Het forum van de passie: rond de tafel met horlogeverzamelaars

© Getty Images/iStockphoto

Horlogeverzamelaars zijn vaak even gepassioneerd als discreet. Uitzonderlijk mochten wij een bijeenkomst van het zeer besloten kringetje van internationale IWC-verzamelaars bijwonen. Een gastronomische ervaring met meer horloges op dan genodigden rond de tafel.

De avond gaat van start op de bovenste verdieping van het Okura, waar een dertigtal mensen – voornamelijk mannen – hebben afgesproken. De bar van het hotel biedt een panoramisch zicht op Amsterdam en omgeving. Zowel de sfeer als de kledij is relaxed. Veel opgerolde mouwen, zodat de linkerpols goed zichtbaar is. En bij het zien van de tijdmeters die die polsen sieren, moet je geen Sherlock Holmes zijn om te beseffen dat het hier om een minifestival van IWC-horloges gaat. Iedereen kent iedereen, en wie nog niet wist dat er ook een journalist van de partij zou zijn, haast zich om wat meer te weten te komen. Maar niemand tekent verzet aan. Integendeel. Een gedeelde passie, dat schenkt vertrouwen. We drinken, praten, lachen.

Een gedeelde passie, dat schenkt vertrouwen. We drinken, praten, lachen.

Wanneer we een laatste glas bestellen alvorens naar het Japanse restaurant van het hotel af te dalen, arriveert een imposante figuur op wie iedereen leek te wachten: een zekere Tonny. Hij is de moderator van het forum waarop deze IWC-liefhebbers hun vragen, meningen, ervaringen en kennis uitwisselen. Maar af en toe, zoals vanavond, ontmoeten ze elkaar ook in het echt.

Geschreven berichten en digitale foto’s maken dan plaats voor levensechte gesprekken en levensechte horloges. Enkele zeldzame exemplaren gaan al van hand tot hand, er worden herinneringen opgehaald met de weduwe van een recent overleden verzamelaar, en men praat – vooral in het Engels – over het leven van alledag, het werk en het gezin. Het lijkt een echte vriendengroep, deze verzamelaars. De gemiddelde leeftijd van het gezelschap ligt een goed stuk in de vertig, met hier en daar een twintiger en een senior om het gezelschap compleet te maken.

VAN PSEUDONIEM NAAR VOORNAAM

De sympathieke laatkomer, de moderator van het IWC Collectors Forum blijkt een Oost-Vlaming te zijn. Tonny Berteloot is private banker van beroep. Later op de avond zullen we met hem een langer gesprek voeren. Maar eerst aan tafel!

Tonny Besteloot
Tonny Besteloot© –

We krijgen een plaatsje op de hoek, naast een Nederlandse en tegenover een Amerikaanse verzamelaar. Op het forum gebruikt iedereen een pseudoniem, maar hier spreekt iedereen elkaar aan bij de voornaam. Het is opmerkelijk hoeveel kennis van IWC hier is verzameld. Het merk zelf is deze avond vertegenwoordigd door de verantwoordelijke voor Nederland en België.

Op het forum gebruikt iedereen een pseudoniem, maar hier spreekt iedereen elkaar aan bij de voornaam.

Zoals gebruikelijk bij deze bijeenkomsten heeft hij een kleine verrassing in petto voor het gezelschap: een exclusieve avant-première van wat gewone stervelingen pas enkele maanden later zullen te zien krijgen. Naar verluidt zou IWC in december 2005 zelfs eens de legendarische horlogemaker van het merk, de tachtiger Kurt Klaus, hebben afgevaardigd naar een samenkomst in Antwerpen. Om er persoonlijk de bestelde exemplaren te overhandigen van een speciale Collector Forum Ingenieur. De Ingenieur is een van de pijlers van de IWC-catalogus, naast modellen als de Portofino, Da Vinci, Portugieser, Aquatimer en de Pilot’s Watch.

DRIE KERSEN OP DE TAART

Terwijl de verschillende gangen elkaar opvolgen, wordt er naar hartenlust gepraat. En net voor het dessert is het moment suprême aangebroken: Bas, een Nederlander, presenteert een klein koffertje met daarin drie nieuwigheden die in het gezelschap een lawine van Oh’s! en Ah’s! veroorzaken.

