Thibault Helleputte (32) komt uit Limal (Waver). Na de middelbare school, twijfelde hij tussen studies ingenieur of geneeskunde. Hij slaagde voor het toegangsexamen burgerlijk ingenieur, dus was de keuze snel gemaakt.
Tijdens zijn studies aan de Université Catholique de Louvain legde Thibault Helleputte de klemtoon op informatica en artificiële intelligentie. Aan het einde van zijn studies verrichtte hij onderzoek dat hem opnieuw deed aanknopen met de medische wereld. Hij doctoreerde op de analyse van data in functie van de medische diagnose.
“Op die manier legde ik steeds meer contacten met de faculteit geneeskunde en met bedrijven. Ik stelde vast dat mijn expertise tegemoet kwam aan een behoefte in de medische wereld. Daarom hebben we na mijn doctoraat beslist om een bedrijf op te richten om die expertise op de markt te brengen. Met het oog daarop heb ik ook nog een Master in Management behaald. Ons bedrijf, een spin-off van de UCL, opgericht in 2012, richt zich niet alleen op de farmaceutische en biotechnologische sector en de universitaire onderzoekscentra, maar ook op artsen en hun patiënten.
“Ons eerste diagnostische product ‘Reumakit’, dat wij hebben ingediend voor de MIT Award, richt zich tot artritis-patiënten en hun behandelende artsen. In bepaalde gevallen kunnen artsen bij hun patiënt niet vaststellen over welk type artritis het gaat en dus niet de juiste therapie opstarten. Onze oplossing bestaat er in een genetische analyse uit te voeren op basis van een mathematisch model en zo uitsluitsel te geven over de precieze aard van de artritis. Vroeger moest men vaak twee à drie jaar wachten vooraleer de aandoening haar ware aard liet zien.”
“Ons model baseert zich op een corpus van correcte diagnoses volgens de traditionele methode op stalen die zeer vroeg in het ziektestadium werden genomen. In de toekomst willen we verder gaan en een correcte therapie voorstellen, met name voor patiënten die lijden aan polyartritis. Waarom? Omdat de eerste behandeling die men deze mensen toedient slechts in één op de tien gevallen doeltreffend is. In 90% van de gevallen wordt dus overgeschakeld op een tweede therapie. Maar deze tweede behandeling is op haar beurt slechts in 60% van de gevallen doeltreffend. Met onze methode kunnen wij artsen helpen om sneller de juiste diagnose te stellen en de correcte therapie op te starten. Dat is goed voor de patiënt én voor de ziekteverzekering.”