelhouder van Rosia Montana.

Maar in Roemenië gaapt vaak een wijde kloof tussen de theorie en de praktijk. Onder invloed van de tegenstanders van het project keerde premier Ponta zijn kar. Het werd al gauw duidelijk dat de snelle wetgeving het niet zou halen, en vorige week werd het voorstel door de commissie van tafel geveegd, met zeventien tegenstemmen en twee onthoudingen. De milieubewegingen en de niet-gouvernementele organisaties die het hevigst oppositie voeren tegen het project, kanten zich tegen het gebruik van cyanide bij Rosia Montana. Toch voldoet de vooropgestelde productiemethode van GBU aan de strengste Europese normen.

Een belangrijke nuance is dat het comité zich niet heeft uitgesproken tegen het project op zich, maar wel tegen de snelle goedkeuring ervan. Het comité formuleerde ook aanbevelingen voor de herziening van de Roemeense mijnwet. De huidige mijnwetten zijn ongeschikt voor grote mijnprojecten als Rosia Montana en moeten dus worden gemoderniseerd. Het valt af te wachten in hoeverre dat een prioriteit is voor de lopende regering, want volgend jaar staan opnieuw verkiezingen op het programma.

Of de afwijzing een impact zal hebben op de herverdeling van de eigendomsrechten, is nog onbekend. Eerder werd afgesproken dat het belang van GBU via de Rosia Montana Gold Corporation (RMGC) zou afnemen van 80,69 naar 75%. Tegelijk zou de participatie van de Roemeense overheid via het overheidsbedrijf Minvest worden opgetrokken van 19,31 tot 25%. Daarnaast werden ook de royalty’s (belastingen) verhoogd van 4 naar 6% van de toekomstige bruto-omzet. Het zou best kunnen dat die afspraken weer op losse schroeven worden gezet, nu de toegeving van GBU niet tot de verwachte versoepeling van het overheidsstandpunt heeft geleid. In september liet het management van GBU al weten dat het in voorkomend geval – lees: bij een aanhoudende tegenkanting – niet zal aarzelen om zich tot Europese rechtsinstanties te richten om haar rechten te vrijwaren.

GBU had op 30 september nog 56,2 miljoen USD in kas. Tijdens het derde kwartaal werd gemiddeld 3,5 miljoen USD per maand cash verbrand, tegenover 3,2 miljoen USD in het tweede kwartaal. GBU rekent voor het project nog steeds op een totale kapitaalkostprijs van 1,5 miljard USD. Daarvan werd al ongeveer 400 miljoen USD gespendeerd.

De aandeelhouders zagen het sprankeltje hoop op een snelle goedkeuring van het project vervliegen. Het is voorlopig onduidelijk hoe het nu verder moet. Wachten op een nieuwe mijnwet betekent hoe dan ook bijkomende vertraging. Het aandeel bewoog per saldo nauwelijks meer na de bekendmaking van het nieuws, maar het had na eerdere uitspraken van Ponta al op de beslissing geanticipeerd. De omvang van het project en de lage productiekosten maken van GBU op zich wel een interessant aandeel. De aanhoudende onzekerheid, gecombineerd met een onvermijdelijke verwatering van de bestaande aandeelhouders in de toekomst, maakt het steeds moeilijker om een koopadvies te verantwoorden. Vandaar de ratingverlaging naar ‘houden/afwachten’ (rating 3D).

Houden / afwachten