“z.Z(t).”

Het monumentale fotowerk van Dirk Braeckman, uitgestald in een prachtig ogend sfeerboek: “z.Z(t).”

De Gentse fotograaf Dirk Braeckman cirkelt al geruime tijd rond in het internationale kunstcircuit. Zijn werk is voortdurend in evolutie. De foto’s, gaande van zijn vroegere portretten en sfeerbeelden tot de duistere lege ruimtes van nu, behoren tot de top van de hedendaagse fotografie. Braeckman doet geen toegevingen. Hij is geen reportagefotograaf, maar schildert (met de in ontwikkelaar gedrenkte borstels of vodden en via solarisatie) hoe dan ook een bepaald tijdsbeeld. Het vroegere werk van Braeckman liet zich omschrijven als een weergave van de ‘donkere’ zijde van het bestaan. Hij werd wel eens de Francis Bacon van de fotografie genoemd, die zijn obsessies in expressionistisch geladen werken uitte. Het werk van Braeckman kan inderdaad op die manier geïnterpreteerd of bekeken worden. Maar Braeckman gaat verder dan een paar kernwoorden en in zijn beelden zit meer verhaal dan een simpele anecdote.

Terwijl zijn vroegere werk op 100 x 100 cm werd afgedrukt en de foto’s in zware houten kaders waren begrensd, krijgen z’n recente foto’s (afgedrukt op 120 x 180 cm) een bijna ruimteloos karakter door ze zonder kader in de ruimte te hangen. De personages en de portretten van vroeger hebben nu plaatsgemaakt voor lege ruimtes en/of voorwerpen. Braeckmans werk is er nog monumentaler op geworden. Hij schiet foto’s vanuit zijn buik en vanuit zijn directe gevoels- en leefwereld. Zijn werk daagt de kijker uit en dwingt hem bijna tot een onmiddellijke confrontatie. Het overdonderend effect dat de toeschouwer overvalt bij het bekijken van het werk op zijn ware grootte is uiteraard afwezig in het boek “z.Z(t).”.

De zorgvuldig uitgekozen en gerangschikte foto’s roepen desalniettemin een broeierige sfeer op. Het boek staat autonoom van het werk en moet als dusdanig benaderd worden. Badkamertegels waarop de weerkaatsing van het flitslicht benadrukt wordt, gaan een interactie aan met de monochrome beelden van een televisietoestel, een ruimte met een zetel of de contouren van een bed. Af en toe duikt een vrouwenlichaam op, in fragmenten of als geheel. De ruimtes die Braeckman fotografeert zijn plaatsen waarin geleefd werd. Braeckman fotografeert de stilte, maar dan wel een stilte die barst van energie. Zijn foto’s zijn pure fysieke ervaringen, en om die reden uitsluitend te ervaren in de ruimte waarin ze gepresenteerd worden. Het boek is als een souvenir daarvan. Een bijzonder mooie souvenir.

Dirk Braeckman, “z. Z (t).”, uitgegeven bij Ludion, Gent/Amsterdam, 1998.

PIET GOETHALS