10 dingen die u nooit mag doen op de beurs

Bezint eer ge begint. Een gouden raad zo oud als de straat, die ook beleggers in spe best ter harte nemen. Tien dingen die u nooit mag doen op de beurs.

1. Zonder kennis beginnen beleggen op de beurs: beleggen in aandelen vereist de nodige kennis. Zonder kennis van zaken doorgaans weinig tot geen succes. Er dient dus geïnvesteerd te worden in kennis door cursussen te volgen, handboeken te lezen, aan een beleggerscompetitie meedoen … alvorens met echt geld aandelen te kopen. Best eerst een tijd ‘op papier’ beleggen.

2. In één keer veel geld op de beurs beleggen: best wordt er begonnen met een beperkt kapitaal. Kwestie dat de beginnersfouten geen al te grote schade aanrichten in uw vermogen. De praktijk leert echter dat men overtuigd geraakt van de zin van het kopen van aandelen en dat men té enthousiast meteen grote bedragen gaat investeren in aandelen en dan kunnen de verliezen snel hoog oplopen.

3. Geen tijd nemen om de beurs te volgen: beleggen in aandelen is een werkwoord. Net als bij andere hobby’s moet men er op regelmatige basis mee bezig zijn, wil men vooruitgaan. Op de beurs is dat net zo. Ook in slechte tijden als de beurzen dalen. Ook dan moet men de situatie blijven opvolgen om te kunnen zien wanneer ze zaken weer gaan keren.

4. Ingaan op kooptips verspreid via het internet: internet is een prachtige bron van informatie, maar helaas ook van desinformatie. Schreeuwerige verhalen dat dit dé belegging van het jaar is, moet men met meer dan één korrel zout nemen. Niemand is zo onbaatzuchtig dat hij dé tip gratis aan jan en alleman gaat verkondigen. Meestal gaat het om mensen die de aandelen zelf bezitten, via het net de koers proberen op te jagen om zelf de grote winsten op te strijken. De kater is voor wie er op ingaat. Zeker als hij bij de laatsten is.

5. Verliefd worden op een aandeel: een aandeel dat succes oplevert, daar wordt men nogal eens snel verliefd op. Dat wil zeggen dat men niet meer kritisch staat tegenover de berichtomgeving omtrent het bedrijf. Men gaat alles goed praten en men wil niet inzien dat het aandeel ook zou kunnen dalen omdat de zaken aan het keren zijn. Het beste voorbeeld het afgelopen jaar was Apple.

6. Vergeten te spreiden: eieren worden best niet allemaal in dezelfde mand gelegd. Een aandelenportefeuille dient best uit minstens 10 en liefst 20 verschillende aandelen te beschikken. Want anders kan de val van één aandeel enorm stevige schade aanrichten in de portefeuille. Ook dienen de aandelen voldoende over verschillende sectoren worden gespreid. In 2007-2008 waren vele Belgische beleggers voor 25 à 40% belegd in de financiële sector. De val van die sector heeft hun vermogen toen heel fors en blijvend aangetast.

7. De meute achterna lopen: mensen zijn kuddedieren en lopen graag mee met de menigte. Op de beurs is dat echter doodzonde. Wanneer iedereen in aandelen zit of in een bepaald aandeel als Apple, dan is absoluut het moment aangebroken om te verkopen. Omgekeerd als iedereen wil verkopen en aandelenbeleggers gedemoraliseerd rondlopen, dan is het moment aangebroken om volop aandelen te kopen. Die zijn dan erg goedkoop en klaar om opnieuw te beginnen stijgen.

8. Proberen te timen: sommige beleggers willen altijd wachten op het ‘ideale’ moment om te kopen of te verkopen. Nog even wachten tot de koopprijs nog lager en de verkoopprijs nog hoger ligt. Het laatste procentje moet er uit gehaald worden. Met het gevolg dat ze weinig of nooit kopen of verkopen en enorm veel opportuniteiten laten liggen.

9. Toegeven aan hebzucht: de stemming op de beurzen slingert over de tijd heen voortdurend tussen vrees en hebzucht. Na een lange, sterke beursperiode is de kans groot dat men gaat toegeven aan hebzucht en men steeds sneller, steeds meer winst wil maken. Men vergeet dat de winst binnen te halen of gaat grote bedragen beleggen in speculatieve aandelen. De gevolgen zijn dat men uiteindelijk met forse verliezen eindigt.

10. Systematisch intekenen op beursintroducties: niet dat u vandaag niet mag inschrijven op de introductie van bpost. Maar gemiddeld gezien wordt bij een introductie de situatie veel schoner en beloftevoller voorgesteld dan ze in werkelijkheid is. U moet zich steeds afvragen waarom iemand anders dan die aandelen naar beurs brengt en met andere woorden verkoopt. De beursgeschiedenis leert dat de overgrote meerderheid van introducties 3 jaar later lager noteren dan op moment van introductie. Het mooiste voorbeeld hiervan de afgelopen jaren was de beursintroductie van Facebook.