AngloGold neemt afscheid van Zuid-Afrika

AngloGold Ashanti noteert met een flinke korting tegenover het sectorgemiddelde. Daar hoopt het mijnbedrijf met de verkoop van de Zuid-Afrikaanse activa eindelijk een einde aan te maken.

Het was geen grote verrassing toen AngloGold Ashanti aankondigde de resterende Zuid-Afrikaanse mijnen te willen verkopen. Het aandeel van de activa uit het voormalige thuisland in de groepsproductie was vorig jaar al afgenomen naar 17 procent en daalde in het eerste kwartaal van 2019 verder naar 12 procent. Na een herstructurering werden Moab Khotsong en Kopanang vorig jaar verkocht aan respectievelijk Harmony en een Chinese investeerder. Naast enkele open-pit-mijnen bleef daarmee enkel Mponeng over. Dat is de diepste goudmijn ter wereld waar ertsen tot 4 kilometer onder de grond worden ontgonnen. Mponeng en de andere Zuid-Afrikaanse activa produceerden in 2018 bijna 500.000 troy ounce goud. Een jaar daarvoor was dat nog bijna het dubbele. In het eerste kwartaal lagen de productiekosten op 1197 dollar per troy ounce, beduidend boven het groepsgemiddelde van 1009 dollar.

Zuid-Afrika staat nog altijd in voor ongeveer een kwart van de groepsreserves van AngloGold Ashanti. Mponeng heeft een geschatte levensduur van ongeveer acht jaar. Om die termijn te verlengen, is een investering van minstens 1 miljard dollar nodig. Het is een strategische keuze van AngloGold die investering niet te doen en andere activa te ontwikkelen. De waarde van Mponeng wordt geschat op 400 miljoen dollar en de eerste oriënterende gesprekken met kopers zijn al achter de rug. Sibanye Stillwater zou de meest logische overnemer zijn, want hun Driefontein-mijn ligt naast Mponeng, wat synergiemogelijkheden biedt. Alleen torst Sibanye al een hoge schuldenlast. Ook Harmony en een Chinese investeringsgroep liggen op vinkenslag.

Zonder Mponeng zullen de Afrikaanse mijnen voor iets meer dan de helft van de groepsproductie instaan. AngloGold is in West-Afrika actief in Guinee met de Siguiri-mijn. In Mali staat de participatie in Sadiola in de etalage. De voornaamste activa bevinden zich in Ghana (Obuasi en Iduapriem). Obuasi kreeg een make-over. Eind dit jaar zal Obuasi 200.000 ton ertsen per dag verwerken. In twaalf maanden moet dat verdubbelen. De eerste tien jaar zal de mijn jaarlijks 350.000 tot 400.000 troy ounce goud opleveren tegen productiekosten tussen 725 en 825 dollar. In Centraal- en Oost-Afrika is er de participatie in Kibali (DRC, 45%) en de Geita-mijn in Tanzania. Die laatste staat in voor bijna een derde van de Afrikaanse productie.

Buiten Afrika is de bijdrage van de mijnen in Noord- en Zuid-Amerika en Australië ongeveer even groot. De Australische mijnen hebben gemiddeld lagere productiekosten en leveren per saldo een grotere bijdrage aan de bedrijfswinst. Eerder dit jaar werd de uitbreiding van Tropicana in West-Australië goedgekeurd. Die moet tot 2023 een jaarlijkse productie tussen 450.000 en 500.000 troy ounce garanderen. De productieprognose voor 2019 ligt op 3,3 tot 3,5 miljoen troy ounce, in lijn met 2018 (3,4 miljoen). De geschatte prijsvork voor de productiekosten bedraagt 935 tot 995 dollar. AngloGold heeft een nettoschuld van bijna 1,7 miljard dollar of 1,17 keer de verwachte ebitda.

Conclusie

AngloGold Ashanti noteert met een flinke korting tegenover het sectorgemiddelde. Het management hoopt daar met de verkoop van de Zuid-Afrikaanse activa eindelijk een einde aan te maken. De groep wil de opbrengst en de vrijgekomen middelen in andere projecten investeren. Het Afrikaanse continent blijft het belangrijkste voor de groep waardoor het risicoprofiel bovengemiddeld blijft. Gezien de lage waardering (4 keer de verwachte ebitda) en met het oog op een klim van de goudprijs blijft AngloGold Ashanti aantrekkelijk.

Advies: koopwaardig

Risico: hoog

Rating: 1C

Koers: 17,92 dollar

Ticker: AU US

ISIN-code: US0351282068

Markt: NYSE

Beurskapitalisatie: 7,6 miljard dollar

K/w 2018: 33

Verwachte k/w 2019: 12,5

Koersverschil 12 maanden: +109%

Koersverschil sinds jaarbegin: +46%

Dividendrendement: 0,4%