Politici nemen beslissingen die beleggers in hun portefeuille raken. Maar beleggen onze beleidsmakers eigenlijk zelf? Zes verkozenen geven een inkijk in hoe zij hun geld beheren. Achraf El Yakhloufi, Kamerlid voor Vooruit, maakte enkele jaren kennis met de beurs. Vandaag is hij een belegger met een duidelijk plan, die anderen wil aansteken om hetzelfde te doen.
Wanneer bent u begonnen met beleggen?
ACHRAF EL YAKHLOUFI. “In 2016. Ik was 18 jaar toen ik voor het eerst over crypto hoorde spreken. De bitcoin vloog destijds naar 14.000 dollar. Ik belegde een paar tientallen euro’s in bitcoin. Het was een fiasco. Ik was te laat ingestapt en zag mijn inleg kelderen. Het ging om weinig geld, maar als werkstudent die zijn eigen kot moest betalen, kon ik alles goed gebruiken. Dat was een eerste kennismaking met beleggen. Met serieus beleggen ben ik pas later begonnen.”
Hoe is dat verlopen?
EL YAKHLOUFI. “Toen ik begon te werken, had ik een collega die al heel lang belegde. Hij heeft me aangemoedigd en geholpen om er ook mee te beginnen. Hij belegde veilig en beredeneerd. Hij leerde me te spreiden en op lange termijn te denken, en gaf me advies over hoe ik met kleine bedragen een portefeuille kon opbouwen. Mijn portefeuille deed het in de eerste maanden niet slecht, dus besloot ik om regelmatig een deel van het geld dat ik overhad te investeren. Sindsdien beleg ik structureel.”
Waarin belegt u?
EL YAKHLOUFI. “Vooral in individuele aandelen. Ondanks de populariteit van ETF’s de afgelopen jaren heb ik me daar nooit in verdiept. Aandelen voelen voor mij logischer aan. Het gaat om bedrijven die producten of diensten aanbieden. Dat is tastbaar.”
In welk soort bedrijven belegt u?
EL YAKHLOUFI. “Hoofdzakelijk in Belgische. Op dat gebied ben ik chauvinistisch. Ik vind het belangrijk om onze economie en onze eigen bedrijven te ondersteunen en zo onze welvaart te versterken. Daarnaast wil ik moreel achter mijn beleggingen kunnen staan. Had ik twee jaar geleden in de defensie-industrie belegd, dan zou ik veel geld hebben verdiend, maar daar kan ik niet achter staan. Dan investeer je in de vernietiging van je medemensen.”
‘Of je nu links of rechts bent, alle Belgen moeten kunnen beleggen als ze dat willen’
Hoe is uw beleggingsportefeuille samengesteld?
EL YAKHLOUFI. “Ik heb die in vieren opgedeeld. Het eerste deel mikt op de heel lange termijn – daar wil ik tien jaar of langer niet aankomen. Daarvoor zoek ik aandelen die duurzaam groeien, zoals bepaalde technologiebedrijven in het afgelopen decennium. Voor het tweede en grootste deel van mijn portefeuille kijk ik vooral naar gevestigde bedrijven die structureel een dividend uitkeren. Enkele Belgische holdings zijn daar een goed voorbeeld van. De laatste twee delen zijn kleiner en houden meer risico in. Zo focus ik op jonge groeibedrijven waarin ik geloof. Want zo’n belegger ben ik ook: ik moet geloven in een bedrijf. En voor het laatste deel investeer ik het minste geld, maar dat vind ik het leukst om mee bezig te zijn. Dat zijn alles-of-niets-bedrijven, zoals biotechondernemingen. Die kunnen ontploffen, maar ook imploderen.”
Zijn er nog regels waar u zich aan houdt?
EL YAKHLOUFI. “Heel vaak koop ik zelfs bij als een aandeel met 30 of 40 procent is teruggevallen en ik ervan overtuigd ben dat een herstel mogelijk is.”
Is dat nog nooit verkeerd afgelopen?
EL YAKHLOUFI. “Het gaat nooit om grote posities. Momenteel staan nog drie aandelen in mijn portefeuille in het rood. Over één aandeel begin ik wel te twijfelen, maar dat is dan ook een heel klein en weinig liquide aandeel.”