Zoals gebruikelijk is er een kleine verrassing voorzien: een exclusieve avant-première van wat gewone stervelingen pas enkele maanden later zullen te zien krijgen.

Het gaat over drie nieuwe Ingenieur-modellen die worden uitgebracht als een hommage aan de autosportwereld. Met hun uiterst originele bandjes zien ze er mooi vintage uit: een Ingenieur Chronograph Edition Goodwood, een Ingenieur Chronograph Edition Rudolf Caracciola en een Ingenieur Chronograph Edition W 125. Voor het eerst wordt in deze drie modellen een nieuw manufactuurkaliber gebruikt, het IWC 69370, dat een betere precisie garandeert en tegelijk voor de consument de prijs intoomt.

Het forum van de passie: rond de tafel met horlogeverzamelaars
© KEYSTONE

De Ingenieur Chronograph Edition ’74th Members’ Meeting at Goodwood’ (Ref. IW380703) ontleent zijn naam aan het jaarlijkse event voor klassieke racewagens dat plaatsvindt aan de zuidkust van Engeland. Het betreft een limited edition van 74 exemplaren, want in 2016 kwamen de leden van deze Goodwood Club voor de 74e maal samen. Het design van het 42 mm-kastje in massief rood goud verschilt grondig van het originele model dat enkele decennia geleden door Gérald Genta werd ontworpen. De zwarte wijzerplaat met zijn twee totalisatoren, kleine seconde en tachymetrische schaal op de buitenste rand, doet denken aan het dashboard van een vintage racewagen. En het bandje in bruin kalfsleder is fijntjes gecapitonneerd, zoals de zetelbekleding van die racecar.

Het forum van de passie: rond de tafel met horlogeverzamelaars
© KEYSTONE

De Ingenieur Chronograph Edition Rudolf Caracciola (Ref. IW380702) is dan weer een eerbetoon aan de gelijknamige racepiloot, de driemalige winnaar van het Europees Kampioenschap in de jaren 1930. Het stalen kastje, de gerodineerde wijzers en de leisteenkleurige wijzerplaat geven het horloge een technische allure die eveneens doet denken aan het dashboarddesign van de oude racewagens die Caracciola in de hoogdagen van zijn carrière bestuurde. Ook dit model, een limited edition van 750 exemplaren, is uitgerust met het gecapitonneerde bandje.

Het forum van de passie: rond de tafel met horlogeverzamelaars
© KEYSTONE

De Ingenieur Chronograph Edition W 125 (Ref. IW380701) ten slotte is geïnspireerd op de beroemde Silberpfeil W 125 van Mercedes-Benz, de door piloot en ingenieur Rudolf Uhlenhaut ontworpen racewagen die op het eind van de jaren 1930 de circuits domineerde. Het titanium kastje, de verzilverde wijzerplaat, de imposante zwarte wijzers en uuraanduidingen, het fijn bewerkte bandje in zwart kalfsleder… Veel meer is er niet nodig om de drager van dit model, even zeer een limited edition van 750 exemplaren, te doen geloven dat hij effectief aan het stuur van een W 125 zit.

Deze drie speciale edities worden aangedreven door het nieuwe manufactuurkaliber 69370. Dit chronograafgangwerk (versierd met Côtes de Genève) van het type kolomwiel heeft een diameter van 30 millimeter en een dikte van 7,9 millimeter. Na 1123 rotaties van de oscillerende massa biedt het automatische opwindsysteem (de Ingenieursfamilie integreert hier voor het eerst het automatische tweerichting-opwindmechanisme van Albert Pellaton, de horlogemaker die gek was op de autosport) een gangreserve van 46 uur. En met een frequentie van 4 Hertz garandeert de balans een hoge precisie.

De prijzen van deze prachtstukken? Van 8000 euro (Rudolf Caracciola), over 8200 euro (W 125) tot 20.900 euro (Goodwood). Niet verwonderlijk dat de verzamelaars meer lijken te watertanden bij de horloges dan bij het dessert, dat ze snel opschrokken.

