2022 wordt het jaar van de actieve belegger

‘Alles wijst op het begin van een nieuw regime voor financiële markten, dat een breuk is met het oude regime waarin centrale banken alle financiële markten tegelijk de hoogte in stuwden’, zegt Trends-redacteur Jef Poortmans.

Inflatie, inflatie, inflatie… de laatste weken rolt geen enkel thema meer over de tongen op de Trends-redactie dan dat. Alle ogen zijn gericht op de centrale banken om er iets aan te doen. Woensdag komen de notules van de Fed-meeting uit. De financiële markten zullen elke punt en komma ondersteboven draaien om te weten waar de Amerikaanse centrale bank naartoe wil met de rente en de afbouw van haar opkoopprogramma.

Ondertussen beginnen de obligatiemarkten een beleidsfout van de Fed in te prijzen. De rente op kortlopend papier zoals tweejarige of vijfjarige staatsobligaties beginnen aardig in de buurt te komen van meer langdurig schuldpapier zoals tienjarige of dertigjarige obligaties. Als die rentecurve omkeert – wanneer de kortlopende rente hoger komt te liggen dan de langlopende – dan is er paniek. Omgekeerde rentecurves waren in het verleden vaak een voorbode voor een recessie.

De kans wordt met de week groter dat centrale banken te agressief verkrappen net op het moment dat de economie begint te vertragen. “De Fed heeft de gewoonte de rente te verhogen tot ze iets stukmaakt”, is een veel gehoorde leuze bij marktparticipanten.

Bij ‘iets’ denken de meesten aan de aandelenmarkten, dat wanneer die crashen de centrale banken op hun verkrappingspassen terugkomen. In werkelijkheid zijn de obligatiemarkten daar veel meer bepalend voor. De laatste keer dat de Fed de rente verhoogde, in 2018, kwam ze daar snel op terug toen de kredietvoorwaarden verkrapten op de markten voor minder kwaliteitsvol schuldpapier, de zogenoemde high yield– of junk-obligaties.

In tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht, liggen centrale banken niet wakker van de aandelenmarkten, maar wel van de obligatiemarkten. Die zijn een veel betere graadmeter voor de reële economie. Als het bedrijven meer kost om schuld op te halen via de markten, dus wanneer obligatiebeleggers meer rente vragen om bedrijfsobligaties te kopen, wijst dat op een verslechtering van de reële economie.

Ook nu, net zoals in 2018, zijn er tekenen dat de rentes op high yield-obligaties omhoog aan het kruipen zijn. Als die trend doorzet, zullen centrale banken hun verkrappingsplannen herzien. In Europa komt daar nog bij dat landen uit de periferie, zoals Italië en Griekenland, de rentes op hun staatspapier zien stijgen tegenover de rente op Duitse overheidsobligaties. Dat maakt het voor de ECB nog een pak lastiger om beleid uit te stippelen dat zowel vanuit het oogpunt van de stijgende prijzen als de economische groeivertraging op juiste knoppen drukt.

Zijwaarts in plaats van opwaarts

Dat alles wijst op het begin van een nieuw regime voor financiële markten, dat een breuk is met het oude regime waarin centrale banken alle financiële markten tegelijk de hoogte in stuwden. Het monetaire beleid was de vloed die alle boten hoger tilde. Met de huidige onzekerheid rond inflatie en rentestanden zullen er veel meer golven zijn die voor verschillende markten, sectoren en activaklassen op verschillende plaatsen verschillende hoogtes zullen aannemen.

Dat heeft twee gevolgen voor beleggers. Ze moeten veel meer rekening houden met het risico van onverwachte terugvallen, en hun portefeuille daartegen beschermen. Wat meer stop-loss-orders inbouwen is geen slecht idee. Daarnaast is een brede passieve indexaanpak niet meer de beste voor de komende periode en is een actiever beheer aan te raden. Om iets van de rendement te halen zal een ETF op de MSCI World, de S&P500 of de Stoxx Europe 600 niet meer voldoen.

De indexkoersen zullen de komende periode veel meer zijwaarts bewegen in tegenstelling tot de laatste tien jaar, toen ze collectief hoger hingen. Maar in die zijwaartse beweging zullen meer dan vroeger sommige sectoren, regio’s, bedrijven en beleggingsstijlen te vinden zijn die het op bepaalde momenten veel beter zullen doen dan de algemene markt.

Voor 2022 ziet het ernaar uit dat de rotatie van groei- naar waardeaandelen, die al goed een jaar aan de gang is, zich zal voortzetten. Sectoren als energie, industrie en financiën zullen het beter doen dan technologie. De recente verkoopgolf van technologie-indexen als de Nasdaq bevestigen dat. Hoewel die verkoopgolf vrij willekeurig is gebeurd en alle bedrijven mee naar beneden zijn gesleurd, terwijl dat niet voor allemaal even terecht is. Groeibedrijven zoals Microsoft, Twitter en Alphabet met solide cashflows en bovengemiddelde omzetgroei hebben daarmee hun waarderingen een klein beetje zien terugvallen. Als die trend doorzet, is dat een uitgelezen kans voor beleggers om zulke kwaliteitsbedrijven op te pikken tegen een minder dure waardering dan voordien.