Viva Clinton, viva Mexico

In de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen wordt in Mexico voluit gesupporterd voor Hillary Clinton. Haar tegenstander Donald Trump krijgt er maar bitter weinig steun, met zijn denigrerende uitspraken over Mexicaanse immigranten en zijn oproep om de grens af te sluiten met een muur.

Een van de slachtoffers van Trumps uitspraken is de Mexicaanse peso, die het voorbije jaar in tegengestelde richting bewoog met de score van de miljardair in de verkiezingspeilingen. Net vóór het eerste debat tussen Clinton en Trump eind september bereikte de peso een nieuw dieptepunt tegenover de dollar. Sindsdien herstelde de munt naarmate Clintons voorsprong op Trump groter werd. De totale nettoshortpositie op de munt – de som van alle inzetten op een verdere daling van de peso – is sinds eind september ook gedaald met twee derde. Beleggers lijken er relatief gerust in dat Clinton de volgende president van de Verenigde Staten wordt.

Een belangrijke reden waarom de peso slecht reageert op het succes van Trump, is de kans dat hij als president het NAFTA-vrijhandelsakkoord zou opzeggen. Dat akkoord, dat in werking trad in januari 1994, laat vrije handel toe tussen Mexico, de Verenigde Staten en Canada. NAFTA is een belangrijke stimulans voor de transformatie van Mexico in een exporteconomie. Maar het maakte de grootste economie van Latijns-Amerika – na Brazilië – ook erg afhankelijk van de Verenigde Staten: 71 procent van alle Mexicaanse export gaat naar dat land, en het is een populaire bestemming voor zowel Amerikaanse toeristen als beleggers.

Federal Reserve en olie

De Trump-retoriek is niet de enige oorzaak van de zwakte van de peso. De voorbije vijf jaar verloor de munt een kwart van zijn waarde tegenover de dollar (tegenover de euro bleef de daling beperkt tot 10 procent door de zwakte van de euro tegenover de dollar). De nakende renteverhogingen in de Verenigde Staten hangen als een zwaard van Damocles boven de peso. Het land hangt erg af van de instroom van buitenlands – vooral Amerikaans – kapitaal om zich te financieren: vorig jaar bedroeg het tekort op de betalingsbalans bijna 3 procent van het bruto binnenlands product.

In 2013 kreeg de Mexicaanse economie al een forse tik toen duidelijk werd dat een einde zou komen aan het goedkopegeldbeleid van de Amerikaanse centrale bank. Beleggers vreesden een herhaling van de pesocrisis van 1994 (ook wel de tequilacrisis genoemd), toen een snelle stijging van de rente in de Verenigde Staten en binnenlandse onrust veel Amerikaans kapitaal deden wegstromen uit Mexico, met een recessie en een devaluatie van de peso als gevolg. In een halfjaar tijd kromp de Mexicaanse economie toen met bijna 10 procent.

De aanstaande renteverhogingen in de Verenigde Staten zijn een probleem voor alle groeilanden die afhankelijk zijn van buitenlands kapitaal. De Mexicaanse peso is echter de meest verhandelde groeilandenmunt ter wereld, en fondsbeheerders die zich willen beschermen tegen problemen in de groeilanden gaan vaak short op de peso, of verkopen eerst hun Mexicaanse beleggingen. De munt is daarom een barometer geworden voor problemen bij de groeilanden.

Ook de val van de olieprijs heeft Mexico zwaar getroffen: tot 2014 waren de opbrengsten uit olie goed voor een derde van het overheidsbudget, nu is dat nog 20 procent. De voorbije twee jaar liep het overheidstekort telkens op tot boven 3,5 procent, wat de overheid dwong tot besparingen en nieuwe belastingen. De deficits hebben de overheidsschuld doen stijgen naar het hoogste niveau sinds de crisis van 1994, en ook in de privésector is de schuldgraad nu hoger dan in 1994. Dat maakt het land kwetsbaarder voor externe financiële schokken, zoals een kapitaalvlucht. Daartegenover staat dat de besparingen en nieuwe belastingen het overheidstekort doen dalen, en de goedkopere peso op termijn het tekort op de betalingsbalans zal doen krimpen.

Historisch ondergewaardeerd

De peso is de voorbije maand wat bekomen van de Trump-bombardementen, en is hersteld richting 18,5 peso per dollar, na een dieptepunt van bijna 20 peso per dollar. Ondanks dat herstel blijft de munt historisch ondergewaardeerd. In een poging de munt te ondersteunen verhoogde de Mexicaanse centrale bank al drie keer haar kortetermijnrente, telkens met een half procent. De laatste renteverhoging gebeurde eind september en de kortetermijnrente staat nu op het hoogste peil sinds 2009 (4,75%). Voor obligatiebeleggers biedt de Mexicaanse peso een interessante kans om een hoger rendement te halen.

Na de presidentsverkiezingen – die Clinton naar alle waarschijnlijkheid zal winnen – zal de onrust die het populisme van Trump heeft gecreëerd, snel wegdeemsteren. De stabilisatie van de peso zal de behoefte aan verdere renteverhogingen – die telkens opnieuw hun tol eisen van de obligatiekoersen – verminderen. Een interessant moment dus om in te stappen. De Mexicaanse peso is en blijft een groeilandenmunt. Dus beperk uw blootstelling eraan tot enkele procenten van uw beleggingsportefeuille.

Twee interessante obligaties in Mexicaanse peso zijn International Bank for Reconstruction and Development (IBRD) 5,25 % 17/10/2019 MXN en European Investment Bank (EIB) 4 % 25/02/2020 MXN. Beide bieden een brutorendement van ruim 5,3 procent.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content