En dan moest voor deze indringer op dit conclaaf de spectaculairste scène nog komen. Naar verluidt is het een traditie. Na het dessert halen de gasten hun meest waardevolle horloges tevoorschijn, die ze dan samen uitstallen op tafel. Waarna deze gepassioneerde IWC-liefhebbers transformeren in amateurfotografen die gretig beelden schieten van deze verzameling van onschatbare waarde. Meteen de herinnering aan een onvergetelijke avond.

GEEN BEZWAREN TEGEN BELGIE

Wij sluiten de avond af met een gesprek met Tonny Berteloot. Hij is sinds 2015 de tweede moderator van het internationale forum van IWC-verzamelaars. In die hoedanigheid volgt hij Michael Fiedberg op, een verzamelaar-advocaat uit Chicago die in 2001 de oprichting van het forum in goede banen leidde. ‘Een van de eerste fora, zo niet hét eerste, dat door een horlogemerk werd opgericht.’

Negatieve kritiek mag maar er is geen plaats voor agressief taalgebruik.” – Tonny Berteloot

Door zijn intense activiteit op het forum en andere troeven die hij kon uitspelen, was de keuze voor Tonny als moderator snel gemaakt bij IWC en zijn ceo Georges Kern. Hij haalde het van twee andere verzamelaars-kandidaten, de ene uit Hongkong, de andere uit Engeland. ‘België is zo klein dat niemand er bezwaar tegen heeft. Bovendien hebben Belgen de gewoonte om samen te werken met diverse culturen.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het is de taak van de moderator van het verzamelaarsforum van IWC om te waken over de correctheid van de info en de hoffelijkheid van de gepubliceerde berichten. ‘Negatieve kritiek mag – het merk is voldoende volwassen en open om dat te accepteren – maar er is geen plaats voor agressief taalgebruik. We zijn een onafhankelijk forum, maar beseffen dat we een onderdeel zijn van de website van het merk. Ook kopen en verkopen is uit den boze, dan kom ik tussen. Iedereen kan er vrij zijn berichten plaatsen, er is geen voorafgaande filter. Maar ik heb het recht om de berichten te verwijderen die de regels van de gastvrijheid van het forum niet respecteren.’

“EN TOEN ZAG IK DE PRIJS”

Het is ook de taak van de 52-jarige Tonny Berteloot om de vragen te beantwoorden, of althans om ze te proberen te beantwoorden. Zelf verzamelt hij pols- en zakhorloges van het merk, waardoor hij een grote expertise heeft in de materie. ‘Maar het is ook mijn rol om de expertise van alle verzamelaars aan te spreken en ten dienste te stellen op het forum.’

Berteloot is zelf een redelijk recente verzamelaar, want in 2001 kende hij het merk IWC nog niet. ‘Ik ontdekte het merk via een reclame voor een Portugieser Chronograph, het mooiste horloge dat ik ooit zag. Twee weken later was ik op vakantie in Lanzarote en zag ik dat model in een vitrine liggen. Ik ging binnen, paste het, en toen pas zag ik de prijs. Ik viel bijna achterover en ik haastte me om weg te zijn. Ik begreep niet dat een merk, dat toen weinig gekend was in België, duurder kon zijn dan een Rolex.”

“Ik ben dan gaan opzoeken waarom men zo’n hoge prijs vroeg, en zo begon ik me te interesseren voor het merk. Ik belandde op de website en op het forum. Ik bestelde een catalogus en een jaar later kocht ik mijn eerste tweedehandse IWC-horloges: een IWC Porsche Design en een Pilot’s Watch uit de jaren 1990, allebei kwartshorloges. Vandaag bezit ik een dertigtal zakhorloges. Het meest recente dateert uit de jaren 1970, ik heb er ook twee die stammen uit de tijd van de stichter van het merk. Maar ik bezit ook een vijftiental polshorloges. IWC is voor mij een echte passie geworden.’

Mevrouw Berteloot, eveneens van de partij, fronst even de wenkbrauwen. Maar ze lacht toch. Als Tonny tevreden is…

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in Knack Extra. Tekst door Serge Vanmaercke.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content