Vagit Alekperov, de multimiljardair die het Russische Lukoil de voorbije twee decennia uitbouwde tot een grootmacht in de olie- en gassector, heeft het wel gehad met de hoge olieprijs.
De naam Lukoil verscheen in het Belgische straatbeeld nadat het in 2007 de 156 Jet- tankstations had gekocht van zijn Amerikaanse partner ConocoPhillips. Die aankoop paste in de verticale integratie die Alekperov al lang hoog in het vaandel voert. Lukoil exploreert, ontgint, raffineert en verkoopt de eindproducten aan de automobilist. De gehaaide zakenman, die aan het begin van de jaren negentig door het Kremlin werd benoemd tot viceminister voor Olie en Gas, orkestreerde die strategie mét oog voor de wensen van de Russische overheid. Hij slaagde er daardoor in Lukoil uit te bouwen tot het grootste private bedrijf van Rusland, met de tweede grootste voorraad olie- en gasreserves ter wereld in portefeuille en ruim 150.000 werknemers.
Die 60-jarige Alekperov zakt enkele keren per jaar af naar Brussel voor speed dates met allerhande Europese instanties en lobbygroepen. Die contacten helpen de in Azerbeidzjan geboren Alekperov om zijn activiteiten buiten Rusland gestaag voort uit te bouwen. Mogelijk kan ook België een graantje meepikken, want de olietycoon wil de opslagcapaciteit van Lukoil voor ruwe olie in onze contreien verhogen. “We gaan voor 1,2 miljoen vaten, om dat later op te trekken tot 3 miljoen vaten”, zegt Alekperov in een exclusief interview met Trends. Maar ook Rotterdam is in de running voor de investering, geeft hij toe. De knoop wordt hoogstwaarschijnlijk binnen twee tot drie maanden doorgehakt. “Onze beslissing zal afhangen van economische factoren en de voorwaarden voor de afhandeling die de overheid en havenautoriteiten ons kunnen bieden.”
De zilvergrijsharige Alekperov is naast CEO ook met een belang van ruim 20 procent veruit de grootste aandeelhouder van het beursgenoteerde Lukoil. Het zakenblad Forbes raamt zijn vermogen op bijna 14 miljard dollar. De hoge olieprijs legt Alekperov natuurlijk geen windeieren, maar toch is hij er niet onverdeeld gelukkig mee. Hij vraagt naar eigen zeggen niet liever dan een meer voorspelbare prijs. “Omdat onze grote projecten zo lang duren. Tussen het moment van de beslissing om te ontginnen en het eerste oppompen van olie verloopt er al snel tien tot elf jaar.”
Speculatie
“De prijs is nu trouwens overdreven hoog”, vindt Alekperov. Hij schat het aandeel van speculatie in de olieprijs op 20 tot 30 procent. De meeste speculatie is gerelateerd aan de ontwikkelingen in Noord-Afrika, zeg maar de strijd in Libië. “Maar dat is een tijdelijk fenomeen. We zitten dicht bij het verzadigingspunt en zullen weldra lagere prijzen zien. Als producenten zijn we trouwens geïnteresseerd in een gerechtvaardigde prijs, zowel voor de producent als klant.”
Christophe de Margerie, de CEO van de Franse oliereus Total, voorspelt dat de dagelijkse olieproductie maximaal 89 miljoen vaten kan bedragen, terwijl die productie nu al 84 à 85 miljoen vaten bedraagt. Maar Alekperov wuift de voorspelling vlotjes weg. Hij is zelfs ronduit optimistisch over de toekomst van olie en de omvang van de olievoorraden, onder meer door de technologische vooruitgang in het winnen van olie en gas. Die nieuwe technieken maken het mogelijk om tot op grotere diepte te boren, terwijl er veel meer olie uit de velden kan worden opgepompt. “We twijfelen er dan ook niet aan dat onze sector nog vele jaren aan de vraag naar olie en gas zal kunnen voldoen”, klinkt het vastberaden.
Alekperov beseft zelf ook het belang van een lange levensduur van de voorraad aan fossiele brandstoffen. “Olie en gas zullen de determinerende energiebronnen blijven. Deze vormen van energie zijn nu eenmaal het meest geschikt om te gebruiken”, zegt de Lukoil-topman.
Groen Lukoil
Dat intussen wordt gezocht naar alternatieve brandstoffen, stoort hem allerminst. Meer zelfs, hij is ervan overtuigd dat Lukoil kan helpen om een meer gediversifieerde energieproductie uit te bouwen. Alekperov benadrukt dat Lukoil in aanzienlijke mate vergroend is. Het bedrijf heeft al geïnvesteerd in elektriciteitsopwekking. Hij wijst onder meer op nieuwe projecten in Bulgarije en Roemenië voor wind- en zonne-energie. “Van een bedrijf wiens kernactiviteit olie was, zijn we uitgegroeid tot een sterk gediversifieerd bedrijf. Onze producten staan aan de top in milieuvereisten”, benadrukt Alekperov.
Dat hij een stuk optimistischer is dan vele sectorgenoten, stoort Alekperov niet. “Weet u, ik volg de ontwikkeling van de oliebusiness in Rusland al bijna vijftig jaar. Als kind speelde ik al nabij de oliepompen in mijn geboortestad Baku. En ik blijf verbaasd over de ontwikkeling die onze sector telkens opnieuw kent”, zegt Alekperov.
Nu hij de kaap van 60 heeft gerond, denkt ook de Lukoil-veteraan aan zijn opvolging. Zijn enige zoon zal het echter niet worden. “Hij zal wel een oil man worden, maar is te jong om zo’n last op zijn schouders te nemen. Sowieso zal ik het bedrijf nog geruime tijd leiden. Ik geloof dat mijn gezag en mijn capaciteit om goed op te schieten met de Russische regering en de gesprekspartners in het buitenland ons bedrijf zullen helpen”, zegt Alekperov, die moeiteloos de opkomst van sterke Kremlin-man Vladimir Poetin verteerd heeft. “Rusland bereidt zich voor op de verkiezingen van volgend jaar. Het zal geen gemakkelijke periode zijn voor eender welke business, laat staan een strategische business als de onze. Ik geloof dat in deze moeilijke periode een bedrijf als Lukoil moet worden geleid door mensen die een rechtstreeks contact hebben met de regering en die het vertrouwen genieten door vele jaren van hard werken. Ik moet hen helpen om te begrijpen hoe onze sector werkt, en hoe we de wetgeving moeten aanpassen zodat de sector in de meest gunstige omstandigheden kan werken”, benadrukt hij.
Alekperov, die eerder deze maand door prins Filip werd benoemd tot commandeur in de Kroonorde, geeft ook aan dat het hem zwaar zal vallen om de leiding bij Lukoil op te geven. “Mijn werk is altijd mijn enige hobby geweest. Ik jaag niet en ik vis niet”, zegt Alekperov, die zijn beste advies kreeg van zijn mentor en leraar in West-Siberië in de jaren zeventig. “Hij drukte me altijd op het hart nooit onmiddellijk te beslissen, maar eerst tot 25 te tellen (lacht). Dat heeft me heel veel geholpen in mijn leven.”
BERT LAUWERS
” We twijfelen er dan ook niet aan dat onze sector nog vele jaren aan de vraag naar olie en gas zal kunnen voldoen”
” Mijn mentor drukte me altijd op het hart nooit onmiddellijk te beslissen, maar eerst tot 25 te tellen. Dat heeft me heel veel geholpen in mijn leven”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier