Wat drijft Tiger?

Tiger Woods speelt zowat overal in de wereld, en niet (alleen) voor de poen.

T iger Woods nam in april deel aan de Masters, stak een winstpremie van amper 1.008.000 dollar op zak, maar kon wel een weekje in eigen land doorbrengen. Twee weken geleden nam hij het vliegtuig naar Duitsland, streek neer op de Deutsche Bank SAP Open en liet 2.410.000 dollar op zijn rekening overschrijven. In dat Duitse avontuur verdiende Woods in een paar dagen tijd meer geld dan Phil Mickelson (tweede op de money list van de PGA American Tour) halverwege mei bij elkaar had. Op dat moment had Mickelson iets meer dan 2,2 miljoen dollar verdiend. Terwijl Woods in Duitsland al twee miljoen dollar als startpremie kreeg, en daar bovenop nog eens 410.000 dollar prijzengeld omdat hij de Schot Colin Montgomerie in de play-offs had geklopt.

Tiger Woods heeft in zijn carrière al meer dan 17 miljoen dollar aan startpremies verdiend voor zestien optredens in niet-Amerikaanse toernooien. Sinds hij in 1999 en 2000 de vier toernooien van de Grand Slam won, is zijn deelname inderdaad twee miljoen dollar waard. Woods speelde zo al in Duitsland, Dubai, Nieuw-Zeeland (om zijn caddie plezier te doen), Thailand (om zijn moeder plezier te den), Japan, Australië, Zuid-Afrika en Maleisië.

In de Verenigde Staten vinden ze dat toch wel een beetje merkwaardig. Zijn landgenoten begrijpen niet waarom Woods naar de andere kant van de wereld trekt om nog een paar miljoen meer te verdienen. Poen die hij evengoed zou kunnen scheppen met een of andere commercial. Vandaar de vraag: wat drijft Woods?

Het antwoord is eenvoudig: de jongeman wint graag wedstrijden. Ook als hij de Amerikaanse bodem verlaat, wil hij topprestaties neerzetten. In 23 niet-Amerikaanse toernooien won hij negen keer, finishte zeventien keer in de topvijf en maar drie keer in de toptien. Van de zestien toernooien waarvoor hij een startpremie kreeg, won Woods er zeven. Een hele prestatie, want het is niet iedereen gegeven om na een slopende, intercontinentale vlucht meteen te gaan spelen om te winnen. John Daly speelde zo zijn eigen reputatie kapot met zwakke scores.

Maar Tiger kan dat helse ritme dus wel aan. Buiten de Verenigde Staten haalt hij een gemiddelde van 68,6 slagen (dit jaar haalt hij in de States 68,8, tegenover 67,8 in 2000, zijn beste seizoen) en lokt hij almaar meer toeschouwers naar de golfbaan. In Duitsland kwamen ze op zondag met meer dan 20.000 man opdagen.

Alle grote golfspelers hebben het gemeen: ze reisden en reizen de wereld rond om te winnen en niet om nog meer poen te scheppen. Omdat je geen legende wordt door in je eigen tuin te blijven. Woods wil op alle continenten spelen en op alle parcourstypes winnen, in alle mogelijke omstandigheden.

John Baete [{ssquf}]