Wanneer horen we de bestuurders van Option?

Een jaar geleden schreven we dat chief executive officer Jan Callewaert tegelijk het beste en het slechtste was voor Option. Het beste omdat zijn voluntarisme het bedrijf vooruit stuwt. Het slechtste omdat zijn geloof hem verhindert om realistisch te rapporteren.

Vorige week was het opnieuw prijs. Het management publiceerde al in juli een kwartaalbericht zonder daarin duidelijk voorop te stellen dat de bedrijfsrevisor vond dat er “een aantal belangrijke leemtes” zaten in de opvolging van de handelsvorderingen en de voorraden. Dat leerde je pas als je het kwartaalbericht helemaal doorlas. Vorige week kwam dan de fall-out van die opinie. Option gaf zelfs geen winstwaarschuwing meer, maar publiceerde gewoon een bedrijfsverlies, terwijl analisten een bedrijfswinst van 9 tot 12 miljoen euro hadden verwacht.

Toegegeven, het bedrijf zit in een moeilijke markt. Het heeft weinig controle over de gebeurtenissen. De groei zit in Azië, het Midden-Oosten en de VS, waar Option sterke concurrentie ondervindt van lokale Amerikaanse of Chinese fabrikanten. De kerntechnologie van de Leuvenaren is beperkt omdat ze botst op de octrooien van Qualcomm en anderen. De 3G-technologie is rijp geworden. Veel meer fabrikanten dan vroeger hebben toegang tot chipsets die relatief eenvoudig in te bouwen zijn. Option staat sterk in Europa, maar precies daar blijven de gsm-operatoren hun datagebruikers melken, in plaats van ze met goedkope flat-fee abonnementen tot meer mobiel datagebruik te verleiden. In België wordt de 3G-technologie door twee van de drie operatoren geboycot of hoogstens getolereerd. De klant kiest voor draadloos internet, wat in elke pc zit ingebouwd, en rekent verder op zijn Blackberry of smartphone. Option is een grote speler in een nichemarkt, waar de maturiteit van de technologie en de beperkte vraag nu de marges onderuit- haalt. Het antwoord is productverbreding en diversificatie.

Dat is een eerbare strategie, maar de belegger moet tijdig worden voorgelicht over de vooruitzichten. Het verleden heeft ten overvloede uitgewezen dat Jan Callewaert daar een probleem mee heeft.

De verantwoordelijkheid ligt dan – en in onze opinie al geruime tijd – bij de raad van bestuur. Goed bestuur betekent transparantie en verantwoordelijkheid. De raad van bestuur van Option telt liefst 4 onafhankelijke bestuurders op een totaal van 7: Arnoud De Meyer (Cambridge University), Philip Vermeulen, Lucien De Schamphelaere en Jan Loeber. De eerste twee maken ook deel uit van het auditcomité, waarin Jan Callewaert het derde zitje bezet. Het auditcomité is verantwoordelijk voor de financiële rapportering en de controle op de procedures, iets waar het bij Option duidelijk aan schort. Dat Jan Callewaert, die al chief executive officer en voorzitter van de raad van bestuur is en 17,1 procent aandeelhouder, daar ook mee beslist, is vanuit het standpunt van goed bestuur problematisch.

In de eerste jaarhelft is Option door consultants doorgelicht. Jan Callewaert beloofde vorige week de maatregelen op 27 november toe te lichten. Niets te vroeg, want aan de huidige beurskoers van 6 tot 7 euro wordt zijn bedrijf wel zeer aanlokkelijk voor vijandelijke overnemers. Weinig beleggers zullen erom treuren.

Door Bruno Leijnse