Voodoo economics

EEN BEGROTINGSDEAL sluiten, terwijl iedereen staat te popelen om met vakantie te vertrekken: het is geen goed idee. De federale ministers mogen zich dan op de borst slaan omdat ze de begroting op koers houden – het structurele begrotingstekort zou dalen naar 0,6 procent in 2019 – maar dit akkoord heeft veel weg van voodoo economics: een budgettair beleid dat steunt op twijfelachtige aannames.

Dat de regering de inspanning van 2,6 miljard euro, zoals het Monitoringcomité had vooropgesteld, wist te reduceren met honderden miljoenen euro’s dankzij allerlei technische correcties, is een klassieke truc. Maar de budgettaire maatregelen overtuigen niet. Is de opbrengst van 250 miljoen euro uit de bestrijding van sociale en fiscale fraude realistisch? Maar vooral de 500 miljoen euro opbrengst door de arbeidsdeal doet de wenkbrauwen fronsen. De regering hoopt dat het toenemend aantal mensen dat na de arbeidsmarkthervormingen een baan vindt, de overheidskas spijst met extra sociale bijdragen en belastingen. Alleen is het effect van een arbeidsmarkthervorming pas op lange termijn merkbaar. De N-VA zet wel in op een nieuw systeem van degressieve werkloosheidsuitkeringen, met een hogere uitkering aan het begin van de werkloosheid, die daarna sneller daalt. Alleen: minister van Werk Kris Peeters (CD&V) moet nog berekenen en bepalen hoe het systeem er zal uitzien. Dat wordt een processie van Echternach.

Ondertussen rekent de federale regering zich rijk met de inkomsten uit de voorafbetaling van de vennootschapsbelasting, die het voorbije jaar is gestegen met 58 procent. Bedrijven kiezen voor voorafbetalingen om later een hogere belasting tegen te gaan. Maar dat is geen structurele begrotingsmaatregel, het zorgt enkel voor een tijdelijke extra opbrengst. Volgens de Nationale Bank zullen de inkomsten uit de vennootschapsbelasting volgend jaar al dalen. De echte factuur van dit begrotingsakkoord zal zoals zo vaak voor de volgende regering zijn.