‘Voor een Vlaming loont het bijna altijd om in Nederland te gaan werken’

Op het Schoon Verdiep van het stadhuis van Antwerpen sprak burgemeester Bart De Wever, met oranje das, vorige week de koninklijke hoogheden van Nederland toe. Welkom thuis, was de boodschap. De Nederlandse vorst en zijn staatssecretaris van Financiën hebben dat heel letterlijk genomen. Ze hebben een nieuw dubbelbelastingverdrag afgesloten, waarin ze beloven de inwoners van Nederland die in België werken, netto minstens evenveel te geven als wanneer ze in Nederland zouden werken. Nederlanders die uitzwermen naar de zuiderburen mogen niet benadeeld zijn, want “het is daar een stukje van ons”.

Nederland belooft zijn inwoners die in België werken, minstens evenveel netto te geven als wanneer ze in Nederland zouden werken.

Het vorige dubbelbelastingverdrag dateerde van 2001 en was aan vernieuwing toe. Het moet gezegd: Nederlanders zouden er beter aan doen niet in België te komen werken. Het is vaak nadelig. Een fictief voorbeeld: een Nederlander die in Nederland werkt en een salaris van 5.000 euro heeft, zal aan het einde van de maand netto ongeveer 3.500 euro overhouden. Komt die Nederlander in België wonen, dan zal zijn netto-inkomen dalen naar 2.900 euro. Dat scheelt een slok op de borrel.

Dat komt doordat in Nederland de socialezekerheidsbijdragen en de belastingtarieven voor de laagste inkomstenschijven veel lager zijn dan in België. Voor de hogere inkomens wordt het nettoverschil procentueel nog veel groter. De belastingtarieven evolueren wel in de richting van de Belgische, maar vanaf een bepaald inkomensniveau zijn er geen socialezekerheidsbijdragen meer, want die zijn in Nederland geplafonneerd.

Blijkbaar is de Nederlandse overheid begaan met al haar burgers en verbindt ze zichzelf er nu eenzijdig toe het verschil te compenseren. Alle inwoners van Nederland die in België een loon ontvangen als werknemer of in overheidsdienst, krijgen in Nederland een belastingvermindering, als het totaal van de Nederlandse en de Belgische belastingen en socialezekerheidsbijdragen meer bedraagt dan wat ze zouden moeten betalen als ze uitsluitend in Nederland zouden werken. De Belgische belasting en socialezekerheidsbijdragen worden door de Nederlandse fiscus beschouwd als een Nederlandse belasting. Ze worden verrekend en terugbetaald via de Nederlands aanslag. De situatie van de Nederlander die naar Vlaanderen komt, verbetert aanzienlijk. Een mooi opstapje naar een fusie om alles dus gelijk te maken.

In het oude verdrag van 2001 bestond ook al zoiets, maar dat gold enkel als een overgangsmaatregel voor zij die grensarbeider waren onder een nog ouder dubbelbelastingverdrag, van 1970. Nu wordt het blijkbaar uitgebreid naar alle huidige en toekomstige grensarbeiders. Er zit wel een addertje onder het gras. Het begrip ‘grensarbeider’ wordt nergens gedefinieerd. De onderhandelaars hebben, wat de term betreft, over het hoofd gezien dat in België het onderscheid arbeider-bediende onwettelijk is verklaard door het Grondwettelijk Hof. Beter ware vermoedelijk geweest de term ‘over-de-grenswerker’ te introduceren.

Waarom hebben de Belgische vorst en minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) dat ook niet beloofd in de omgekeerde situatie? Die situatie doet zich natuurlijk nauwelijks voor. Er is geen behoefte aan. Voor een Vlaming is het nog steeds beter in Nederland te gaan werken. De socialezekerheidsbijdragen en de belastingen zijn in België bijna altijd hoger, waardoor in Nederland gaan werken bijna altijd loont. Maar het komt ook doordat hier geen financiële ruimte voor geschenken is. De Nederlandse schatkist is vele malen beter gevuld dan die van België. In het eerste kwartaal heeft de Nederlandse schatkist 6 miljard euro meer ontvangen dan uitgegeven, en is het geschenkentijd. In België niet, daar wordt in 2023 het tekort op 6 miljard euro per kwartaal geraamd.