Cameco is een langlopende optie op uraniumprijs

Het verlies van Cameco was verwacht, maar dankzij langetermijncontracten blijft het bedrijf operationeel winstgevend.

Cameco meldde vorige maand al dat het nettoresultaat van het boekjaar 2016 met rode inkt zou worden geschreven. Dat is met name te wijten aan uitzonderlijke lasten (herstructureringen) en afschrijvingen op de waarde van activa. Daardoor laat Cameco een nettoverlies van 62 miljoen dollar optekenen. De aangepaste winst komt uit op 143 miljoen dollar, 58 procent minder dan een jaar eerder.

De prijs van een pond uranium daalde vorig najaar naar 18 dollar, het laagste niveau sinds 2004. Vorig jaar bedroeg de spotprijs (spot price, termijncontract voor levering op korte termijn) gemiddeld 26 dollar. Gelukkig voor Cameco werkt de industrie vooral met afnamecontracten die over meerdere jaren worden gespreid. De gemiddelde contractprijs daalde vorig jaar met 16 procent naar 39 dollar.

Cameco bouwde de activa met de hoogste productiekosten af. De mijnen van groep produceerden vorig jaar 27 miljoen pond uranium. Dat was 5 procent minder dan een jaar eerder door de sluiting van Rabbit Lake. Er werd 31,5 miljoen pond uranium verkocht tegen een gemiddelde prijs van bijna 42 dollar, 60 procent boven de spotprijs. Daardoor kan Cameco operationeel winstgevend blijven. Bij McArthur River/Key Lake en Cigar Lake verdwijnt 10 procent van het personeel. Ook Inkaï, de joint venture met staatsbedrijf Kazatomprom uit Kazachstan, wordt gereorganiseerd. Cameco zal de komende jaren 150 miljoen pond uranium verkopen onder lopende afnamecontracten op lange termijn. Gezien de prijsevolutie van de voorbije jaren is het logisch dat de meeste oudere contracten een beduidend hogere prijs hanteren. Vervelend voor de afnemers.

Bijvoorbeeld voor het Japanse nutsbedrijf Tepco. Dat sloot in 2009 een contract af met Cameco voor de afname van 9,3 miljoen pond uranium over een periode van twintig jaar. Op dat moment was de contractprijs nog 75 dollar, tegenover 30 dollar nu. Tepco roept nu overmacht in als reden om het contract te verbreken. Cameco zou in dat geval bijna 1 miljard dollar aan omzet verliezen voor de resterende looptijd van het contract. Door de naweeën van de kernramp in 2011 kan Tepco al meer dan achttien maanden geen centrales meer commercieel uitbaten. Het overbodige uranium blijft zich dus opstapelen. Dat is volgens Cameco geen reden om het contract te verbreken. Wellicht wordt het contract de komende maanden heronderhandeld. Het cynische is dat uitgerekend Tepco indirect schuld heeft aan de situatie op de Japanse (en globale) uraniummarkt. Tepco was de uitbater van de kerncentrale in Fukushima, waar door een aardbeving en daaropvolgende tsunami de stroom uitviel en drie van de zes reactoren smolten. Bijna zes jaar later zijn nog maar drie Japanse kerncentrales weer operationeel. Wereldwijd blijft het aantal nucleaire reactoren wel toenemen, wat tot nieuwe afnamecontracten zal leiden. Dan kan ook de uraniumprijs opnieuw duurzaam hoger.

Conclusie

Zowel de lage uraniumprijs als het dispuut met Tepco zit in de koers verrekend. Het verliescijfer was dan ook geen nieuws en het aandeel steeg zelfs op het kwartaalrapport. Cameco is nog enkele jaren beschermd door langetermijncontracten waardoor het bedrijf operationeel nog steeds winstgevend blijft. We kunnen Cameco omschrijven als een langlopende optie op een herstel van de uraniumprijs.

Advies: koopwaardig

Risico: hoog

Rating: 1C

Munt: Amerikaanse dollar

Markt: NYSE

Beurskapitalisatie: 4,4 miljard dollar

K/w 2016: –

Verwachte k/w 2017: 31,8

Koersverschil 12 maanden: +7%

Koersverschil sinds jaarbegin: +12%

Dividendrendement: 3,6%