Wie financiert dat?

Met hun nauw verstrengelde staatsbanken en overheidsbedrijven hebben de Chinezen handenvol geld om projecten binnen te halen. Michel Van der Voort van CBL-ACP hoopt dat Belgische bedrijven hun wagentje kunnen vasthaken aan Amerikaanse CCA-partners: “Ze zijn zeer actief in de agro-industrie en in olie en gas, sectoren waarin we sterke bedrijven hebben.” 80 procent van het miljard dollar kredieten voor Afrika van de Amerikaanse Exim-bank wordt opgenomen door leden van The Corporate Council on Africa. Maar volgens voorzitter Stephen Hayes zelden voor investeringsprojecten; de hoofdbrok dient voor aankopen van vliegtuigen in de VS. Hij klaagt over de krenterigheid -” largely by ignorance” – van Amerikaanse banken als het om Afrika gaat.

Grote Europese firma’s vinden financiering via USAID door op te trekken met VS-bedrijven. Alstom doet dit in tandem met de Amerikaanse groep voor elektriciteitdistributienetwerken Symbion Power. CCA wil meer dergelijke allianties bevorderen. Bedrijven kunnen ook aankloppen bij International Finance Corporation van de Wereldbank, of bij ADB, de Afrikaanse Ontwikkelingsbank. De hoofdbrok van ADB-leningen gaat echter naar Noord-Afrika, de landen waar nu de revoluties overheen rollen.

Op Europees niveau besteedde de Europese Investeringsbank (EIB) vorig jaar 3,1 miljard euro aan heel Afrika of amper 4,3 procent van haar middelen. Daarnaast biedt Europa een paar miljard euro financieringsmogelijkheden in het kader van aid for trade-programma’s en Economic partnership agreements voor regionale infrastructuur.

“Tegenover de behoefte aan 93 miljard dollar per jaar, volgens The Infrastructure Consortium for Africa, zijn de financieringsmogelijkheden van de VS en Europa een peulschil”, vindt Yves De Moor, matchmaker van infrastructuurconsortia (Group DML). “Als we in Afrika serieus willen meetellen, moeten we dringend nieuwe financieringsmechanismen uitvinden waarmee we competitief zijn tegenover de Chinezen, die bij gebrek aan westerse concurrentie de geldschepping van hun leningen uit woekerwinsten halen.”

De Moor pleitte op de CCA-conferentie voor de mogelijkheid om naar analogie van de Chinezen infrastructuurwerken te bouwen in ruil voor mineralen en grondstoffen: “De Europese Investeringsbank zou bankwaarborgen kunnen verlenen aan Afrikaanse landen voor infrastructuurwerken waarmee ze tegelijk offertes van Europese bedrijvenconsortia kan ondersteunen. Zo kan de EIB toelaten infrastructuur te bouwen op het hefboomeffect van Europese soevereine waarborgen, en kunnen Europese commerciële banken de operationele kredietlijnen openen. Men kan in dit concept als bijkomende borgstelling ook denken aan het inlassen van subrogaties van mijnbouwroyalty’s (waarbij de EIB in de plaats treedt van de oorspronkelijke schuldeiser, nvdr).”

In Tenerife waren vier landen bereid zo’n concept van ‘infrastructure for minerals’ toe te passen, al dan niet in publiek-private samenwerking voor havens, spoorwegen en mijnbouw – in lijn met de RMS (ruwe grondstoffenstrategie) van EU-commissaris Antonio Tajani.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content