Onroerend goed schenken in schijfjes is een interessante techniek van successieplanning. Maar mag je daarbij louter mathematisch te werk gaan om zo fiscaal het onderste uit de kan te halen? Wat vindt de fiscus daarvan?
Vastgoed in schijfjes
Wie roerende goederen (geld, een portefeuille,…) schenkt betaalt een vlak tarief van 3 of 7 procent. Het speelt daarbij geen rol of je 10.000 euro schenkt, dan wel 10 miljoen. Maar bij vastgoed is dat totaal anders, omdat de schenktarieven opklimmend zijn. Hoe meer je schenkt, hoe duurder het dus wordt. Vandaar dat vastgoed heel vaak geschonken wordt in schijfjes. De schenking valt dan immer telkens terug in de lage schenktarieven. Let wel, telkens je op die manier een schenking doet met je drie jaar wachten om de volgende schenking te doen, anders gaat de fiscus dit beschouwen als één schenking.
Mathematisch te werk gaan?
Je mag louter mathematisch te werk gaan bij het schenken in schijfjes en bijvoorbeeld met percentages werken, om zo tot de fiscaal voordeligste oplossing te komen. Dit gefaseerd schenken van onroerend met tussenperiodes van 3 jaar staat trouwens uitdrukkelijk op de zogenaamde witte lijst van de fiscus in de 3 gewesten. Er is dus zeker geen sprake van fiscaal misbruik als je deze techniek toepast.
Eenvoudig voorbeeld
Stel vader is weduwnaar en heeft 1 dochter. Hij woont in Vlaanderen en zou graag een studio (waarde 100.000 euro) en een appartement (waarde 200.000 euro) aan zijn dochter schenken. In Brussel en Vlaanderen wordt je op de eerst schijf van 150.000 euro slechts belast tegen 3 procent en daarna klimt het snel op. In ons voorbeeld heeft vader er dus belang bij om bijvoorbeeld eerst de volledige studio en 25 procent van he appartement te schenken (waarde samen 150.000 euro). De rest (ook waarde 150.000) kan hij dan best 3 jaar later schenken.
