‘De effectentaks zal opnieuw geld kosten’

Fonne Hendrickx, gewezen afgevaardigd bestuurder van de Vlaamse Beleggersfederatie, noemt de effectentaks onrechtvaardig en contraproductief. ‘De belasting komt terecht bij de middenklasse, die met aandelen probeert haar pensioen van pakweg 1250 à 1500 euro wat op te krikken.’

Na de rijkentaks, de kaaimantaks, de reynderstaks en de speculatietaks zal ook de effectentaks een stille dood sterven. Allicht zullen de meeste beleggers hun investeringsgedrag en hun effectenrekening aanpassen aan de definitieve wet.

Met wat nu voorligt, wordt het stilaan duidelijk dat de effectentaks tot gevolg heeft dat de meeste effectenrekeningen bij de financiële instellingen worden leeggeplunderd. Alle niet-beursgenoteerde aandelen, die nu ook geviseerd worden, zullen verdwijnen van de effectenrekening, terwijl de effecten nog maar pas gedematerialiseerd zijn.

Er zal ook een massale exit volgen, weg van de effectenrekening naar nominatieve aandelen in het register van de emittenten, vooral van de eeuwige aandelen. Onder eeuwige aandelen kan worden verstaan: waardeaandelen, zoals holdings en investeringsmaatschappijen, familiale bedrijven en bedrijven met een jaarlijks stijgend dividend.

Kortom: het gros van de belangrijkste bedrijven op Euronext Brussel. Die aandelen worden gemakkelijk tien jaar en langer bewaard op de effectenrekening en zullen nu dus verhuizen naar het aandelenregister. In de periode van de aandelen aan toonder werden die aandelen aangekocht, materieel in de kluis gelegd met een baksteen erop, en voor eeuwig bewaard tot het couponblad uitgeput was. Dan moesten ze worden omgewisseld.

Wat blijft er over op een effectenrekening ? De groeiaandelen en de aandelen die je snel moet opvolgen, omdat ze onderhevig zijn aan conjunctuurschommelingen of gevoelig aan bedrijfsnieuws, zoals de meeste aandelen van biotechbedrijven. Kortom: bedrijven met potentiele hevige koersschommelingen.

Uit dat aangepaste gedrag van de beleggers kunnen al enkele belangrijke gevolgen worden getrokken, zoals minder beurshandel, en dus minder beurstaks; illiquidere markten met nadelige gevolgen op de prijszetting op de effectenmarkten; en brokers die veel minder inkomsten ontvangen uit commissielonen, bewaarlonen of de inning van dividenden.

Kortom: als je alle indirecte gevolgen meetelt, zal de effectentaks niet 254 miljoen euro opbrengen, maar misschien wel 254 miljoen of meer kosten, als je het totale economische overzicht bekijkt.

Een andere pijnlijke conclusie: waarom moeten wij nog een effectenbeurs behouden in België? Is Brussel als financieel centrum alleen een politieke slogan ? De effectentaks is zeker ook geen stimulans om bedrijven vanwege de brexit naar hier te halen. De effectentaks is alleen van toepassing op beursgenoteerde bedrijven en niet-genoteerde effecten die op een effectenrekening staan. Een kwalijk gevolg zal zeker zijn dat de effectentaks geen stimulans is om als bedrijf een beursnotering te overwegen. Integendeel: de effectentaks zet aan om een beursexit te overwegen.

Een bedrijf dat naar de beurs komt om zijn groei te financieren, creëert werkgelegenheid. Minder IPO’S zullen dus nadelige effecten hebben op de totale begroting. Nog pijnlijker is dat de effectentaks wordt misbruikt als pasmunt om de vennootschapsbelasting te hervormen, en wie weet ook als pasmunt in het ARCO-dossier.

Het allerpijnlijkste en buitensporig onrechtvaardige is dat met die effectentaks de grote vermogens uitdrukkelijk worden ontzien via allerlei uitzonderingen, waardoor de belasting terechtkomt bij de middenklasse, die met aandelen probeert haar pensioen van pakweg 1250 à 1500 euro wat op te krikken. Moeten de beleggers dan slikken dat die beleggerstaks er komt met het oog op rechtvaardigere belastingen?

De effectenrekening was een zegen voor de financiële sector, zeker na de periode van de effecten onder de matras. Nu is de effectenrekening stilaan een pest geworden, waardoor de beleggers ertoe worden aangezet aan de pesterijen van de regering te ontsnappen.

Conclusie: door de effectentaks is de effectenrekening het centrale thema voor de beleggers. Die belasting is zo onrechtvaardig dat er spontaan gespeurd wordt naar ontsnappingsroutes. Ook dat is een verkeerde focus: een belegger moet bezig zijn met zijn portefeuille en de bedrijven erin opvolgen.

Boodschap aan de heren politici: gaat het nu eindelijk stoppen, na alle pesterijen aan het adres van de middenklasse van de beleggers? Waarom altijd en alleen de roerende waarden pluimen? De beleggers zijn al die aanslagen op hun eigendomsrecht meer dan beu. Of is het nog niet genoeg: de beurstaks die stijgt van 0,17 naar weldra 0,35 procent, de roerende voorheffing die klimt van 15 naar 30 procent, de strips die worden afgeschaft, het statuut van de vastgoedbevak dat wordt geamputeerd.

Die opsomming is zeker niet volledig. En nu nog die onhebbelijke effectentaks die je niet eens fatsoenlijk georganiseerd krijgt met al de conflicten met de Raad van State. Het Grondwettelijk Hof zal die wel afschieten.