Het is het topseizoen voor de garnalenvissers. Miljoenen grijze beestjes zwemmen over de bodem van de Noordzee op zoek naar voedsel. Om plots zelf als lekkernij op ons bord te belanden. Trends viste een nacht mee op garnalen.
Nog 400 Belgische vissers
Zeevisser is een zwaar beroep, zoveel is duidelijk na een nacht op zee. Het duo dat ons meeneemt, werkt zes dagen op zeven van vier uur ‘s middags tot negen uur ‘s ochtends. Ze gaan met zijn tweeën de zee op, zelfs als de zuidenwind tot 8 beaufort raast en de golven over het dek gutsen. Sommige schepen gaan voor een paar weken naar zee. Het gezinsleven bestaat enkel een beetje op zondag. Het is niet verwonderlijk dat nog maar 400 vissers overblijven aan de Belgische kust.
De sector boert sterk achteruit. In 2005 waren er nog 122 Belgische vissersschepen, momenteel varen er nog slechts 65 vaartuigen uit. De schepen zijn ouder en kleiner dan de Nederlandse schepen die dag en nacht uitvaren.
De Oostende. 62 Dini is een van de zes vissersboten in Oostende. Het schip uit 1963 meet 25 op 5 meter, met een diepte van 2 meter 20. Er is slaap- en leefruimte voor drie, al is die derde man op de O. 62 door een automatisch fornuis vervangen. “Vroeger moesten we onze garnalen in een pot koken, zoals je thuis doet.”
Luc Bogaert startte zijn eenmanszaak dertig jaar geleden. Hij kocht een tweedehandsschip waar je vandaag 500.000 euro voor zou betalen. Bogaert doet alles zelf, tot en met zijn boekhouding. Tijdens de topmaanden van augustus tot en met november haalt de O. 62 Dini tot 1,5 ton garnalen per nacht binnen. In het laagseizoen moeten ze al blij zijn met 100 kilo.