Heeft u het beleggen van thuis meegekregen?
EL YAKHLOUFI. “Nee, beleggen was onbekend terrein. Ik ben opgegroeid in een sociale woonwijk in Turnhout. Mijn ouders zijn typische arbeidsmigranten. Mijn vader werkte in een fabriek, mijn moeder begon als poetshulp en werkte zich op tot begeleider van personen met een mentale beperking. Ik kreeg thuis de boodschap mee: doe je best op school en zorg dat je later een fatsoenlijk loon verdient. Ondernemen werd wel gestimuleerd. Ik ging bijvoorbeeld met mijn vader mee naar rommelmarkten.”
Voelt u enige bekeringsdrift om anderen aan te zetten tot beleggen?
EL YAKHLOUFI. “Ja, heel erg. Mijn vrienden moeten er soms mee lachen. Zo probeerde ik hen ervan te overtuigen om te beleggen in een van de Belgische holdings. Niet met de belofte dat ze er snel rijk van zullen worden, maar eerder als een manier om hun koopkracht te versterken. Zelfs zonder groei zouden ze er jaarlijks een mooi dividend van ontvangen. Toen artificiële intelligentie drie jaar geleden opkwam, geloofde ik daar ook heel erg in. Ik probeerde mensen te overtuigen om daar in te beleggen.”
Is beleggen onder collega-politici een gespreksonderwerp?
EL YAKHLOUFI. “Er is meer interesse en ik krijg meer vragen dan vroeger. Ik ben altijd heel transparant over mijn beleggingsstrategie. Ik laat zelfs mijn portefeuille zien, maar ik benadruk altijd dat ieder moet doen waar zij of hij zich goed bij voelt. Beleggen wordt vaak geassocieerd met liberale en rechtse partijen, maar of je nu links of rechts bent, alle Belgen moeten kunnen beleggen als ze dat willen. Dat is ook een manier om te investeren in onze economie en onze welvaart. Mensen kunnen zo hun koopkracht versterken.”
Heeft uw ervaring als belegger uw blik op de beurs en de economie veranderd?
EL YAKHLOUFI. “Ik denk dat we in België een goed ondernemersklimaat hebben. Beleggen heeft mijn kijk daarop wel verruimd. Ik besef meer dan vroeger dat de politiek soms een grote impact heeft op bedrijven. Daarnaast denk ik dat we burgers veel meer mogen aanmoedigen om in Belgische bedrijven te beleggen in plaats van bijvoorbeeld in Amerikaanse. Dat komt uiteindelijk onze eigen welvaart ten goede.”
België heeft een wirwar aan belastingen op beleggingen. Begrijpt u de onvrede die daar soms over heerst?
EL YAKHLOUFI. “De beleggingsfiscaliteit moet eenvoudiger en transparanter, maar ze moet bovenal eerlijk zijn. Enige vorm van belasting op beleggen is wel gerechtvaardigd. Neem de meerwaardebelasting. Als je voor een gediversifieerde portefeuille uitgaat van een gemiddeld rendement van 10 procent per jaar, dan val je met een portefeuille van 100.000 euro niet onder die belasting, want de eerste 10.000 euro aan meerwaarde is vrijgesteld. Stel dat je daarbovenop 10.000 euro extra meerwaarde realiseert, dan moet je daar 1.000 euro belastingen op betalen. Je houdt dus nog 19.000 euro over. Dat lijkt me wel eerlijk.”
Wat is de belangrijkste les over beleggen die u aan anderen zou meegeven?
EL YAKHLOUFI. “Dat zijn er twee. Ten eerste: wees niet te gulzig. Ik had me voorgenomen om posities te verkopen zodra ze verdubbeld zijn. Totdat een van mijn aandelen op 103 procent winst stond. Toen dacht ik: misschien stijgt het wel tot 150 procent? Enkele weken later noteerde het tegen 60 procent. Een tweede les: schakel zo veel mogelijk je emoties uit. Dat doe je het best door vooraf een plan te maken en je daar zo goed mogelijk aan te houden.”
