Westwood wil een major winnen

Lee Westwood is de winnaar van de ‘Race to Dubai’. Hij wordt meteen ook vierde op de wereldranglijst en kijkt al verder.

Vorig weekend namen de spelers van de Europese top zestig deel aan het Dubai World Championship. De overwinning ging op overtuigende manier naar de Brit Lee Westwood: 23 slagen onder de par, zes slagen beter dan zijn landgenoot Ross McGowan en acht beter dan de Noord-Ier Rory McIlroy. De Ier Padraig Harrington had negen slagen meer nodig dan Westwood, die ook nog eens een bonus van anderhalf miljoen euro op zak mocht steken omdat de eerste vijftien spelers in het eindklassement van de European Tour voor het eerst in de geschiedenis een bijkomend prijzenpotje van 7,5 miljoen euro mochten verdelen. Het klassement kreeg voor die gelegenheid trouwens een nieuwe naam, de ‘Race to Dubai’. De zestig spelers die mochten deelnemen, werden gekozen op basis van de internationale toernooien van de Europese Tour (de toernooien van de Europese Tour, de vier majors en de World Golf Championships). Met zijn overwinning op de Jumeirah Golf Estates in Dubai dikte Westwood alvast zijn jaarinkomen voor 2009 aan tot 4.237.762 euro.

Voor de 36-jarige Westwood was het de 32ste overwinning bij de professionals, waarmee hij naar de vierde plaats op de wereldranglijst klom. Hij is nu ook een van de vijf spelers in de geschiedenis van de Europese Tour die in hun carrière meer dan 19 miljoen euro aan prijzengeld bij elkaar speelden. En dat allemaal dankzij een 64 in de laatste ronde: “Ik werd er echt emotioneel van, ik moest zelfs wenen. Die 64, na 66, 69 en 66, bevestigde meteen dat ik nu mijn allerbeste niveau heb bereikt. Nooit speelde ik beter dan vandaag.”

In 2000 werd Lee Westwood al eens eerste speler in Europa en vierde van de wereld, maar daarna ging het bergaf en zakte hij in 2002 zelfs tot de 242ste plaats in de wereld. “Er werd over die periode in mijn leven veel verteld en geschreven”, blikt hij nu terug. “Maar ik was jong en wist niet wat er nodig was om aan de top te blijven. Om uit het dal te raken, werkte ik hard aan mijn fysieke conditie en het korte spel, en schakelde ik ook de beste caddie van de wereld in, mijn landgenoot Billy Foster. Vandaag ben ik harder voor mezelf, rijper ook, en zitten er minder zwakke punten in mijn spel. Ik voel dat ik helemaal klaar ben om een major te winnen. Eigenlijk had ik in juli de British Open moeten winnen, maar ik putte positieve kracht uit die nederlaag. Met die instelling ga ik volgend jaar in april naar de U.S. Masters.”

John Baete