Ze kijken niet op een uurtje

Malysse is voor het tweede jaar na elkaar Trends Gazellen Ambassadeur. “We plukken de vruchten van een dieptestrategie,” zegt Chris Martijn. Een wat?

Even nog hadden ze er bij Malysse in Heule (nabij Kortrijk) het raden naar welke firma van de groep nu laureaat geworden was van de Trends Gazellen. “De groep Malysse-Sterima telt veel bedrijven, meneer,” verklaarde de secretaresse van grote baas Chris Martijn. Maar de opheldering kwam snel: net als vorig jaar gaat de spilvennootschap, de NV Malysse, met de prijs lopen.

Malysse is een familiebedrijf en is actief in een nichemarkt: het verhuren en wassen van ziekenhuislinnen. Maar chief executive officer Chris Martijn corrigeert meteen: “Malysse is de voorbije jaren uitgegroeid tot een geïntegreerde speler. Textiel verhuren en wassen voor de ziekenhuizen blijft de kernactiviteit. Maar we slijten ook steriele medische sets voor het operatiekwartier. En voorts verlenen we logistieke diensten aan de medische sector.”

Chris Martijn verheelt het niet: ook Malysse heeft de economische crisis gevoeld. En toch blijft de op-en-top familiale KMO voor groei tekenen. “De verklaring is vrij eenvoudig,” zegt Martijn. “Ik denk dat we de vooruitgang te danken hebben aan de politiek die we in de tweede helft van de jaren negentig gevolgd hebben. Toen het wat moeilijk ging, kozen we voor een gedurfde strategie: we namen een nieuwe fabriek in Noord-Frankrijk in gebruik, bouwden een nieuwe afwerkingseenheid in Wallonië en implementeerden een nieuwe software in het bedrijf.” Als wij lichtjes de wenkbrauwen optrekken, zegt Martijn: “U weet toch dat heel wat bedrijven hun nek gebroken hebben op zo’n aanpassing van de informatica.”

Bij Malysse brandt het licht ‘s morgens al heel vroeg en in de avonduren vind je nog tientallen mensen in het bedrijf. “Het positieve groepsgevoel, het harde labeur en de klant-is-koningbenadering op elk echelon verklaren waarom Malysse er op vooruitgaat,” zegt Martijn. “En als het goed gaat, laten we ook geen gelegenheid voorbijgaan om een fles champagne te ontkurken.”

Als we ‘s avonds na zeven uur het bedrijfspand verlaten, merken we hoe vier kaderleden aan een glaasje met een smalle hals nippen. Buiten komen nog net twee propvolle vrachtwagens hun vuile goed afladen. De blauwe kielen gaan zonder omzien nog ruim een uurtje door.

Karel Cambien [{ssquf}]