Er moet iets gebeuren bij Unilever

De Amerikaanse activist Nelson Peltz voert de druk op de top van het concern nog op.

Volgende week maakt het van oorsprong Brits-Nederlandse concern de resultaten over het vierde kwartaal bekend. Dat kan een heikel moment worden. Unilever is al ruim een eeuw een reus in levensmiddelen, maar kampt met groeiproblemen. Om te besparen, koos het vorig jaar voor het Verenigd Koninkrijk als enige thuishaven. Maar dat heeft de druk niet weggenomen.

Unilever haalt 58 procent van zijn omzet uit de opkomende landen en heeft veertien van de belangrijkste vijftig merken (waarvan er dertien goed zijn voor meer dan 1 miljard euro omzet per jaar). Liefst 2,5 miljard mensen gebruiken dagelijks een product van Unilever. Maar ondanks die troeven blijven zijn groei en winstgevendheid achter op die van concurrenten als Nestlé.

Unilever heeft drie divisies. Beauty & Personal Care, met bekende merken als Axe, Dove en Rexona, haalde in 2020 een omzet van 21,1 miljard euro. De divisie levert 41 procent van de groepsomzet en 52 procent van de bedrijfswinst. Foods & Refreshment (Ben & Jerry’s, Knorr, Lipton, Magnum) brengt met 19,1 miljard euro38 procent van de groepsomzet aan, en is goed voor 33 procent van de bedrijfswinst. Home Care (Omo, Persil, Sunlight) tekende 10,5 miljard euro omzet op in 2020 (21% groepsomzet, 15% bedrijfswinst).

Heel wat aandeelhouders zijn het beu dat het aandeel al drie jaar zo’n 40 procent zwakker presteert dan Nestlé, en zelfs 70 procent minder dan Procter & Gamble. Financial Times meldde midden januari dat de bedrijfsleiding van Unilever tot drie keer toe tevergeefs heeft geprobeerd de consumententak van GlaxoSmithKline (GSK) te kopen, met merken als Advil, Aquafresh, Sensodyne en Voltaren. De analisten en de beleggers reageerden erg negatief, wegens het te hoge prijskaartje (50 miljard pond of zowat 60 miljard euro) voor deels activiteiten (voorschriftvrije geneesmiddelen) waar het Unilever-management niet mee vertrouwd is.

Alsof de druk op het management onder leiding van Alan Jope nog niet groot genoeg is, doet de Amerikaanse activist Nelson Peltz er nog een schepje bovenop. Zijn hefboomfonds, Trian Fund Management, heeft een belang genomen in Unilever. Consumentengoederen zijn zijn actieterrein. Wie het voorbije decennium in die branche problemen had, mocht een instap van Trian verwachten. Peltz vergast het management dan op een lang pamflet, met daarin een opsomming van alles dat fout loopt en van wat moet veranderen. Vaak stelt Peltz een opsplitsing van het concern voor. Die eis zal hij ook in petto hebben voor de Unilever-top. De klemtoon zal liggen op de afsplitsing en een mogelijke verkoop van de voedingsafdeling. Tot die conclusie was het management al gekomen naar aanleiding van de geplande GSK-deal. Die bood Unilever de kans zich fors uit te breiden in rendabeler activiteiten, en dan de minder rendabele voedingsafdeling te verkopen. Zo hoopte het concern een hogere waardering te krijgen. Nu is de reactie op de intrede van Peltz een saneringsplan dat duizenden managementbanen zal kosten.

Conclusie

We beginnen het Unilever-aandeel weer actief op te volgen. We zien er zelfs een defensieve portefeuillekandidaat in. Er zal in de loop van het jaar toch iets moeten gebeuren om de aandeelhouders te paaien. Tegen iets meer dan 12 keer de verhouding ondernemingswaarde (ev) tegenover de bedrijfskasstroom (ebitda) vinden we het aandeel aantrekkelijk gewaardeerd. Er is een korting van ruim 30 procent tegenover het sectorgemiddelde. Met een faire waarde van 54 euro voor de komende 12 tot 24 maanden geven we een positief advies.

Advies: koopwaardig

Risico: laag

Rating: 1A

Koers: 46,64 euro

Ticker: UNA NA

ISIN-code: GB00B10RPZ78

Markt: Amsterdam

Beurskapitalisatie: 119,43 miljard euro

K/w 2021: 19

Verwachte k/w 2022: 17,5

Koersverschil 12 maanden: -2%

Koersverschil sinds jaarbegin: -1%

Dividendrendement: 3,7%