Met een contract van 97 miljoen bij De Lijn komt een van de industriële pioniers van Vlaanderen opnieuw in beeld. Franky Carbonez amuseert zich al veertig jaar in de digitale wereld.
Met een contract van 97 miljoen bij De Lijn komt een van de industriële pioniers van Vlaanderen opnieuw in beeld. Franky Carbonez amuseert zich al veertig jaar in de digitale wereld.
Franky Carbonez, executive chairman van Prodata Mobility Systems, toast op een contract met De Lijn van 97 miljoen, enkele dagen voor zijn zeventigste verjaardag. En hij denkt allerminst aan stoppen. De industrieel ingenieur, afkomstig uit de streek van Lo-Diksmuide maar uitgeweken naar Bierbeek, is nog even bezeten van digitale technologie als toen hij precies veertig jaar geleden in zijn eentje Prodata startte _ zonder familiekapitaal. “Elektronica was op dat moment totaal nieuw. Een hype”, zegt Franky Carbonez, die tot zijn 29ste voor Siemens, Ruf Kienzle en IME Montedison werkte, respectievelijk in telefonie, kantoorcomputers en rekenmachines. Prodata importeerde eerst wetenschappelijke rekenmachines en ontwikkelde in 1974 een programmeerbare kassa voor Colruyt. Dat leverde de kennis op om in 1976 een contract voor ticketmachines voor de NMBS te winnen, het begin van 35 jaar in openbaar vervoer. Carbonez vond in Christian Van Hauwaert van het Antwerps Technisch Konstruktiebureau een soul mate om het kapitaal van Prodata te versterken.
Na de eerste tien jaar was Prodata goed voor een kleine 100 werknemers en 8 miljoen euro omzet. Het ontwikkelde kassa’s en betaalterminals voor benzinestations, verkocht microcomputers en tekstverwerkers en deed het onderhoud. Wie een gedurfde toepassing wou, wist Franky Carbonez te vinden. Etienne Carbonez, de oudere broer, beheerde de financiën. Een bokshandschoen sierde de bedrijfsbrochures. Maar de ingenieur betaalde leergeld bij de export en leerde voorzichtig te zijn met verdelers. Toen Prodata vijftien kaarsjes uitblies, was de groep uit tekstverwerkers gestapt, maar gestart met terminals voor zelfbankieren. Carbonez leverde van Spanje tot Zweden en de VS. “Hij heeft visie en zet door, een typische West-Vlaamse werker”, zegt Mario Houthooft, die Franky Carbonez kent uit de jaren tachtig, toen Prodata investeerde in het Leuvense versleutelingsbedrijf Cryptech.
Maar de lefgozer in technologie rekte ook het management tot het uiterste en zorgde voor hoekig kaakbeen bij financiers. “Je moet oppassen met ingenieurs. Ze hebben de neiging te overinvesteren”, zei Carbonez in 1987. Dat hij graag alles onder controle houdt, hielp daarbij niet. “Hij is een perfectionist. Hij zou zelfs het merk van koffie kiezen, als je hem liet doen”, lacht zijn rechterhand Arnold Meirlaen, die al 33 jaar met hem samenwerkt.
Een injectie van Sidinvest, financiële doping van ‘s lands staalplan en wafelijzerpolitiek, eindigde met afstotingsverschijnselen. Petercam sprong in, plaatste voor zo’n 7,4 miljoen euro aandelen en wou Prodata op de beurs.
Verkopen en kopen
Uiteindelijk verkocht Carbonez aan het einde van de jaren tachtig de groep aan Giga Industries, een vehikel van het toenmalige Electrorail. Het was een tijd van schimmige deals en straffe opmerkingen van de bedrijfsrevisor. “Dat is niet goed afgelopen”, geeft Franky Carbonez toe, die gedelegeerd bestuurder was van Giga Industries. Hij legt de schuld bij de Irak-crisis, die de financiering van Electrorail torpedeerde.
Prodata werd in stukken verkocht aan bedrijven als Intellect en LCI. Halfweg de jaren tachtig had de groep haar eerste ticketingcontract bij De Lijn gewonnen en dat systeem succesvol naar Zweden geëxporteerd. Die tak verkocht Carbonez aan het Australische ERG, deels in een aandelenruil. Hijzelf werd CEO.
Hij stapte uit ERG in 2001-2002 en sloeg meteen een van de mooiste slagen uit zijn carrière. Samen met Arnold Meirlaen kocht hij Prodata Systems terug uit het faillissement van LCI. Het werd de basis van het huidige Prodata, dat in 2009 werd gesplitst in de systeemdivisie Prodata Systems, onder zoon Bart Carbonez (44), en in Prodata Mobility Systems, onder Franky Carbonez. De tweede zoon, Luc (47) staat in voor kwaliteitszorg in de hele groep. “Het stond zowat in de sterren geschreven dat we ook in het bedrijf zouden komen”, zegt Bart Carbonez, een burgerlijk ingenieur, net als zijn broer Luc.
“Hij zegt al jaren dat hij over een paar jaar wil stoppen, maar hij amuseert zich en hij heeft nog altijd een neus voor de technische evoluties”, zegt co-executive chairman Arnold Meirlaen, die zijn aandelen intussen aan de Carbonez’ heeft verkocht. “Dit kan je geen werken noemen. Dit is creatief bezig zijn”, zegt Carbonez zelf, wiens groep nu zo’n 100 miljoen omzet maakt, onder meer via een vennootschap in Brazilië. Zijn weinige tijd buiten Prodata stopt hij in een discrete activiteit als businessangel. Jaren geleden was hij al investeerder in Europdata, waardoor hij vandaag nog aandeelhouder is van Zetes. Nu is hij onder meer investeerder in BTR Services in Boom (informatica voor financiële instellingen) en in NoZon Technologies uit Anzegem (verkeersveiligheid).
Bruno Leijnse
